- [Odija] Poruszająco pisze o uczuciu przytłoczenia i bezsilności, a także o granicy między pomocą a poświęceniem.Agnieszka Niedek, „Pani”, M./Nr 11 z dn. 11.21
 - Świetny i pełen empatii reportaż.„Przewodnik Katolicki”, T./Nr 43 z dn. 24.10.21
 
Otwarcie Księgarni Czarnego na warszawskim Muranowie!
Serdecznie zapraszamy do księgarni stacjonarnej w Warszawie w alei Jana Pawła II 45a/56.
Zapraszamy w dni powszednie w godz. 11:00-19:00.
Do zobaczenia!
- Czystka zasługuje […] na wnikliwego czytelnika. Sposób, w jaki Katarzyna Surmiak-Domańska uzupełnia pozbawione kronikarza losy, odtwarza je ze strzępów informacji, raczej z tego, co zostało przemilczane, niż z tego, o czym się mówi, to majstersztyk. Wielu z nas to może pomóc, natomiast jej samej już chyba pomogło.Łukasz Grzymisławski, empik.com
 - To też książka uniwersalna, stanowiąca zapis uczuć wszystkich ubogich, skrzywdzonych i samotnych. Niezależnie od miejsca i czasu.Paweł Biegajski, kulturacja.pl
 - polskieradio24.pl
O cierpieniu w literaturze, w oparciu m.in. o książkę Tove Ditlevsen Trylogia kopenhaska, na antenie Polskiego Radia24 rozmawiali Łukasz Orbitowski i Piotr Gociek.
 - gazzettaitalia.pl
Z Jarosławem Mikołajewskim, współautorem książki Czerwony śnieg na Etnie, rozmawiał Jacek Górecki. Zachęcamy do lektury!
 - [...] warto po nią [Zapaść] sięgnąć i zastanowić się, co za parę lat będzie tam, gdzie dziś nie tylko miejsc pracy, ale i mieszkańców jest coraz mniej.Karolina Binek, misyjne.pl
 - se.pl
„Osobiście nie podoba mi się zarówno cyberoptymizm, który w ogóle nie zwraca uwagi na zagrożenia, jak i skrajny pesymizm, często wyglądający na jakąś technofobię. Ja wychodzę z założenia, że smartfony i internet stały się częścią naszego życia. Tak mocno wrosły we wszystko, co robimy, że nie da się ich po prostu usnąć”. Z Michałem R. Wiśniewskim, autorem książki Zabójcze aplikacje, na łamach Super Expressu rozmawiał Tomasz Walczak.
 - facebook.com
„Lektura obowiązkowa”. Książkę Rafała Hetmana Izbica, Izbica poleca Magda Melnyk z magazynu Liberté! Zachęcamy do obejrzenia całego materiału.
 - „Ostatni ludzie” Macieja Jakubowiaka to erudycyjna podróż przez urojenia, wyobrażenia i wszelkie projekcje związane ze spektakularnym końcem ludzkości.Marcin Zegadło, Księgozbiry, facebook.com
 - Dzięki dialogom z książki „Nie opuszczam rąk” prowadzonym przez Małgorzatę Czyńską wiemy, że mamy szczęście obcować z twórcą nieprzeciętnym. Leon Tarasewicz ze Stacji Waliły to artysta z krwi i kości. Malował obrazy, by postanowić poprzez instalacje wejść w sam środek obrazu. Niewielu umie tak tańcować z barwami.Paweł Smoleński, vogue.pl
 - Autor zebrał anegdoty o podziemnych imprezach, narkotykowych modach i pierwocinach przemysłu fotograficznego. Dzika rzecz o dzikich czasach.Adam Michnik, „Gazeta Wyborcza”, DZ./Nr 246 z dn. 21.10.21
 - Książka Kolkera w gruncie rzeczy niesie optymistyczne przesłanie, ale prowadzi nas mroczną doliną ludzkiej psychiki, która dramatycznie się rozpada.Olga Woźniak, „Książki. Magazyn Do Czytania”, DM./Nr 5 z dn. 10.21
 
