„Cała przebiegłość i cynizm akcji Hiacynt nie polegały na tym, że ujawniano osoby homoseksualne. Tylko, że można było ujawnić. Więc wystarczyło taką osobę zastraszyć, że się to zrobi. Trzymanie kogoś w strachu opłaca się bardziej niż realizacja tej groźby” — mówił Remigiusz Ryziński, autor książki Hiacynt, w rozmowie z Wprostem.
- wprost.pl
- Niesamowicie cenny dla mnie jest przejrzysty, oparty na konkretnych (wstrząsających) przykładach, sposób w jaki autor wykłada mechanizm wrastania poczucia gorszości i podporządkowania w DNA kobiet, zajmujących wraz z dziećmi najniższe szczeble społecznej drabiny okrucieństwa. Polecam, jeśli jeszcze nie było okazji sięgnąć. Ta książka jest terapeutyczna.Paulina Młynarska, facebook.com
- Ale najbardziej jestem chyba wdzięczny Drobniakowi za historię bohaterskiej walki o wolemię szlachetną. [...] dzięki Drobniakowi, patrząc na wolemię, myślę również o tym, do jakich poświęceń skłonny jest człowiek w obliczu apokalipsy.Adam Robiński, „Książki Magazyn Do Czytania”, DM./Nr 6 z dn. 12.21
- „Pottsville” Jima Thompsona (to) najlepsza […] kryminalna książka roku 2021.Marta Bratkowska, „Książki Magazyn Do Czytania”, DM./Nr 6 z dn. 12.21
- Autorka pokazuje, że potencjał kreatywny płci pięknej nadal jest marnowany, niezmiennie też pokutuje postrzeganie jej przez pryzmat ciała, które należy do natury, ta zaś stanowi zaprzeczenie postępu i cywilizacji, ucieleśniane przez „męskie siły techniki”. Marçal ma rację, sugerując, że głos takiej przyziemnej „matki wynalazku”, zwłaszcza w obliczu kryzysu klimatycznego, może być bardzo potrzebny.Agnieszka Krzemińska, „Polityka”, T./Nr 50 z dn. 08/14.12.21
- youtube.com
Czy przed katastrofą klimatyczną jest miejsce na wolność? Jak zmieniał się język, jakim opisywaliśmy zagrożenia klimatyczne? Jak popkultura projektuje takie historie? Na te i inne fascynujące pytania odpowiada Maciej Jakubowiak, autor książki Ostatni ludzie.
- Ditlevsen przywołuje swoje wspomnienia z lat dzieciństwa i dorastania w ubogiej robotniczej duńskiej rodzinie. Autorka pisze o swoich pierwszych próbach literackich, uzależnieniu od opiatów i awansie społecznym, naznaczonym narastającym szaleństwem.Redakcja Woblinka, woblink.com
- [...] to nie książka - to żarliwe, erudycyjne, wciągające, finezyjnie skonstruowane, a zarazem pełne spontanicznych pomysłów, humoru i (auto)ironii wyznanie miłości.Jędrzej Słodkowski, wyborcza.pl
- Książka Hetmana to kolejna historia o przestrodze jaką niesie przed sobą niechęć do obcych, czego dziś ponownie doświadczamy.kurierpraski.pl
- wyborcza.pl
Gościem podcastu „Warszawa nadaje” był Remigiusz Ryziński, autor książki Hiacynt. Polecamy!
- Autor podróżuje przez rozmaite postapokaliptyczne literackie i filmowe światy, z których wyłania się bardzo niekomfortowy obraz rezygnacji, melancholii i przywróconej do łask w prozie postapo dekadencji.Ewa Glubińska, szuflada.net
- kultura.onet.pl
„Wbrew przekonaniu wielu osób dziś, nie chodzi o to, żeby geje donosili na siebie. To już nikogo nie interesowało – to były działania typowe dla lat wcześniejszych. Teraz chodziło o relacje natury codziennej. Ci zatrzymywani i przesłuchiwani mężczyźni mają przecież jakieś życie, są taksówkarzami, fryzjerami, pracują w fabryce, kopalni, szkole. I o to chodzi służbom: trzeba złamać człowieka po to, żeby mieć łatwe narzędzie infiltracji środowisk ludzi, którzy w tym czasie już są na fali wznoszącej, jeśli chodzi o rewolucję społeczno-polityczną. Chodzi o "Solidarność" oraz o szumy, napięcia w społeczeństwie. Władza bała się zmiany, więc do końca próbowała zachować kontrolę”. Z Remigiuszem Ryzińskim, autorem książki Hiacynt, rozmawiał Alan Rynkiewicz.
- gry.interia.pl
Michał R. Wiśniewski, autor książki Zabójcze aplikacje, był gościem programu „Faux Paux” na antenie telewizji Polsat Games. Zachęcamy do obejrzenia rozmowy!
- newsweek.pl
„Nie ma co ukrywać, że w ostatnich 30 latach wiele dworów zniknęło z powierzchni ziemi. Nie wykończyła ich władza ludowa, tylko zawaliły się na skutek zaniedbania i pozostawienia ich własnemu losowi” – mówi Anna Wylegała, autorka książki Był dwór, nie ma dworu.
