Z Kacprem Pobłockim, autorem książki Chamstwo, rozmawiał Andrzej Frączysty: „Mamy w Polsce długą tradycję prozatorską, mamy bogatą tradycję reportażu literackiego, ja chciałbym, aby też powstała tradycja, nazwijmy ją roboczo, nauki literackiej. Tradycja pisania opartego na myśleniu teoretycznym, gdzie sama teoria nie jest przedmiotem, tylko sposobem na opowiedzenie nowej historii”.

Historia, którą opisał Wright, wciąż z trudem mieści mi się w głowie. „Szatan w naszym domu” to książka fascynująca i przerażająca. To również książka szalenie niewygodna.

„Chamstwo to nie tyle chłopi, ile służba i parobkowie. Twoje miejsce w hierarchii wyznaczało to, kto mógł cię kopać i kogo mogłeś kopać ty. A chłop-mężczyzna nie był w tej hierarchii najniżej. »Chłop« to kategoria nie tylko klasowa, ale i genderowa. To nie szlachcic dyscyplinował chłopską rodzinę – ale sam chłop, który tę rodzinę trzymał w garści”. Z Kacprem Pobłockim, autorem książki Chamstwo, rozmawiał Mateusz Zimmerman/Onet.pl.

Z okazji premiery reportażu Romana Husarskiego Kraj niespokojnego poranka w dniach od 27 lipca do 2 sierpnia kupicie wybrane książki o Azji z 30% rabatem. Promocja obowiązuje na stronie internetowej.

Rabat dotyczy książek papierowych oraz e-booków.

„Jak człowiek pisze, to zaczyna rozumieć, co się wokół niego dzieje. Ja spieram się z Rzymem, toczę w głowie swoisty mecz z miastem, kopię do rzymskiej bramki”– mówi Piotr Kępiński, autor Szczurów z via Veneto, w rozmowie z Pauliną Dudek. Zachęcamy do lektury rozmowy!

O tym, jak wyglądało życie w Rzymie w czasach pandemii i dlaczego warto spojrzeć na Włochy krytycznie, choć nie bez fascynacji, mówi Piotr Kępiński, autor książki Szczury z via Veneto, w rozmowie z Agatą Rzędowską na antenie Radia dla Ciebie.

Przyznam, że czekałem na taką książkę jak „Zapaść”. Książkę, w której reporter nie goni za egzotyką, lecz uważnie objeżdża prowincjonalną Polskę, od Bielawy po Hajnówkę. Zagląda do wielu miasteczek i miast nieco większych, wysłuchując opowieści ich mieszkańców.

Na rynku brakowało podobnej książki [...]. Z czystym sumieniem mogę napisać, że warto popatrzeć na współczesne Włochy przez pryzmat „Szczurów z via Veneto”.

Ta książka, słowa, myśli Mariana Turskiego to jest chyba jedna, najważniejsza lekcja jaką powinniśmy jak najszybciej nadrobić, lekcja, która należy się wszystkim pomordowanym.

Zapraszamy do wysłuchania kolejnego odcinka podcastu Antropologiczne szepty, którego gościem był Marek Szymaniak, autor reportaży Zapaść, oraz Magdalena Kubecka, badaczka i animatorka kultury. O małych miastach i ich problemach z gośćmi rozmawiała Karolina Sulej.

Roman Husarski opowiada w Weekend Gazeta.pl o swoim reportażu „Kraj niespokojnego poranka”. Jak zdobył zaufanie Koreańczyków? Jakie kompleksy narodowe ich dręczą? Jak układają się stosunki z Koreą Północną? Polecamy Wam tę rozmowę!

W tej książce nie ma aplikacji randkowych ani portali dla singli, są za to intensywne poszukiwania miłości, bliskości i troski – czasem metodami, o których mało kto jeszcze pamięta, a czasem takimi, o których nikt jeszcze nie słyszał.

Gościem Moniki Helak w podcaście Polityka Insight był Marek Szymaniak. Autor książki Zapaść opowiedział o małych polskich miastach, dotkniętych przez transformację ekonomiczną.

Historie, jakie opisuje Antonio Talia, kojarzą się bardziej z kryminałem niż literaturą faktu. Śledzimy zamachy, odwety, handel narkotykami, porwania. Antonio Talia w swoim reporterskim śledztwie odkrywa przed odbiorcami groźną rzeczywistość, o której większość z nas nie miała pojęcia.

„Mamy przekonanie, że chłop pańszczyźniany był przypisany do ziemi, urodził się i zmarł w tych samych opłotkach. Nieprawda, nie dość, że nie był właścicielem ziemi, na której mieszkał, często nie miał prawa nawet do domu” – mówi Kacper Pobłocki, autor książki Chamstwo, w rozmowie z Jackiem Tomczukiem na łamach „Newsweeka”.

Zachęcamy do wysłuchania rozmowy Cezarego Polaka z Markiem Szymaniakiem, autorem książki Zapaść. Reportaże z mniejszych miast.

[...] odwiedzamy nie Sycylię przewodnikową, raczej podróżujemy z bohaterami bocznymi drogami, nie do zabytków (choć ich nie brak), a w miejsca pamięci.