Poznaliśmy nominacje do Nagrody Historycznej m.st. Warszawy im. Kazimierza Moczarskiego. Z dumą i radością informujemy, że wśród nominowanych tytułów znalazły się Jan Sehn Filipa Gańczaka i Dzika rzecz Rafała Księżyka. Werdykt jury poznamy na początku grudnia.
- Z nieskrywanym sentymentem, ale i humorem, Wiśniewski prowadzi nas przez całą bezprzewodową rewolucję.Mariusz Herma, „Polityka ”, T./Nr 43 z dn. 20/26.10.21
 - Ci, co go znają wyłącznie jako artystę, z książki dowiedzą się o jego życiu przed- i pozaartystycznym, co go budowało jako człowieka i twórcę, z czego wyrastał, jaka jest jego historia rodzinna, dlaczego tak ważna jest tożsamość i jego białoruskość czy fascynacja przyrodą i zwierzętami.Monika Żmijewska, bialystok.wyborcza.pl
 - Tytułowa „romantyczność” staje się więc „romantycznością” odwróconą, ale jej natura się nie zmienia – także jest pewnym złudzeniem, zmyślnym konstruktem, fikcją stworzoną na własny użytek. […] Co zrobimy z opowieścią szytą naprawdę grubymi nićmi? Czy damy się sprowokować? Oto cały sens przedsięwzięcia zatytułowanego „Romantika”.Dariusz Nowacki, „Nowe Ksiązki ”, M./Nr 10 z dn. 10.21
 
facebook.comDzielimy się wspaniałą wiadomością! Książka Ludwiki Włodek Gorsze dzieci Republiki znalazła się pośród tytułów nominowanych do Nagrody im. Beaty Pawlak. Autorce serdecznie gratulujemy i trzymamy kciuki!
- Stuletnie polskie losy Wedlów przedstawione przez Garbala rysują się na tle makro- i mikrohistorii ekonomicznej tak słabo – mimo Prusa – w literaturze pięknej opisanej; jego książka to dobry apendyks do „Lalki” czy później prozy międzywojennej.Marek Bieńczyk, wyborcza.pl
 - polskieradio.pl
„Tutaj pokazany jest cały problem społeczny, wiążący się z wykluczaniem osoby chorej, ostracyzmem społecznym, tym, że nie jesteśmy w stanie do niej dotrzeć […] i przede wszystkim ze zrozumieniem tego, że zazwyczaj lękamy się osób chorych psychicznie, a nie powinniśmy. Powinniśmy raczej otaczać je opieką i próbować jakoś się z nimi porozumieć, co jest piekielnie ciężkie” – Daniel Odija w rozmowie z Katarzyną Hagmajer-Kwiatek w audycji „Wybieram Dwójkę” opowiada o swojej najnowszej powieści Pusty przelot.
 - Pusty przelot nie jest próbą efektownego wejścia w głowę osoby w kryzysie psychicznym, ale opowieścią o tęsknocie za światem bez pęknięć, którym można dzielić się z najbliższymi.kukbuk.pl
 - Bardzo dobrze napisana książka, dużo wiedzy o procedurach, ale przede wszystkim - emocjonalne historie dzieci.„Głos Pomorza”, DZ./Nr 242 z dn. 16/17.10.21
 - Przeżyte traumy, przemilczane i wymazywane latami obrazy krzywd powracają w książce pod różnymi postaciami. Także jako choroby psychosomatyczne, które reporterka zaobserwuje również u siebie. To coś, czego ciało z jakichś powodów nie chce albo nie potrafi zapomnieć.Kamila Dzika-Jurek, newsweek.pl
 - „Wykresy fal środkowej Wołgi” to książka, w której autor rozlicza się ze swoją dwoistą tożsamością. [...] Kulturowy kalejdoskop, przyjmowanie danych elementów z różnych kultur według własnego klucza to przywilej, z którego korzysta. Dzięki temu książka jest intymna, ukazuje spektrum poszukiwania własnej tożsamości, odkrywania nomadycznych pozostałości we własnych genach, głodu poznawania nowych przestrzeni. W ten sposób Konstanty Usenko podczas podróży konstruuje siebie na nowo z odłamków kultur, które przy okazji poznajemy jako czytelnicy.Roksana Jasińska, zcyklu.pl