- przekroj.pl
„Nie myślałam o tym za dużo, poza tym nie sądziłam, że z tym mogą wiązać się jakieś traumy, bo ojciec nigdy nie wspominał przeszłości w kontekście tragedii. Wiedziałam, że jest ocaleńcem z rzezi wołyńsko-galicyjskiej, ale znaczenie tych wydarzeń zrozumiałam znacznie później. Po raz pierwszy chyba, kiedy przypadkowo wpisałam w Google hasła »Julia« i »Surmiak«. Szukałam tekstu, w którym była wzmianka o mojej córce i o mnie. Pierwszy rekord, jaki się pojawił, to był dość lapidarny opis ludobójstwa Polaków w obwodzie lwowskim w maju 1944 r.”. Polecamy rozmowę Stasi Budzisz z Katarzyną Surmiak-Domańską, autorką Czystki.
30% rabatu na książki o problematyce społecznej!
Tytuły objęte promocjąZ okazji premiery książki Remigiusza Ryzińskiego Hiacynt w dniach od 7 do 13 grudnia kupicie wybrane tytuły o problematyce społecznej z 30% rabatem.
Promocja obowiązuje na stronie internetowej i w warszawskiej księgarni w al. Jana Pawła II 45a/56 (pon. – pt. 11-19; sobota 10-14).
Rabat dotyczy książek papierowych oraz e-booków.
- wyborcza.pl
„Franciszka – według rodzinnych przekazów – była uosobieniem łagodności, empatyczna, czuła, zawsze myśląca o innych, nigdy o sobie. Żyłam w iluzji, że jej choroba psychiczna zaczęła się dopiero wiele lat po wojnie, na skutek sklerozy. Ale gdy docisnęłam ojca w tej kwestii, odparł, że jego mama zaczęła się zachowywać dziwnie od razu po tym, jak banda UPA zamordowała jej siostrę Rózię. Czyli w 1943 r. Tata miał wówczas dziesięć lat. Zaczęłam sobie wyobrażać ten czas z jego perspektywy”. Rozmowa z Katarzyną-Surmiak Domańską, autorką książki Czystka. Polecamy!
- youtube.com
Gościem audycji Drogowskazy na antenie radia ESKA ROCK był Remigiusz Ryziński, który opowiedział o swojej najnowszej książce Hiacynt.
- Jeśli w opowieściach rodzinnych szukacie ciepła, romantyzmu i martyrologicznego przytupu, tutaj ich nie znajdziecie. Reporterski chłodek zastosowany do ludzi i spraw reporterce najbliższych zaowocował wybuchową mieszanką.Juliusz Kurkiewicz, wyborcza.pl
- Z tej obserwacji powstała bardzo osobista książka. Reportaż o katastrofie, o ludziach, o tym co przetrwało. O tym czego się boimy. Warto to przeczytać.„Dziennik Polski”, DZ./Nr 281 z dn. 03.12.21
Jak doszło do nagrania płyty „Opla Stasiuk Trzaska”? Andrzej Stasiuk: „Zjechali do mnie w Beskid. Piotrek z gitarą, Hubert z perkusją, Mikołaj z saksofonem. I zaczęła się jazda bez trzymanki. Ober nasz powszedni”. Gorąco zachęcamy do lektury całej rozmowy Aleksandry Pawlickiej z Andrzejem Stasiukiem.
„Newsweek”, T./Nr 49 z dn. 06/12.12.21- weekend.gazeta.pl
„Tak, trzeba to powiedzieć głośno: Janosik nie był Polakiem, tylko Słowakiem. I choć mieliśmy krótką wojnę ze Słowacją o Spisz i Orawę, sprawa Janosika wydaje się naszym najpoważniejszym zatargiem. Zresztą podczas ataku Słowacji na Polskę w 1939 roku niemałą rolę odegrała dywizja Janosik. A mówiąc poważniej, jest to ciekawy przykład dla jednych zawłaszczenia kulturowego, a dla innych przenikania się kultury góralskiej. Stąd też Janosik, który dla nas jest Polakiem, a dla Słowaków – Słowakiem, choć trzeba powiedzieć, że racja leży po słowackiej stronie”. Mike Urbaniak rozmawiał z Weroniką Gogolą, autorką książki Ufo nad Bratysławą.
- Autorka podróżuje przez bezdroża – czasami dosłownie, niekiedy w przenośni. Jest to jednak jedyny sposób wytyczenia drogi do zrozumienia, z którego może skorzystać każdy chętny odbiorca. W swoim obiektywizmie i życzliwej bezstronności Bryżko-Zapór jest znakomitym pośrednikiem pomiędzy czytelnikiem a Wołyniem, na który tak rzadko patrzy się tak, by istotnie zobaczyć, „jak jest”.Halyna Dubyk, „Twórczość”, M./Nr 11 z dn. 11.21
- [Autor] będąc miłośnikiem gatunku, odwiedził Nowy Orlean, kolebkę jazzu, Nowy Jork, Chicago, opowiada o Paryżu, Amsterdamie - wszystkich tych miejscach, które wpłynęły na jego bohaterów. Nie opowiada jednak całych ich biografii, skupia się tylko na tym, co ważne dla muzyki.„Wysokie Obcasy”, T./Nr 48 z dn. 04/05.12.21
- Książka jest katalogiem apokalips uporządkowanym jak dobre archiwum: są święte księgi, jest katastrofa klimatyczna i inwazje potworów z kosmosu. [...] Autor przeplata ze sobą liczne wątki, ukazując mozaikę, jaką dostarczył eschatologicznie płodny wiek XX.Karol Kleczka, „Znak”, M./Nr 12 z dn. 12.21