- Sołtys ma tak charakterystyczną poetycką frazę, że nie sposób jej nie rozpoznać. „Sierpień” to książka wspaniała, również do wielokrotnej lektury.Natalia Soszyńska, www.trojmiasto.pl
- Nikt inny nie potrafi opowiadać o świecie, który za chwilę przestanie istnieć albo jego istnienie jest zawieszone i niepewne, a może nawet nigdy go nie było.Magdalena Raczek, www.trojmiasto.pl
- Stasiuk w swoim charakterystycznym stylu sprawia, że historia płynie niczym tytułowa rzeka, wciągając w refleksję nad tym, jak przeszłość i teraźniejszość nieustannie na siebie wpływają.Mateusz Kołodziej, slaskaopinia.pl
- Mimo że Wilengowska używa innych narzędzi, to w gruncie rzeczy konstruuje książkę tożsamościową, rozliczającą się z nieprzepracowaną lub przemilczaną historią, sięgającą po język przodków, niejednolitą, a przez to jeszcze bardziej intrygującą. Nie tylko Warmia czekała na taką opowieść.Agnieszka Warnke, culture.pl
- Opóźnione „odkrycie” tego, że wszyscy jesteśmy niebinarni, stanowi istotny przewrót współczesności, ponieważ przekłada się na zwiększenie świadomości, że płeć nie istnieje poza sferą konstruktów kulturowych. […] „Po męstwie” to prawdopodobnie najważniejsza polskojęzyczna publikacja ostatnich lat, która jest w stanie wyjść naprzeciw tej świeżo obudzonej ciekawości i niepewności – uzupełnić braki, potwierdzić obawy, rozkruszyć zasiedziałe w głowie dogmaty, pobudzić do zmiany.Przemysław Górecki, czaskultury.pl
- Debiutancka powieść Łyskawy to gatunkowy rollercoaster. Fragmenty medialnych wypowiedzi przechodzą w rodzinną sagę, spreparowany wywiad dopełnia recenzenckie popisy. Myśli są rwane, dialogi – stylizowane, słowa bawią, obrazy zaskakują. Ruchem konika szachowego przemieszczamy się między końcówką XIX stulecia a latami dwutysięcznymi. Montaż literacki to w tym przypadku istny majstersztyk.Agnieszka Warnke, culture.pl
- „Trylobity” to zbiór wybitny, ale nagradza tylko zaangażowanych. Z chęcią jeszcze kiedyś wrócę do tego tomu, ale póki co muszę się pozbierać, gdyż wciąż nie jestem w stanie zrozumieć, jak można pisać tak doskonale.Michał Wnuk, lubimyczytac.pl
Zapowiedzi
W styczniu czytamy Czarne!
Zachęcamy do zamawiania naszych książek w przedsprzedaży po promocyjnych cenach.
- Autorce należą się słowa uznania. Stworzyła pracę o niekwestionowanych walorach poznawczych w oparciu o długie badania przy bibliotecznych i archiwalnych biurkach, jak również o badania terenowe w Puszczy Białowieskiej, wywiady z zootechnikami, uczestnikami wypraw po kryla […].Przegląd Nowości Wydawniczych nr 1/2025
- Kobiety u Schwartz, niezależnie od tego, czy są postaciami historycznymi, czy fikcyjnymi, tracą indywidualne kontury na rzecz kontynuowania spuścizny Safony. Wszystkie one są jedną bohaterką – co też jest ciekawą odpowiedzią na konstrukt podróży bohatera. Zamiast indywidualnego herosa przechodzącego określoną, jasną drogę, pisarka proponuje ciąg zjednoczonych żeńskich głosów. Wspólnotowość jest tu kluczem do tworzenia kobiecych lub queerowych narracji.Sara Nowicka, artpapier.com
- Jeden z najlepszych zbiorków opowiadań reprezentujących współczesny amerykański realizm, jakie wyszły ostatnimi czasy w polskim przekładzie.Piotr Kopka, literaturasautee.pl
Anthony Passeron: „Traktowanie pisania autobiograficznego jak zdrady napotykam w różnych miejscach, ale przede wszystkim na wsi czy w małych miasteczkach. W małych miejscowościach geografia nakłada na nas obowiązki, ograniczenia”. Z autorem książki Uśpione rozmawiała Agata Czarnacka. Zachęcamy do zapoznania się z wywiadem na stronie oko.press.
