Czy problemy mieszkaniowe w Polsce można rozwiązać? Jak bajerują nas deweloperzy? Czego wystrzegać się przy kupnie mieszkania? I czym właściwie jest niesławna patodeweloperka? Na te i inne zajmujące pytania odpowiada Łukasz Drozda, autor książki Dziury w ziemi, na antenie Radia Vox.
Gościem Cezarego Polaka na antenie Radia dla Ciebie był Łukasz Drozda i opowiedział o swojej książce Dziury w ziemi. Zachęcamy do wysłuchania rozmowy!
- Brytyjska pisarka i dziennikarka zdała sobie pytanie, czym w istocie jest samotność? Czy jest stanem umysłu czy może faktem, wynikającym z braku bliskości z innymi ludźmi? Czy jest to choroba naszych czasów? Czym się różni samotność z wyboru od samotności z konieczności? Jak zachowują się ludzie samotni i jak postrzegają świat? I czy samotność możemy definiować jako jednostkę chorobową? Olivia Laing, zainspirowana własnym doświadczeniem, przygląda się temu, jak przestrzenie publiczne, a zwłaszcza sztuka, mogą uleczyć albo uśmierzyć tę bardzo współczesną dolegliwość.Big Book Cafe & Festival, youtube.com
„Nie chciałem jednak, by moja książka była tylko śmieszkowaniem z miniaturowych placów zabaw czy całkowicie nieustawnych mieszkań: bardziej interesuje mnie rzeczowy opis polityki mieszkaniowej, a właściwie jej braku” – mówi Łukasz Drozda, autor książki Dziury w ziemi, w rozmowie z Martyną Kośką/wprost.pl
- [...] ta przejmująca powieść to hołd złożony konkretnemu australijskiemu ludowi, konkretnemu językowi i konkretnej mentalności. Jak również poruszające epitafium dla wszystkich rdzennych języków Australii.Jarosław Czechowicz, Krytycznym okiem
- „Plon” to historia o przemocy i o stawianiu oporu. Winch - bazując na doświadczeniach bliskich - tworzy opowieść o losach ludzi systematycznie wyrzucanych na margines. Oddaje im głos, przywraca język. Jest bezkompromisowa i autentyczna [...].Michał Nogaś, wyborcza.pl
- Któż tu nie mówi! Chmury, pies, sarna, grzyby, góry, duchy i czarownice. Są też zwyczajni ludzie, żyjący w pewnej dolinie w Pirenejach. Ten wielogłos to jest zabieg niezwykle odważny [...].Filip Springer, Facebook
„Studiowanie prawa nauczyło Murek czujności wobec słów. Stojący przed sądem ludzie próbują obejść prawdę, powiedzieć coś w taki sposób, by nie powiedzieć niczego. To ją właśnie interesuje – moment, w którym język nas zdradza, wyprzedza” – pisze Monika Ochędowska w tekście poświęconym Weronice Murek w najnowszym numerze Tygodnika Powszechnego. Pretekstem do publikacji portretu autorki jest jej najnowsza książka Dziewczynki, którą Wam nieustająco polecamy!
30% rabatu na książki z serii Sulina!
Z okazji premiery książki Paula Scratona Dookoła. Pieszo po obrzeżach Berlina (tł. Barbara Gadomska) w dniach od 7 do 13 lutego kupicie wybrane tytuły z serii Sulina z 30% rabatem.
Promocja obowiązuje na stronie internetowej i w warszawskiej księgarni w alei Jana Pawła II 45a/56 (pon. - pt. 11-19, sob. 10-15). Rabat dotyczy książek papierowych oraz e-booków.
