Książka, którą należy smakować powoli. Dla czytelnika, który potrafi oddać się refleksji.

Śmierć wpisuje Urszula Honek w doświadczenie codzienności beskidzkiej wsi. I mimo że ona zawsze na wsi wydaje się bliższa człowiekowi niż w hałaśliwym mieście, to autorka dodatkowo ją eksponuje – śmierć i to, co wokół niej – naturę, ludzką rozpacz. Dokonuje szczegółowej selekcji bohaterów, casting przeszli ci najciekawsi, najbardziej cierpiący, wrażliwi. Ta selekcja jest dość radykalna, ale przez to „Białe noce” stają się także w tym wyjątkowe. Wspaniały debiut prozatorski.

Wczoraj ktoś zadał mi pytanie o polskie książki z ostatniego roku, które „rzuciły mnie na kolana” i nie ukrywam, że miałem problem z odpowiedzią na to pytanie […]. Ale już wiem, jak odpowiem na to pytanie za rok. Otóż na pewno na kolana powaliła mnie Urszula Honek. Jaki ona ma język! […] Może i smutna książka, ale jak, proszę Państwa, napisana!

Angela Saini [...] przytacza badania, rozmawia z naukowcami, konfrontuje się z mitami, ale robi to w sposób wyważony, empatyczny i taktowny, bez atakowania którejkolwiek ze stron. Pouczająca, bardzo aktualna lektura.

„[…] muzyka i tekst spotkały się tu w jednym wspólnym miejscu” mówi Hubert Zemler z duetu Opla o współpracy z Andrzejem Stasiukiem przy płycie Opla/Stasiuk/Trzaska. O tym, jak wyglądał proces tworzenia materiału na album, w Tygodniku Powszechnym pisze Kajetan Prochyra.

„Lata” to nie tylko biografia Annie Ernaux. To też, a może w równej mierze, biografia świata. Opowieść o tym, jak lata biedy zamieniły się w kapitalizm. O tym, jak wielka historia zawiera w sobie małe przewroty, wyzwolenia: seksualne, polityczne i wyzwolenie od własnych ograniczeń, lęków.

W prozie Woody’ego znajdziemy wszystkie możliwe slangi, akcenty, zaśpiewy, a nawet wady wymowy. Niby tylko czytamy, ale przecież słyszymy. I jest to język Ameryki – tej z poziomu zero. Chropawy, ale do bólu prawdziwy. Bo opowiada o prawdziwym życiu.

„Białe noce” to prozatorski debiut – i piękny jest to debiut – Urszuli Honek.

Książka Kąckiego pokazuje, jak wiele zła może się stać, gdy prawdę zamiata się pod dywan, dla rzekomo „wyższych korzyści”.

To naprawdę świetna książka reportażowo-popularnonaukowa z publicystycznymi wtrąceniami, wyjaśniająca zawiłości historyczne wokół gorszego i „gorszego” traktowania kobiet przez naukę. Saini podaje źródła do badań naukowych, o których pisze, a także wprowadza do tekstu własne wywiady z naukowcami oraz cytuje komentarze ekspertów. To ważny głos w dyskusji na temat roli kobiet w nauce i przyczyn tego, czemu jest tak, jak obserwujemy. Polecam.

Nie jest żadną tajemnicą, że Ernaux całym sercem stoi po stronie lewicy i feminizmu. […] Nie każdy więc rozsiądzie się wygodnie w „Latach”, ale nie szkodzi – i tak będzie czytać z podziwem, jak daleko można przesuwać granice autobiografizmu w literaturze.

Bikont nie tworzy syntezy, pokazuje wycinek powojennej rzeczywistości skupiony na postaciach po to, żebyśmy mogli zobaczyć powikłane losy i na chwilę wejść w skórę bohaterów. Każda z tych historii zamienia się tu w pasjonujące śledztwo, które czyta się jak historię detektywistyczną.

Z Urszulą Honek, autorką książki Białe noce, na antenie radia TOK FM rozmawiała Marta Perchuć-Burzyńska. Zachęcamy do wysłuchania audycji.

