„Mnie Biuro Przeczuć interesowało przede wszystkim jako intrygujący wycinek brytyjskiej historii intelektualnej lat 60. – bez ocen, z dużym szacunkiem wobec osób, które brały udział w tym eksperymencie. Skoro potrafimy podejść bez lekceważenia do wierzeń religijnych, dlaczego mielibyśmy wyszydzać ludzi, którzy chcieli zrozumieć granice poznania ludzkiego umysłu?” – mówi Sam Knight, autor książki Biuro przeczuć (tł. A. Wilga), w rozmowie z Dawidem Krawczykiem na łamach Krytyki Politycznej.
- krytykapolityczna.pl
- open.spotify.com
O sztafecie pokoleń, przekazywanych przekonaniach, pieniądzach, ale też, o tym czy awans jest awansem z Maciejem Jakubowiakiem, autorem książki Hanka, w podcaście „Lepiej nie mówić” rozmawiała Małgorzata Bugaj. Zachęcamy do wysłuchania rozmowy!
- Czy warto sięgnąć po tę książkę? Tak! Czy trzeba być fanem grunge’u, aby ją przeczytać? Nie, chociaż pewnie znajomość wielu faktów dotyczących kapel grunge’owych będzie przydatna. Ale dla mnie – osoby, która lubi, na przykład, Nirvanę, ale nie może nazwać się fanką – był to bardzo przystępnie napisany reportaż, z którym bardzo dobrze spędziłam czas.Agnieszka Szachowska, kulturalnemedia.pl
- Historię wojny i Zagłady ze wszystkim, co one niosą, [Anna Bikont] opowiedziała przez konkretne historie małych dziewczynek. Być może wydaje się nam czasem, że o wojnie powiedziano już wszystko. Warto więc spojrzeć na nią z innej perspektywy.Filia nr 13 Miejskiej Biblioteki Publicznej w Katowicach, facebook.com
- To fascynująca podróż przez niezwykłą historię Johna Barkera i jego badań nad przeczuciami. Książka wzbogacona jest ciekawymi fotografiami i napisana w przystępny sposób, co sprawia, że warto sięgnąć po nią dla poszerzenia wiedzy na temat tego nietypowego zagadnienia.Dominika, nakanapie.pl
- Jakubowiak, owszem, prowokacyjnie rozpoczyna swoją książkę słowami, że „mama była nikim”, ale w toku opowieści szybko okazuje się, że to oczywiście nieprawda, i nawet próbując wydestylować idealną historię ludową, trzeba potykać się o osobne koleje losu, bo każdy jest na własny sposób kimś.Olga Drenda, miesiecznik.znak.com.pl
- wyborcza.pl
„Choroba czy zaburzenie psychiczne to nie jest kwestia jakiejś 'nierównowagi biochemicznej w mózgu'. Nie jest tak, że depresja wynika z niedoboru serotoniny, a psychoza z nadmiaru dopaminy, a leki ten niedobór, czy nadmiar wyrównują” — o książce Zmącony obraz Roberta Whitakera (tł. J. Dzierzgowski) z dr hab. Katarzyną Prot-Klinger rozmawiała Agnieszka Jucewicz.
- youtube.com
Zmącony obraz Roberta Whitakera (tłum. Jan Dzierzgowski) to książka, która zmienia postrzeganie psychiatrii. Ważna lektura dla wszystkich leczących się, nieleczących się, opiekujących się osobami leczonymi i po prostu osób zaciekawionych pułapkami współczesności. Poleca Paulina Wilk.
Maciej Robert, autor książki Rzeki, których niema, w wywiadzie dla dziennika Łódź.pl udowadnia, że bezrzeczne miasta nie istnieją, i opowiada o podziemnych łódzkich rzekach.
„Łódź.pl”, DZ./ Nr 23 z dn. 23.02.24- Książka Lipińskiego nie jest wyłącznie historią Bolesława Bieruta. Jest obrazem polskich komunistów – tych przed- i powojennych, ich wzajemnych stosunków, sympatii, antypatii i stosunku do komunistycznej ideologii.„Press”, Nr 3-4 z dn. 01.03.24
- Utworzenie Biura przeczuć wyzwoliło dyskusje w środowisku naukowym – zwłaszcza psychiatrów i psychologów – nad granicami psychiatrii i metodologią badań psychiatrycznych. Zastanawiano się, czy można naukowo wyjaśnić dziwne zbiegi okoliczności, jakie opisują niektórzy ludzie przed katastrofami, przypadki (np. śmierć voodoo) i wizje – czy nie należy ich potraktować matematycznie, zgodnie z rachunkiem prawdopodobieństwa, zamiast doszukiwać się w nich drugiego dna? A może to tylko sprawa fizjologii, działania mózgu? A może filozofii i naszego doświadczania i opisywania świata? […] Któż bowiem z nas nie miał proroczych snów czy niejasnych przeczuć złych zdarzeń, jakie spotykały albo nas samych, albo najbliższych?Anna Leszkowska, sprawynauki.edu.pl
- wyborcza.pl
„Temat aborcji - od Polski po Amerykę - to w rzeczywistości historia strachu przed siłą, która przeraża wyznawców konserwatywnego porządku świata. Nie tylko mężczyzn wyniesionych na wysokie stanowiska, od papieży czy mułłów po prezydentów, premierów albo sędziów. Także zwykłych mężczyzn, którzy mogą w ten sposób kontrolować zachowania żon, córek, narzeczonych czy kochanek i czynić je sobie poddanymi” – mówi noblistka Annie Ernaux w rozmowie z Michałem Nogasiem.
open.spotify.comO tym, jak przemilczaną i wypartą historię klas ludowych ujmują antropologia, literatura i sztuka oraz o tym, jak przemoc – fizyczna, seksualna i symboliczna – oraz opór wobec niej jest spoiwem łączącym chłopskie historie, porozmawiali Agnieszka Pajączkowska, Michał P. Garapich i Kacper Pobłocki. Zachęcamy do wysłuchania debaty, która odbyła się w warszawskim Nowym Teatrze.
