Rzeka dzieciństwa
Audiobook
- Seria wydawnicza: Andrzej Stasiuk
- Format: Mp3
- Lektor: Robert Więckiewicz
- Długość nagrania: 4 godziny 51 minut
- ISBN: 978-83-8191-948-7
- Cena okładkowa: 42,90 zł
- Data publikacji: 29 maja 2024
Do rzeki dzieciństwa podróżuje się bez końca – szuka jej źródeł w historii i ujścia w pamięci. Wspomina się: lato na wsi, brodzenie po pierś w nurcie, rybie łuski na glinianej podłodze, milczącego pastucha co dzień wyprowadzającego krowy. Gdy tą rzeką jest Bug, jeżdżąc wzdłuż niej, podróżuje się zawsze na wschód. Myśli się: o granicy, o Rosji, o wojnie, o uchodźcach, o tym, że tak blisko jest Bełżec, a źródło wypływa z ziemi nasiąkniętej krwią. Kuca się przy ogniu i wyobraża sobie: karawanę zwierząt sunących przez mazowieckie piaski, ciemność popiołów, w której świecą diamenty. „Bo zaiste nie pamięć, ale rzeki powinny grzebać nasze szczątki. Powinny je wypłukiwać i nieść do oceanów. To jedyny koniec wart pomyślenia”.
Nie ma niewinnych powrotów, mówi Stasiuk, ale czasem trzeba je odbyć, usłyszeć te głosy, spotkać duchy przeszłości.
[...] świat u Stasiuka jest miejscem pulsującym życiem - ciemnością i światłem, które w życiu przenikają się, splatają ze sobą, a ów splot - ostrożnie - ale jednak, możemy próbować nazywać - prawdą.
Nowa książka Stasiuka to dobro literackie z wysokiej półki.
Sentymentalną podróż do źródeł własnej geopoetyki szybko jednak przyćmiewają zarówno mary przeszłości (jak wtedy, gdy podróż do źródeł Bugu przynosi informacje o masakrze w Hucie Pieniackiej i pogromie w Złoczowie), jak i wir współczesnej geopolityki. „Nie można bezkarnie patrzeć na ten kraj” – stwierdza Stasiuk.
Andrzej Stasiuk w „Rzece dzieciństwa” zachwyca spostrzeganiem detali i umiejętnością snucia gawędy. Wszystkie obrazy, wątki składające się na opowieść są tu prawdziwe i nierzeczywiste zarazem, wyrosły z konkretnych zdarzeń, literackich inspiracji i historycznych uwarunkowań.
Proza, którą lepiej czytać wolno, nie spiesząc się.
Stasiuka wielbię za jego wyjątkowy zmysł obserwacji, wielozmysłowe wyczucie krajobrazu, szorstkość języka, niewykluczającą wrażliwości oraz za umiejętność wskazywania zła i dobra bez wydawania wyroków.
Wymagająca, ale bardzo wartościowa proza - jak to u Stasiuka.