„Mój znajomy, który już przeczytał Miasto dzieci świata, powiedział, że Rabka to takie polskie Twin Peaks” – mówi Beata Chomątowska, dodając, że historia Rabki-Zdroju jest niczym baśń, w której jasność przenika się z ciemnością, a szlachetne przeplata się z okrutnym. Z Beatą Chomątowską rozmawiał Jakub Wojtaszczyk. Polecamy!
- […] jest to przykład żelaznej pisarskiej konsekwencji. Niewiele znam dokonań w polskiej prozie, gdzie język byłby zarazem tak transowy i jednocześnie utrzymany bez zmiany tonacji od pierwszej do ostatniej strony. Nie muszę dodawać, że lekturze „Złodziei żarówek” towarzyszyły zachwyt i zazdrość.Wit Szostak, instagram.com
- „Zobaczyłam w Rabce fascynujący mikrokosmos, w którym odbija się cały świat, a może wręcz mnogość różnych światów” - mówi Beata Chomątowska. Polecamy rozmowę z autorką książki „Miasto dzieci świata”.
„Współczesna wojna percypowana jest przez obrazy. To nie jest nowa myśl – kwintesencją była wojna w Zatoce Perskiej, która okazała się wizualnym spektaklem. Dziś dotykamy paradoksu, który jako pierwsza uchwyciła Susan Sontag w eseju 'Widok cudzego cierpienia' – z jednej strony powinniśmy kierować się imperatywem etycznym, który każe nam patrzeć na ludzkie cierpienie, nawet jeśli nic nie możemy zrobić, tym samym dźwigamy to na swoich barkach, z drugiej strony – im bardziej patrzymy, tym bardziej uświadamiamy sobie, że nic nie możemy zrobić, i wpatrywanie się w wojnę staje się poniekąd pornografią. To sytuacja nie do pogodzenia: nie powinniśmy odwracać wzroku, ale też nie możemy już na to wszystko patrzeć” – wyznaje Tomasz Szerszeń w rozmowie z Urszulą Pieczek na łamach Nowej Europy Wschodniej.
„Nowa Europa Wschodnia”, K./ Nr 1 (87) z dn. 01-03.24- Z drugiej strony jest to książka o przywiązaniu do kamieni, szacunku dla pracy na roli. O prostocie myśli okrucieństwie historii i pokorze wobec natury.Przemysław Bollin, „Newsweek”, T./ Nr 16 z dn. 15.04.24
Zachęcamy do wysłuchania rozmowy Ewy Dąbskiej-Wieczorkowskiej z Tomaszem Szerszeniem, autorem antropologicznego eseju Być gościem w katastrofie.
„Dawid Krawczyk: Irlandczycy nadal są najlepszymi katolikami pod słońcem?
Derek Scally: O nie, Polacy zdecydowanie wygrywają w tej dyscyplinie. Muszę powiedzieć, że jeszcze kilka lat temu nie zdawałem sobie sprawy, że mamy takiego godnego rywala”.
Zachęcamy do przeczytania wywiadu z autorem Najlepszych katolików pod słońcem.- Walka o własne ciało – jego niezależność wyrazu i o życie bez strachu splątana z leczeniem orgazmem, relacją z procesami starzenia, problemami rasowymi, krótko mówiąc przepadłam… […] Już wiem, że sięgnę po jej kolejne książki.Katarzyna Kozyra, facebook.com
- W tętniącym życiem miasteczku Odessa w latach 70. XX wieku, gdzie na horyzoncie majaczą pola naftowe, autorka splata losy kilku kobiet, tworząc mozaikę ludzkich doświadczeń pełnych przemocy, solidarności i nadziei […].Anna Lala, ujot.fm
- Pasjonująca książka o zwyczajnym ornitologu, który słuchał ptaków uważniej niż ludzkiej rozpaczy.Magdalena Talik, wroclaw.pl
- [Ernaux] to autorka, która pisząc w dużej mierze o sobie i wręcz obsesyjnie analizując, czy dekonstruując zachowania i wydarzenia, w sposób absolutnie wyjątkowy przybliża nas do prawdy o samych sobie. Najczęściej tej, o której wolelibyśmy zapomnieć.Magdalena Talik, wroclaw.pl
- Reportaż niezwykły, wielowarstwowy, skłaniający do przemyśleń o sile, jakże często lekceważonych przeczuć i snów, a także do naszym stosunku do innych – zarówno tych społecznie niepotrzebnych, wykluczonych, jak i obdarzonych silniejszą, czy też niezakłóconą nabytym racjonalizmem, intuicją.„Nieznany Świat”, M./ Nr 5 z dn. 05.24
Znakomite wieści!
Aleksandra Suława, autorka książki Przy rodzicach nie parlować. O polskich powrotach z Francji nominowana w konkursie Nagród Historycznych Polityki w kategorii debiuty w pracach naukowych i popularnonaukowych!
Serdecznie gratulujemy autorce!
Radosne wieści!