Monika Milewska, autorka książki I rak ryba, w rozmowie z Polską Agencją Prasową mówi, że jej książka „to opowieść o konkretnym państwie, z jego importowaną ze Wschodu ideologią i metodami zarządzania przyrodą”. Polecamy lekturę wywiadu!
„Kiedy zbierałem materiał do książki, okazało się, że w mojej rodzinie wciąż nikt nie chce opowiadać o Désiré. Po co chcesz to wiedzieć? – pytali rodzice. Albo po pięciu minutach mówili, że nie są w stanie ciągnąć tej rozmowy” – mówi Anthony Passeron, autor książki Uśpione, w rozmowie z Aleksandrą Zbroją w Gazecie Wyborczej.
- [Powieść] Dla tych, którym wydaje się, że w literaturze widzieli już wszystko. Mamy na myśli i fanów rozkosznie wciągających powieści, i wielbicieli postmodernistycznych eksperymentów.goingapp.pl
- [Książka] Dla tych, którzy chcą rozwijać swoją wrażliwość na kwestie społeczne poprzez literaturę piękną . Ta książka przynosi też pociechę z dala od banału.goingapp.pl
- Dla kogo spotkanie człowieka i niedźwiedzia jest niebezpieczniejsze? Po lekturze książki odpowiedź nie jest oczywista.KATARZYNA SZAJOWSKA, „Wiedza i życie”, M./ Nr 1 z dn. 01.25
Co jedzą polskie niedźwiedzie? Anna Maziuk, w rozmowie z Gazetą Wyborczą, odpowiada: „Jedzą to, co akurat jest pod łapą. Te z populacji karpackiej, które mieszkają w naszych górach, przez większość roku żywią się głównie pokarmem roślinnym – owocami, ziołami, trawami, orzeszkami bukowymi. Jeśli trafią na stary sad z jabłonkami, śliwkami czy gruszami, potrafią przez wiele godzin cierpliwie zrywać owoce, aż wyczyszczą całe drzewko. I kolejne. Na to nie trzeba zużyć bardzo dużo energii”.
- Pokraczna rzeczywistość jest jednak lekko przysłonięta […] czarnym, z lekka surrealistycznym humorem.Janina Kożbiel, „Magazyn Literacki Książki”, M./ Nr 11 z dn. 11.24
- Głównymi bohaterami tej nader wnikliwej, zaskakującej, momentami humorystycznej, ale chwilami przerażającej publikacji są stonka, żubroń oraz kryl.Tomasz Zb. Zapert, „Magazyn Literacki Książki”, M./ Nr 11 z dn. 11.24
- „Po męstwie” to fascynująca lektura dla każdego Polaka, ale i Polki, bo panie też powinny wiedzieć, z jakimi mężczyznami miały do czynienia w nieodległej przeszłości.„Dziennik Zachodni”, DZ./ Nr 300 z dn. 27.12.24
- Te krótkie opowiadania uwierają, burzą mit zwycięskiej Ameryki, a jednocześnie – niosą swego rodzaju pocieszenie. Są o tym, że w dzisiejszym świecie jest miejsce dla każdego z nas. Dla zwycięstw i porażek. Dla miłości i smutku. Dla rozterek, niepewności i błędnych decyzji.Aleksandra Koperda, hygge-blog.com
- W tych realistycznych opowiadaniach jesteśmy w biednych regionach Zachodniej Wirginii, a tam: podupadające gospodarstwa, górnicze życie, polowania, podłe prace, wszystko podlane złymi wyborami lub wyborów brakiem. Jeśli podczas lektury w głowie zacznie grać wam piosenka Toma Waitsa, to nic dziwnego, bo “Trylobity” to jedna z jego ulubionych książek.Piotr Brencz, zakladmagazyn.pl
- Ta proza […] jest wspaniałym spojrzeniem na osobę, która w niełatwych dla kobiet czasach musi odegrać szereg ról, nim w ogóle zajmie się sztuką. A potem jeszcze zaadresować pełen pasji list do przyjaciół, by dać im znać, jak leci.Piotr Brencz, zakladmagazyn.pl
- Jul Łyskawa brawurowo wkracza na polską scenę literacką.Magdalena Raczek, trojmiasto.pl