Aktualności
  • Bartosz Żurawiecki, Ojczyzna moralnie czysta
    Bartosz Żurawiecki
    Ojczyzna moralnie czysta

    „To, że u nas epidemia nie miała takiego przebiegu jak na Zachodzie, wynikało z zamknięcia granic. Już wcześniej Polska nie była popularnym kierunkiem turystycznym, a sami Polacy mieli problemy z dostaniem paszportów i zgody na wyjazd, więc odcięcie od świata z pewnością sprawiło, że epidemia częściowo nas ominęła” – opowiada Bartosz Żurawiecki w rozmowie z Wojciechem Szotem wokół reportażu Ojczyzna moralnie czysta.

    wyborcza.pl
  • Eduardo Halfon, Klasztor. Żałoba
    Eduardo Halfon
    Klasztor. Żałoba

    „Piękno w literaturze to jedyne, co ma sens. Jest dla mnie absolutnie najważniejsze. Reszta ma wobec tego charakter służebny i pojawia się o tyle, o ile jest potrzebna czy pomocna” – polecamy lekturę rozmowy Jagody Gawliczek z pisarzem Eduardo Halfonem poleca się do lektury!

    goingapp.pl
  • Piotr Jagielski, Grunge
    Piotr Jagielski
    Grunge

    [Jagielski] Ma talent nar­ra­cyj­ny. Jest zaan­ga­żo­wa­ny, czuć emo­cjo­nal­ne nasta­wie­nie do tema­tu, a jed­no­cze­śnie spraw­dza i cytu­je źró­dła. Porząd­na robo­ta z zakre­su dzien­ni­kar­stwa muzycznego.
    Piotr Kopka, literaturasautee.pl
  • Agata Szydłowska, Futerał
    Agata Szydłowska
    Futerał

    Agata Szydłowska wykonała tytaniczną pracę dokumentacyjną. Są tu setki listów, ankiet, tekstów prasowych, książek, są rysunki, anegdotki, piosenki. To wszystko napisane z nadzwyczajną lekkością pióra, bez dętego żargonu.
    Joanna Bojańczyk, „Do Rzeczy”, T./ Nr 50 z dn. 11.12.23
  • Piotr Jagielski, Grunge
    Piotr Jagielski
    Grunge

    Fenomen gatunku z perspektywy tych, co przeżyli tamten huragan, przypomina dziennikarz Piotr Jagielski. Warto przeczytać. Z sentymentu i ku przestrodze.
    Przemysław Bollin, „Newsweek”, T./ Nr 50 z dn. 11.12.23
  • Aleksander Kaczorowski, Babel
    Aleksander Kaczorowski
    Babel

    „Język rosyjski był dla Izaaka Babla językiem wykształcenia. To był język, w którym najlepiej sobie radził, a także język wielkiej tradycji literackiej. Babel osiągnął w nim mistrzostwo, i to w młodym wieku. Przecież większość jego najsłynniejszych utworów to są rzeczy napisane przed lub tuż po trzydziestym roku życia, a więc bardzo wcześnie” — mówił na antenie radiowej Dwójki Aleksander Kaczorowski, autor książki Babel. Człowiek bez losu. Zachęcamy do wysłuchania rozmowy.

    polskieradio.pl
  • Darmowa dostawa do paczkomatu i kurierem!

    W dniach od 11 do 20 grudnia przy zakupie minimum trzech książek gwarantujemy darmową dostawę do paczkomatu i kurierem!

    Promocja obowiązuje na stronie internetowej.

    Read
  • Piotr Jagielski, Grunge
    Piotr Jagielski
    Grunge

    Autor, znany już dobrze ze swego uporządkowania i sumienności, z dużym wyczuciem, dbając o detale i anegdoty, prowadzi czytelników przez historię grunge’u. Nie nudzi, poszerza wiedzę. Dlatego „Grunge. Bękarty z Seattle” wydaje się być lekturą obowiązkową dla tych, którzy do dziś płaczą po Cobainie lub całymi rodzinami wybierają się na koncerty Pearl Jam. 
    Nogaś na stronie, facebook.com
  • Wspaniała wiadomość!

    Wśród piątki finalistów tegorocznej nagrody Le Grand Continent znalazła się powieść Złodzieje Żarówek autorstwa Tomasza Różyckiego. Gratulujemy i trzymamy kciuki!

