Z dumą ogłaszamy, że aż połowę spośród dwunastu nominacji w piątej edycji konkursu Grand Press na Książkę Reporterską Roku zgarnęli autorzy i autorki Czarnego! Laureatów poznamy 10 grudnia podczas gali w Muzeum Historii Polski, będziemy wtedy trzymać kciuki za książki: Anety Prymaki-Oniszk (Kamienie musiały polecieć), Beaty Chomątowskiej (Miasto dzieci świata), Wojciecha Góreckiego (Wieczne państwo. Opowieść o Kazachstanie), Jacka Leociaka (Podziemny Muranów), Bartosza Panka (Zboże rosło jak las. Pamięć o pegeerach) oraz Ewę Winnicką (Miasteczko Panna Maria. Ślązacy na Dzikim Zachodzie]]).

Gratulujemy wszystkim nominowanym!

Więcej szczegółów na stronie organizatora: https://www.grandpress.pl/

Z radością informujemy, że Księgarnia Czarnego na warszawskich Nowolipkach zdobyła głosami czytelników tytuł Ulubionej Księgarni Warszawy w kategorii kluboksięgarnia. Dziękujemy!

„Od początku zależało mi, aby to był esej. Taki z krwi i kości, czyli książka o myśleniu. Jest tam wiele obserwacji obyczajowych, bo praca nad Zakazem gry w piłkę przypominała nieco pracę nad powieścią. Chodziłem po mieście, zerkałem na ludzi, patrzyłem na wszelkie sytuacje i starałem się wyciągnąć z tego wnioski” – mówi Michał R. Wiśniewski w rozmowie z Janem Traczem na łamach tygodnika Przegląd.

Michał R. Wiśniewski, autor Zakazu gry w piłkę, był gościem podcastu „Półki z książkami”, gdzie opowiedział m.in. o tym, dlaczego nasze miasta nie są „kids friendly”, czym jest prodziecięcyzm i jakie szkody wyrządził nam mit „bezstresowego wychowania”. Zachęcamy do wysłuchania!

Katarzyna Bednarczykówna była gościem podcastu Tymczasem. Polecamy rozmowę z autorką reportaży o mobbingu Masz się łasić.

„Niedźwiedź to nie pluszowy miś. Popkultura wielu zwierzętom, zwłaszcza drapieżnikom, wyrządza dużą krzywdę. Przedstawia je skrajnie, albo jako niezdarne fajtłapy, jak w przypadku Uszatka, albo jako bestie. A niedźwiedzie to ani przytulanki, ani potwory. To po prostu dzikie zwierzęta, które do życia potrzebują spokoju i dużych przestrzeni. Przy tym są duże, mają ostre pazury i zęby. W interakcjach z nimi ważne jest rozumienie ich reakcji, aby ich mylnie nie interpretować, zachowanie spokoju i bezpiecznego dystansu” – mówi Anna Maziuk, autorka książki Niedźwiedź szuka domu, w rozmowie z Polską Agencją Prasową.

„Życie między językami i kulturami jest jak posiadanie kilku domów, ale w żadnym z nich nie przebywam na stałe. Wielojęzyczność nie oznacza tylko umiejętności posługiwania się różnymi językami; to także różne sposoby wyrażania myśli i przeżywania świata” – mówi Claudia Durastanti, autorka Obcej, w rozmowie z Rafałem Pikułą w Tygodniku Przegląd.

Michele Mari, autor zbioru Ty, krwawe dzieciństwo, w rozmowie z Michałem Nogasiem mówi: „Nie mam definicji dzieciństwa o charakterze teoretycznym: moja definicja zawiera się w obrazie dzieciństwa, które dałem w tych 11. opowiadaniach przesiąkniętych nastrojem lęku, melancholią, samotnością, poczuciem zagrożenia. A zatem nie jest to pogodne, błogie dzieciństwo, jak często je sobie wyobrażamy, lub jak bywa przedstawione w  literaturze”. Zapraszamy do wysłuchania wywiadu!

Pluszowe misie sprawiły, że nie myślimy o niedźwiedziach w taki sam sposób jak o innych dzikich zwierzętach. Anna Maziuk twierdzi, że przez zakorzeniony w naszej świadomości obraz misia, ludziom zdarza się podchodzić do niedźwiedzi lub dawać im jedzenie. Takie działania sprawiają, że zaczynają się one oswajać z ludźmi, co w dłuższej perspektywie będzie generowało kłopoty: „Dlatego to nie jest miś, a niedźwiedź, od którego trzymamy się z daleka” – mówi autorka książki Niedźwiedź szuka domu¸ w rozmowie z Martą Hoppe na antenie radiowej Czwórki. Zachęcamy do wysłuchania!

W jaki sposób przypominamy sobie wydarzenia z przeszłości? Jakie miejsce zajmuje pisarka w opowieści o swojej przeszłości i codzienności? Co zrobić, by relacja z osobistych doświadczeń poruszała uniwersalne tematy? O opowiadaniu wspomnień i o tym, jak sobie z tym radzić, na podstawie m.in. książki Koszty życia Deborah Levy, możecie posłuchać w nowym odcinku podcastu Już tłumaczę.

„Bardzo bym chciał, żebyśmy nauczyli się, że dzieci są po prostu ludźmi, że jeśli ktoś spotka jakieś dziecko znajome, pójdzie do kuzynki, do siostry, porozmawia z dzieckiem, nagle odkryje, że to są bardzo inteligentne istoty. Zdolne do myślenia, analizowania rzeczywistości. Wystarczy dać im szansę, wysłuchać. Wystarczy spojrzeć na to dziecko i nie widzieć tego tworu, który znamy z anegdot, memów w sieci, tylko zobaczyć w nim człowiek” – mówi Michał R. Wiśniewski, autor Zakazu gry w piłkę, w rozmowie z TVP Info.

„Coraz więcej mężczyzn z mojego pokolenia i klasy społecznej nie boi się już dać nura w »kulturę terapeutyczną«. Indywidualnie lub grupowo uczymy się mówić o sobie. Prowadzący i prowadzące terapie mówią, że największym problemem jest właśnie komunikowanie emocji, nazywanie stanów ducha. Dlatego te inicjatywy są tak cenne, bo poszerzają pole, na które mężczyźni się dotąd nie zapuszczali z obawy, że to im przyniesie ujmę – na męskości czy honorze”. Z Wojciechem Śmieją, autorem Po męstwie, rozmawiał Mike Urbaniak. Zachęcamy do lektury!