„Przyznam, że to była trudna praca - ostatecznie dotykałam w niej bardzo osobistych spraw moich bohaterów. Ponadto - sam system jest bardzo skomplikowany, trzeba się było w nim porządnie zagłębić. Gdy w to weszłam, zaczęły pojawiać się kolejne pytania - temat psychiatrii w Polsce to studnia bez dna. Zresztą te uwarunkowania się bez przerwy zmieniają, więc z pewnością nie wyczerpałam tematu. Przedstawiłam stan na dzisiaj” —mówi Aneta Pawłowska-Krać, autorka reportażu o polskiej psychiatrii Głośnik w głowie.

Z Anetą Pawłowską-Krać, autorą reportażu Głośnik w głowie, rozmawiała Patrycja Ceglińska-Włodarczyk: „Konstytucja gwarantuje każdemu, niezależnie od jego sytuacji materialnej, równy dostęp do opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych. Tymczasem do pomocy psychiatrycznej lepszy dostęp mają ci, którzy mieszkają w dużych ośrodkach. A jeszcze lepszy osoby, które stać na opiekę poza publiczną służbą zdrowia. To świadczy o tym, że łamana jest konstytucyjna zasada równego dostępu”.

Przeplatające się historie poszukiwaczy i strażników żydowskiego mienia, uzmysławiają, jak dużo jeszcze spraw jest niewyjaśnionych. W reportażach Patrycji Dołowy ujmuje mnie zawsze prostota języka, nawet oszczędność wyrazów, oddanie głosu bohaterom. Niezmiennie ten sam poziom utrzymuje w „Skarbach”. Taka literatura to prawdziwy skarb.

„Beze mnie jesteś nikim” znakomicie obrazuje skalę przemocy, która wdziera się do każdego związku czy domu, gdzie zawodzą sposoby komunikowania swoich emocji albo ich nazywania. Wyznania poszkodowanych i tych, którzy krzywdzili, robią tu niesamowite wrażenie, ale bardzo ważny staje się również ten obszar książki, w którym Hołub stara się pokazać, jak organy ścigania – policja czy prokuratura – banalizują i umniejszają krzywdy ofiar.

„Beze mnie jesteś nikim” to książka ważna. Nie tylko dlatego, że skupia się na powszechnym problemie przemocy domowej, ale przede wszystkim ze względu na to, jak wielu aspektów tego zjawiska dotyka. W sposób wstrząsający pokazuje, że przemoc przybiera nieskończoną liczbę postaci, tych bardziej i tych mniej oczywistych.

To jest też książka o pamięci, o tym w jaki sposób pamięć kumuluje w nas, w naszej głowie, w naszym sercu jakieś cząstki naszego życia […] książka od razu mnie ujęła absolutnie fantastycznym stylem i mięsistym językiem […].

To jest literatura dla dojrzałego czytelnika, takiego, który się nie boi różnych eksperymentów formalnych. […] Bardzo ciekawa książka.

Remigiusz Ryziński dzięki wydawnictwu Czarne dał się już poznać jako wytrawny badacz i znawca tematu. [...] Od obyczajowych obrazków sprawnie przechodzi do zgłębiania milicyjnych akt, ujawnionych wspomnień, po niedawno odtajnione dokumenty, które trafiły do IPN.

„Lata” to lektura niejednoznaczna, arcyciekawa i na swój oryginalny sposób piękna.

[...] to nie tylko opowieść autobiograficzna o procesie kształtowania się twórczej osobowości, ale przede wszystkim przejmująca narracja o cenie, jaką przychodzi często zapłacić za zrealizowane marzenia.

Z okazji premiery reportażu Anety Pawłowskiej-Krać Głośnik w głowie w dniach od 8 do 14 lutego kupicie wybrane książki o tematyce społecznej z 30% rabatem.

Promocja obowiązuje na stronie internetowej i w warszawskiej księgarni w alei Jana Pawła 45a/56 (pon. – pt. 11-19; przerwa 15:00-15:30).

[…] mimo że doświadczył skrajnego okrucieństwa […], wciąż potrafi docenić piękno kraju, po którym się porusza i ludzi, których spotyka. To oddaje choćby język użyty w „To jest wasz kraj, to jest mój kraj”, przeplatany gwarą i poetyckimi opisami, pełny błędów składniowych i nieoczywistego humoru — dzięki tłumaczeniu Tomasza S. Gałązki, umysł folkowego giganta ukazuje się polskiemu czytelnikowi w całej swojej wielowątkowej okazałości.