  • Aleksander Kaczorowski, Babel
    Aleksander Kaczorowski
    Babel

    Aleksander Kaczorowski pisze tak, że jego bohaterowie stają przed nami jak żywi. I choć może dzisiaj w ogóle nie interesuje was Izaak Babel, rosyjski pisarz pechowo uwikłany w historię, już w trakcie lektury „Człowieka bez losu”, zaopatrzycie się w jego dzieła zebrane. 
    Wojciech Szot / ZdaniemSzota.pl , empik.com
  • Aleksander Kaczorowski, Babel
    Aleksander Kaczorowski
    Babel

    O książce Aleksandra Kaczorowskiego Babel. Człowiek bez losu oraz o  funkcjonowaniu intelektualistów w reżimach totalitarnych, rozmawiali prowadzący podcastu „2historyków1mikrofon”.

    podkasty.info
  • Maciej Robert, Rzeki, których nie ma
    Maciej Robert
    Rzeki, których nie ma

    [Maciej Robert] O rzekach wie dużo. Te, które zapisały się w literaturze, ma naczytane i serwuje o nich smaczne cytaty. Rzeka jest w jego wizji świata podmiotem, a skoro sam jest poetą, to niechybnie podmiotem lirycznym.
    Mariusz Szczygieł, „Książki. Magazyn do czytania”, K./ Nr 6 z dn. 01.12.23
  • Agnieszka Pajączkowska, Nieprzezroczyste
    Agnieszka Pajączkowska
    Nieprzezroczyste

    Agnieszka Pajączkowska nie zawodzi. Po raz kolejny udowadnia, że o rzeczach zdawałoby się zwykłych można opowiadać niezwykle ciekawie. […] Autorka nie boi się badać mniej popularnych tematów. Cóż bowiem ciekawego może być na chłopskich zdjęciach? Okazuje się, że może być na nich absolutnie wszystko – cały świat konkretnego człowieka. O tym właśnie jest ta książka i dlatego warto po nią sięgnąć.
    Wojciech Sobański, lubimyczytac.pl
  • Agata Szydłowska, Futerał
    Agata Szydłowska
    Futerał

    Ten opasły tom to historia społeczna widziana z wnętrza mieszkań, autentyczna, bo bazująca na dokumentach i relacjach z epoki analiza zmieniających się trendów i gustów, ich powiązania z sytuacją polityczną i ekonomiczną, rozwoju przemysłu meblarskiego i środowiska projektowego, ale i relacji społecznych czy obecności wzornictwa w kulturze. […] czytelnicy otrzymali nie tylko rzetelne źródło wiedzy o społeczeństwie epoki PRL-u, ale i nowy sposób na realizację wstydliwej pasji, którą zapewne podzielamy wszyscy: zaglądania innym do mieszkań.
    Anna Cymer, „Architektura & Biznes”, M./ Nr 12 z dn. 12.23
  • Grzegorz Bogdał, Idzie tu wielki chłopak
    Grzegorz Bogdał
    Idzie tu wielki chłopak

    Największą siłą opowiadań Bogdała nie jest niezwykłość postaci, tylko właśnie szarość, bezbarwność życia oglądanego choćby z perspektywy dźwigu na budowie. Jednocześnie okazuje się, że to życie oglądane pod pewnym kątem jest jak film przygodowy. Bogdał umiejętnie wytrąca czytelnika z równowagi i zaskakuje. Jego siła literacka polega też na umiejętnym operowaniu napięciem, które sprawia, że dostajemy opowieści przygodowe, pełne zwrotów akcji i czarnego humoru.
    polityka.pl
  • Agnieszka Pajączkowska, Nieprzezroczyste
    Agnieszka Pajączkowska
    Nieprzezroczyste

    W „Nieprzezroczystych” Agnieszka Pajączkowska łączy literaturę i namysł nad fotografią chłopską z analizą socjologiczną. Kluczowa jest „nieprzezroczystość”, czyli patrzenie na fotografię w taki sposób, żeby zauważyć ją w całości z kontekstem i tłem. Pajączkowska opowiada o Polsce XX w., pokazuje splot prywatnego i politycznego.
    polityka.pl
  • Agnieszka Pajączkowska, Nieprzezroczyste
    Agnieszka Pajączkowska
    Nieprzezroczyste

    Autorka prowadzi swoją opowieść do lat dziewięćdziesiątych. Pokazuje fotografie pośmiertne, monidła, czyli obrazy malowane z fotografii, echa transformacji i biedę PGR-ów. Najciekawsze są jednak historie najstarsze, bo tu najwięcej tajemnic do odkrycia.
    sztukater.pl
  • Wspaniałe wieści!

    Poznaliśmy nominacje do Paszportów Polityki, a wśród nich aż dwoje autorów Czarnego – Agnieszka Pajączkowska i Grzegorz Bogdał! Serdecznie gratulujemy!

Strona używa plików cookies zgodnie z polityką prywatności. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.