„Dla mnie niesamowite było czytać, jak niewiele wspólnego mieli ze sobą emigranci, teoretycznie połączeni przecież i językiem, i religią. Ślub człowieka z Podlasia z dziewczyną spod Rzeszowa był czymś, do czego nie można się było w wiosce rodzinnej przyznać. To był niemal większy wstyd, niż gdyby się ożenił z czarną dziewczyną. Uchodźcy z Galicji nie szanowali tych z Kongresówki, bo ich cesarz nie był katolikiem” — Ewa Winnicka opowiada Michałowi Sutowskiemu o pracy nad książką o polskiej dzielnicy na Brooklynie.

Z okazji premiery książki S. L. Sznajdermana Wojna w Hiszpanii (tł. Magdalena Kozłowska) w dniach od 10 do 16 sierpnia kupicie wybrane tytuły o tematyce historycznej z 30% rabatem. Promocja obowiązuje na stronie internetowej i dotyczy książek papierowych oraz e-booków.

„Owszem, wytykam Rzymowi najgorsze wady, ale dlatego, że go lubię i życzę mu jak najlepiej. Rzymianie też narzekają, uwielbiają to robić, ale mówią: teraz jest źle, a za kilka lat będzie lepiej. Stolica Włoch lubi się zmieniać, jednak jej istota pozostaje taka sama. Drogi są mniej lub bardziej dziurawe, brud mniejszy lub większy, ale Rzym ciągle jest Rzymem”. Z Piotrem Kępińskim, autorem książki Szczury z via Veneto, rozmawiała Aleksandra Suława.

„Rzym to jest kontynent” — mówi Piotr Kępiński, autor Szczurów z via Veneto, w audycji „Faktofonia”. Co to oznacza? Dowiecie się słuchając audycji w radiowej w radiowej Czwórce.

Gościem Przemysława Iwańczyka na antenie Radio TOK FM był Piotr Kępiński, autor książki Szczury z via Veneto, gdzie opowiedział o różnych obliczach współczesnych Włoch.

Z Konstantym Usenką, autorem książki Wykresy fal środkowej Wołgi, na antenie radia WDR rozmawiał Maciej Wiśniewski.

Konstanty Usenko w rozmowie z Janem Błaszczakiem opowiada m.in. o swoich korzeniach, o współczesnej nadwołżańskiej scenie muzycznej oraz o mrocznym obliczu italo disco. Całą rozmowę z autorem Wykresów fal środkowej Wołgi znajdziecie na stronie Przekroju. Zachęcamy do lektury!

„Pańszczyzna się skończyła, a patriarchalna struktura społeczeństwa, oparta na absolutnej władzy ojców – została”. Z Kacprem Pobłockim, autorem książki Chamstwo, rozmawiał Dariusz Szreter.

„Zawsze chciałem być autorem książek podróżniczych i w końcu się udało. A mówiąc poważnie, bez tej mojej wędrówki książka byłaby chyba nudna i trochę nieprawdziwa. Bo jeśli mam opowiedzieć historię tak, jak ją przeżywałem, nie mogę tego robić, tylko czytając książki czy rozmawiając z którymś profesorem, ale muszę przeżyć ją na własnej skórze”. O poznawaniu Kaszub i nie tylko – polecamy rozmowę z Tomaszem Słomczyńskim, autorem książki Kaszëbë.

„To kraj, który znajduje się w bardzo trudnej sytuacji geopolitycznej, jest niezwykle doświadczony historycznie, w którym pamięć japońskiego kolonializmu, a potem wojny koreańskiej, wciąż jest żywa. I którego mieszkańcy jeszcze niedawno mierzyli się z głodem i ubóstwem. I pewnie dlatego mają ogromną potrzebę, by pokazać światu, że Korea ma swój własny niepowtarzalny charakter. Nie jest Japonią, nie jest Chinami. Jest sobą i ma swoją unikatową wartość”. Z Romanem Husarskim, autorem książki Kraj niespokojnego poranka, rozmawiała Maria Mazurek.

„Jest dziś wielu ludzi, pisarzy, działaczy, którzy są podobnego zdania, co ja: że trzeba ten kaszubski sprowadzać dziś na ziemię z tego górnego, folkloro-etnicznego C. Zacząć rozmawiać o własnych odczuciach. Przykładem jest »karujta sã«, które zdobyło popularność jako nakładka na Facebooku (jest też przecież osobna, kaszubskojęzyczna wersja Facebooka) — jako kaszubska wersja jednego z haseł Strajku Kobiet. Wulgaryzm. Nagle okazało się, że młode Kaszubki i Kaszubi swoją ideologiczną postawę chcą przekazywać na swój własny sposób — i ten język kaszubski zaczął im służyć do tego, by komunikować się tu i teraz, na tematy absolutnie bieżące i ogólnokrajowe”.
Polecamy rozmowę Tomaszem Słomczyńskim, autorem książki Kaszëbë.

„Na wyspach nikt się nie zastanawia, czy to jest Polska, czy nie. W 1948 r. zostało tutaj 2% Niemców, więc stworzono Polskę na micie piastowskim, który z czasem oczywiście przeminął. Tu nie ma miejsca na takie pytania jak na przykład na Śląsku, na którym można się zastanawiać kim jesteś: Polakiem, Ślązakiem czy może Niemcem. Na wyspy wszyscy skądś przyjechali, więc takich pytań nikt sobie nie zadaje. Są Polakami i koniec. Więc, odpowiadając na twoje pytanie, polskość okrzepła tu w 110%”. O jedynym polskim archipelagu i fenomenie wyspiarskości opowiadał Stasi Budzisz Piotr Oleksy, autor Wysp odzyskanych.