Wśród nominowanych do 17. edycji Nagrody Literackiej Warszawy w kategorii proza znalazły się aż dwie książki wydane nakładem Wydawnictwa Czarne – Idzie tu wielki chłopak Grzegorza Bogdała oraz Złodzieje żarówek Tomasza Różyckiego!
Serdecznie gratulujemy autorom i trzymamy kciuki!- Jędrzej Pasierski […] umiejętnie nas zwodzi i oszukuje, by doprowadzić do naprawdę zaskakującego rozwiązania. […] Pasierski, powtórzę, z książki na książkę dojrzewał pisarsko. Jaka będzie ósma Nina Warwiłow? […] Pasierskiemu będzie coraz trudniej przeskoczyć poprzeczkę, która sam sobie zawiesił bardzo wysoko. Na wszystkich poziomach budujących jego kryminały. Jestem jednak dziwnie spokojna.Agata Koss-Dybała, „Nowe Książki”, M./ Nr 4 z dn. 04.24
„Kreował się na takiego polskiego Hemingwaya. Myśliwy... Dużo polował. Zdecydowany, konkretny. Zero-jedynkowy w publicystyce: tak, tak, nie, nie. Plus poza macho i mizogina” – czytamy w rozmowie Emila Marata, autora biografii Romana Bratnego, z dziennikarką Katarzyną Surmiak-Domańską.
„Pod domami, ulicami, trawnikami Muranowa nadal jest getto - zachowały się fundamenty, ślady piwnic czy resztki schronów, gdzie ludność getta szukała ocalenia” — mówi PAP prof. Jacek Leociak, autor Podziemnego Muranowa.
30% rabatu na książki z serii Reportaż!
Z okazji premiery książki Bradleya Hope'a Pokonać Kimów (tł. Krzysztof Środa) w dniach od 23 do 29 kwietnia kupicie wybrane tytuły z serii Reportaż z 30% rabatem. Rabat dotyczy książek papierowych oraz e-booków.
Promocja obowiązuje na stronie internetowej i w warszawskiej Księgarni Czarnego (pon. – pt. 11-19, sob. 10-15).
- „Piękna córka kata” uwodzi erudycją. Autorka sprawnie żongluje wyobrażeniami, do których przyzwyczaiły nas psychoanaliza i wyrosły na niej surrealizm, a których istotą jest przekonanie, że tak naprawdę światem nadziemnym władają bóstwa podziemia.Michał Strachowski, „Nowe Książki”, M./ Nr 4 z dn. 04.24
- Polecam „Przypadek doktora Gilmera” czytelnikom chcącym poznać relacje i zależności medycyny z wymiarem sprawiedliwości, zwłaszcza tym, dla których mózg ludzki stanowi zagadkę, nie mniejszą niż zbrodnie.Anna Ruszczyk, gazetasledcza.pl
- W tej słodko-gorzkiej historii miesza się włoskie dolce vita i nowojorski american dream, czarne słońce Południa i bezwzględność kapitalistycznej arki, mamy toksyczne relacje i trud wykluczenia, życie rozpisane na wiele smaków i nut. […] Durastanti kreśli swoją litanię szczęść i nieszczęść, szlachetności i łajdactwa, Wielkiego Piękna od święta i wielkiej brzydoty na co dzień, wszystkiego, co składa się na życie.Rafał Pikuła, „Przegląd”, T./ Nr 17 z dn. 22.04.24
Czy konieczne było powoływanie się na osobistą historię, aby opowiedzieć o pokoleniu ludzi podobnych do Autora? Jak definiujemy awans w XXI wieku? Czy wobec wyobrażeń Albiny - jednej z bohaterek eseju - Maciej Jakubowiak osiągnął szczyt „awansu”? Z autorem Hanki na antenie Radia Kraków rozmawiała Georgina Gryboś.
- Każdy bezstronny opis niemieckiej polityki eksterminacji będzie szokującym oskarżeniem ich praktyk; analiza tego, jak pod jej naciskiem pęka społeczeństwo, będzie już rozważaniem nad ludzką naturą. Wracamy więc do pytania: „Czy to jest człowiek?”.Piotr Gociek, „Do Rzeczy”, T./ Nr 17 z dn. 22.04.24
Gościem radiowej Trójki był Maciej Jakubowiak, który opowiedział o swojej nowej książce Hanka. W rozmowie z Maxem Cegielskim Jakubowiak mówi: „Starałem się ją napisać tak, aby to była historia, którą opowiada się przy kawie”. Zachęcamy do wysłuchania rozmowy!
- Z prozy Ernaux wyłania się zapis kobiecego doświadczenia, bardzo złożonego i niejednoznacznego, i choć różnego w zależności od osoby, ciągle pod wieloma względami wspólnego. W tle osobistej historii o dorastaniu i seksualności rozgrywa się przecież już bardziej „publiczna” historia XX-wiecznych przemian obyczajowych, które odcisnęły piętno na jednostkowych doświadczeniach. Właśnie opisu tej specyficznej relacji pomiędzy okolicznościami a prywatnym doświadczeniem podejmuje się w swoich tekstach noblistka.Zuzanna Sosnowska, gazetakongresy.pl