- John Vaillant [...] skonstruował opowieść o tygrysie amurskim jak najlepszą książkę sensacyjną. To literatura faktu, choć wędruje również po obszarach iście baśniowych. Jest relacją z wojennego pogranicza człowiek – przyroda, ale też zabiera nas w historię wielkiego imperium, które odeszło w niebyt, przedstawia dzieje ludzkiej natury, w jakiej pierwsze miejsce zajmują krętactwo, żądza władzy nad wszystkim, co dookoła, oraz chciwość.Paweł Smoleński, www.vogue.pl
- [Piotr Jagielski] w książce pokazuje nie tylko olbrzymi talent narracyjny, ale i umiejętność tworzenia syntetycznych sylwetek osób, znamionującą pisarza o przenikliwym spojrzeniu na psychologię ludzi i filozoficznej miłości do nich.Maciej Nowotny, polish-jazz.blogspot.com
- Kiedy ktoś próbuje poruszyć jakiś ważny temat, to zazwyczaj dostajemy wysyp nieznanych słów, łacińskich sentencji, milionów przypisów i ostatecznie wiemy, że nic nie wiemy. W książce Murek język jest prosty, ale nigdy nie schodzi do czegoś głupiego albo prostackiego.Pasem po czole, facebook.com
- „Skóra i ćwieki na wieki” [są opowieścią] świadomie subiektywną, łączącą popularny, choć erudycyjny, esej o kulturowej historii muzyki metalowej z anegdotycznymi wspomnieniami jednego z twórców tej historii.Piotr Kofta, „Dziennik Gazeta Prawna”, DZ./ Nr 28 z dn. 03.02.23
- Reporterska książka amerykańskiego pisarza Rosecransa Baldwina wyjaśnia specyfikę kalifornijskiego molocha, przyjmując za punkt wyjścia koncepcję miasta-państwa.Marek Paryż, „Nowe Książki”, M./ Nr 1 z dn. 01.23
- Czym jest samotność? Laing szuka na to odpowiedzi w historii własnej i tych, którzy osobność uczynili swoją muzą.„Elle”, M./ Nr 3 z dn. 03.23
- Ernaux, opisując rodziców, pisze też swoją autobiografię. Chce zdać sprawę ze swojego miejsca pochodzenia, z awansu społecznego i różnych wymiarów wstydu, który w związku z tym odczuwała.Karolina Rychter, miesiecznik.znak.com.pl
- Jarek Szubrycht […] napisał książkę, która jest czymś więcej niż metalową gawędą, pewnie stanie się kanoniczną duchologiczną opowieścią o fenomenie muzyki metalowej w Polsce w latach 80. i 90. XX w. Opowieścią, która pokazuje jedno z najbardziej fascynujących kulturowych i społecznych zjawisk tamtych czasów – ufundowane na muzyce ówczesnych młodych.Krzysztof Wołodźko, miesiecznik.znak.com.pl
- „Obietnica” to przejmująca i niezwykle sprawnie napisana panorama Południowej Afryki. Nawet więcej: to opowieść o moralnym dylemacie całego zachodniego świata.Paweł Zajas, „Nowe Książki”, M./ Nr 1 z dn. 01.23
- Ilona Wiśniewska jak nikt inny potrafi przedstawić ludzi Północy i oddać im głos.Magdalena Kurek, www.gloskultury.pl
Z Łukaszem Drozdą, autorem książki Dziury w ziemi, na łamach Newsweeka rozmawiała Renata Kim: „Od marca 2020 r., kiedy nasz świat się z powodu pandemii COVID-19 w pewnym sensie zatrzymał, dostrzegliśmy szereg patologii związanych z budownictwem mieszkaniowym. Bardzo wyraźnie widać, że te mieszkania nie pasują do naszych potrzeb”.
- Z tej malutkiej książki dowiecie się niezwykłych rzeczy na temat dziewczyńskości.Big Book Cafe & Festival, youtube.com
„Chciałam, żeby to, co osobiste, było raczej w wyborze tematów i struktury niż w samej opowieści. Nie chciałam się zapaść w siebie, pisząc książkę o dziewczynkach. Próbowałam opowiedzieć dziewczynkę lub ją naszkicować, głównie w XX wieku, ale nie miałam chyba odwagi, żeby pisać o tym, co jest doświadczeniem dziewczyńskości teraz, obecnie, nie czułam, że mogłabym o tym odpowiedzialnie opowiedzieć, ale chciałabym spróbować” – mówi Weronika Murek, autorka książki Dziewczynki, w rozmowie z artPapierem. Zachęcamy do lektury!
- „Dziewczynki. Kilka esejów o stawaniu się” Weroniki Murek to dobrze napisana, przemyślana, sprawnie skondensowana książka. Bogactwo treści zostało świetnie uchwycone w barwnym, plastycznym języku, eseje są erudycyjne, ale zarazem lekkie, zabawne, podlegają logice wywodu i logice kaprysu zarazem. Jednym słowem – musują.Agnieszka Wójtowicz-Zając, artpapier.com
- Autor, na prawach eseistycznej formy, którą wybiera, nie tylko buduje spójną opowieść z pozornie odległych faktów, zdarzeń i postaci, ale także odważnie, choć nie zawsze wprost, formułuje swoje opinie.Magdalena Piotrowska-Grot, artpapier.com
- „Zapraszamy do nieba” przygniata ciężarem ciał, przeraża bezczelnością neofitów i bezradnością bliskich ofiar. Leociak zaprasza na egzamin z etyki. W gabinecie profesora niechybnie będziemy musieli odpowiedzieć na pytanie, czy w systemie myślowym, z którego czerpiemy zasady moralne, każdy zasługuje na miłosierdzie. Zdanie autora już znamy.Jacek Adamiec, kultura.poznan.pl