- „Hanka” Maciej Jakubowiak to wspaniale napisany esej o awansie (kto - jak ja – przy pierwszym kontakcie z książkami czyta nieuważnie, może wziąć go za powieść). Ujmująco uczciwa historia tego, co bardzo prywatne, przeplata się tu z opowieściami o tym, co polskie, i o tym, co uniwersalne.Zofia Smełka-Leszczyńska, facebook.com
- polskieradio.pl
„Przez ostatnich sto lat rodziny pozbawione jakiegokolwiek wykształcenia lub dysponujące tylko podstawowym wykształceniem, żyjące w bardzo trudnych warunkach materialnych, w ciągu 2-3 pokoleń radykalnie zmieniły swój sposób życia. Wydaje mi się, że jest to historia podzielana przez miliony rodzin w Polsce” mówi Maciej Jakubowiak, autor Hanki, w rozmowie z Aldoną Wołłk-Łaniewską na antenie radiowej Dwójki. Zachęcamy do wysłuchania rozmowy!
- […] książkę czyta się niezwykle dobrze i szybko, mogę śmiało ją polecić wszystkim tym, którzy lubią badać swoją własną historię, albo lubią analizować mechanizmy kształtujące społeczeństwo.Historia zapomniana i mniej znana, facebook.com
- Przy tej surowej rzeczywistości, którą opisuje D’J Pancake, uderzają oszałamiające, liryczne opisy. Możemy je docenić dzięki znakomitemu przekładowi. Te opowiadania wymagają uwagi, czasem jedno zdanie może nas nakierować na jakieś zaskakujące odkrycie. Widzimy migawki z życia wielu postaci. I są to losy przejmujące, ci, którzy nie dostali szansy, już jej raczej nie dostaną. Autor też nie szuka puent. Te sami możemy dopowiedzieć.Justyna Sobolewska, polityka.pl
- „Biuro Przeczuć” to reportaż unikający sensacyjności i egzaltacji, dystansujący się wobec mówienia o siłach nadprzyrodzonych, skoncentrowany na próbie naukowego uzasadnienia tego, co wymyka się łatwemu do zrozumienia wyjaśnieniu. Taki sposób pisania jest dużym atutem Knighta. Udaje mu się bowiem w pewnym sensie sportretować to, co wymyka się racjonalnemu opisowi i co wyjątkowo łatwo może osunąć się w kicz i banał. Pisarstwo Knighta może posłużyć jako wzór dla tych, którzy takimi tematami próbują się zajmować i którzy nie zawsze umieją uniknąć stereotypowych reakcji sprowadzających się do ironii, dowcipu, emocjonalności i demonizowania.Bernadetta Darska, bernadettadarska.blogspot.com
- Niewielka objętościowo książka Lucii Berlin w polskim przekładzie Dobromiły Jankowskiej to wielki prezent dla tych wszystkich, którzy pokochali „Instrukcję dla pań sprzątających”.Marcin Wilk, czytamwszedzie.pl
- „Biuro Przeczuć” to bardzo ciekawa lektura. Można się zastanawiać, czy John Barker był bardziej lekarzem czy szarlatanem, ale nie można zaprzeczyć, że dla psychiatrii zrobił wiele. […] warto po nią sięgnąć, choćby dlatego, że czytelnik zaczyna zastanawiać się, jak naprawdę działa mózg człowieka i jak niewiele o jego możliwościach wiemy. Polecam.Książka zamiast kwiatka, facebook.com
- theblackframe.pl
„Chciałem, żeby »Bękarty« były książką nie o Nirvanie, Alice In Chains, Soundgarden czy nawet Mudhoney, ale o sukcesie – co oznacza, z czym się wiąże, co trzeba poświęcić, by go zdobyć. I czy warto” – mówi Piotr Jagielski, autor książki Grunge. Bękarty z Seattle, w rozmowie z portalem The Black Frame.
- To, co porusza w tej jakby znajomej prozie to fraza, miejscami zachwycająca jak w opisach zachodniowirginijskiego krajobrazu, w wędrówce oposa w „Łowcach lisów”, w zamknięciu nieposkromionego pożądania w jednym wersie, który opowiada Całość: „dotknąć chłodnej podłogi plecami i pośladkami”.dziennikiurzednicze.org
- dwutygodnik.com
O zanurzeniu w rozpaczy, Europie Środkowej jako fikcji wymyślonej przez intelektualistów i byciu pisarzem w dzisiejszych czasach opowiedział Serhij Żadan dla „Dwutygodnika”.
Polecamy lekturę wywiadu!
- Z jednej strony napisała książkę, która zachwyca – jak to u wyoutowanej nerdki - drobiazgowym researchem. Z drugiej jednak to napisany ze swadą esej „na nowe czasy", projektowane dla nas przez pokolenie które naprawdę zmienia zasady naszego działania i sprawia, że drżą (i słusznie!) posady tego świata - przez zetki.Aga Kozak, „Książki. Magazyn do czytania”, K./ Nr 1 z dn. 01.02.24
- Autorka, […] pisze też o tym, jak tamte czasy wpłynęły na to, co dzisiaj. Odkopuje to, co miało być przemilczane, „rozdrapuje stare rany”. Dzięki temu na światło dzienne wypływa to, co było udziałem wielu rodzin na polsko-białoruskim pograniczu.„Przewodnik Katolicki”, T./ Nr 7 z dn. 18.02.24