Aktualności
  • Douglas Preston, Mario Spezi, Potwór z Florencji
    Douglas Preston, Mario Spezi
    Potwór z Florencji

    Pierwsza część – opowieść Maria Speziego – to wciągająca historia przedstawiająca dochodzenie w kwestii kolejnych zabójstw. Bohaterką jest tu również sama Florencja, miasto sztuki i zabytków, które przekształca się w tło makabrycznych mordów. […] Druga część – opowieść Douglasa Prestona – to opis poszukiwania prawdy na przekór oficjalnym ustaleniom oraz zmagań z włoskim systemem sprawiedliwości i absurdalnej historii oskarżeń wysuniętych wobec obu autorów. Lektura obowiązkowa dla wszystkich wielbicieli Włoch, którym nie wystarczają pizza, sole i spiaggia.
    Małgorzata Ślarzyńska, „Gazzetta Italia”, M./ Nr 102 z dn. 12.23
  • Agnieszka Pajączkowska, Nieprzezroczyste
    Agnieszka Pajączkowska
    Nieprzezroczyste

    „Nieprzezroczyste” pokazują, że temat naszej ludowej historii i tożsamości wcale nie jest wyczerpany, mimo wielu pozycji, które pojawiły się w ciągu ostatnich kilku lat na rynku wydawniczym. To książka, którą czyta się świetnie i w której udało się autorce poruszyć jeszcze wiele świeżych i niezbadanych tropów.
    Sylwia Góra, kulturaliberalna.pl
  • W zestawieniu najlepszych książek 2023 roku według Rafała Pikuły dla Przeglądu znalazły się trzy książki Czarnego – Złodzieje żarówek Tomasza Różyckiego, Ostatnie lato w mieście Gianfranca Calligharica (tł. K. Skórska) oraz Wizja świata Johna Cheevera (tł. K. Majer). Ogromnie się cieszymy!

    „Przegląd”, T./ Nr 1 z dn. 02.01.24
  • Sam Knight, Biuro Przeczuć
    Sam Knight
    Biuro Przeczuć

    Niezwykle ciekawa i niejednoznaczna pozycja, przedstawiająca badania, które nawet 50 lat później budzą kontrowersję. Reportaż nie tylko pokazuje pracę doktora Barkera, ale również zwraca uwagę na szeroko pojęty aspekt psychologii i psychiatrii w połowie XX wieku.
    Joanna Tulo, kacikpopkultury.pl
  • Agnieszka Pajączkowska, Nieprzezroczyste
    Agnieszka Pajączkowska
    Nieprzezroczyste

    […] to niezmiernie ciekawa książka i ważny przyczynek do rozważań o społecznej roli wsi w ubiegłym stuleciu. Pisana jest z pasją przywrócenia chłopskim fotografiom należnego im miejsca w naszej pamięci.
    Andrzej Grajewski, „Gość Niedzielny”, T./ Nr 1 z dn. 07.01.24
  • Grzegorz Bogdał, Idzie tu wielki chłopak
    Grzegorz Bogdał
    Idzie tu wielki chłopak

    Opowiadania Bogdała to proza dojrzała i trudna, trzymająca w napięciu pomimo mocnego zakotwiczenia w monotonnej codzienności i pogardy autora dla efekciarstwa. Pisarz niekiedy drażni sposobem opowiadania historii, jednak skutecznie zachęca do tego, żeby mimo ogólnego przebodźcowania informacjami znowu spróbować czytać powoli i uważnie. Bo to proza jednocześnie nowoczesna, jak i nieco niedzisiejsza. Wanitatywna, ale też oferująca jakąś marną otuchę wynikającą ze wspólnoty doświadczeń.
    Jacek Adamiec, kultura.poznan.pl
  • Agata Szydłowska, Futerał
    Agata Szydłowska
    Futerał

    Autorka pieczołowicie rekonstruuje ówczesne realia, czerpiąc z beletrystyki, pamiętników, wspomnień, Polskiej Kroniki Filmowej, reportaży (np. Krall, Kapuścińskiego i Łopieńskiej) i tasiemcowych dyskusji toczonych w prasie. Przypomina filmy i ogląda zdjęcia badających miejską kulturę mieszkaniową socjologów. Dzięki temu opowieść o kulturze mieszkaniowej PRL-u ma wiele twarzy.
    Izabella Adamczewska-Baranowska, liberte.pl
  • Jim Lewis, Duchy Nowego Jorku
    Jim Lewis
    Duchy Nowego Jorku

    Jeżeli Nowy Jork zmienilibyśmy na Dublin, to Jima Lewisa i jego „Duchy Nowego Jorku” najłatwiej byłoby porównać do „Ulissesa” Jamesa Joyca. Tutaj jednak strumień świadomości jest strumieniem wszech-świadomości, a zamiast jednego zagubionego bohatera, mamy całą grupę ekscentryków bacznie obserwowanych przez duchy przeszłości. Ta książka ma w sobie pierwiastek nie tylko modernizmu literackiego, lecz współgra też z filozofią nieustającej pracy miasta.
    Kamil Szczygieł, kacikpopkultury.pl
  • Grzegorz Bogdał, Idzie tu wielki chłopak
    Grzegorz Bogdał
    Idzie tu wielki chłopak

    Autor […] mknie w swoim najnowszym zbiorze opowiadań w stronę zabawy literackiej i nie obawia się eksperymentów w treści i w formie.
    Jacek Binkowski, „Angora”, T./ Nr 2 z dn. 14.01.24
  • Aleksandra Boćkowska, To wszystko nie robi się samo
    Aleksandra Boćkowska
    To wszystko nie robi się samo

    „Po spotkaniach, na które zaproszono mnie w związku z książką To wszystko nie robi się samo. Rozmowy na zapleczu kultury, mam wrażenie, że wszystko. To ciekawe, bo w książce moi rozmówcy opowiadają głównie o pasji i misji, z rzadka narzekają na pieniądze, przepracowanie, złą organizację; przemoc ledwie sygnalizują. Tymczasem spotkania zazwyczaj przebiegały w atmosferze rewolucyjnej – a byłam w dziesięciu miastach” – mówi Aleksandra Boćkowska w tekście poświęconym pracy w kulturze. Zachęcamy do lektury!

    mintmagazine.pl
  • 30% rabatu na bestsellery roku 2023!

    W dniach od 9 do 15 stycznia kupicie z 30% rabatem książki, które były bestsellerami w roku 2023! 

    Rabat dotyczy książek papierowych oraz e-booków. Promocja obowiązuje na stronie internetowej i w warszawskiej księgarni w alei Jana Pawła II 45a/56 (pon. – pt. 11-19, sob. 10-15).

    Tytuły objęte promocją
  • Marianne Hirsch, Leo Spitzer, Duchy domu
    Marianne Hirsch, Leo Spitzer
    Duchy domu

    Czernowitz, Cernăuţi, Czerniwcy (po polsku Czerniowce) – każda z nazw wskazuje na całkowicie różny los miasta. Jak i los jego mieszkańców: Rusinów, Rumunów, Polaków i Żydów. „Duchy domu. Czerniowce w żydowskiej pamięci” Marianne Hirsch i Leo Spitzera to biografia tego cudownego, a zarazem przeklętego miejsca, a także poruszająca opowieść rodzinna.
    Maria Fredro-Smoleńska, vogue.pl
  • Bartosz Żurawiecki, Ojczyzna moralnie czysta
    Bartosz Żurawiecki
    Ojczyzna moralnie czysta

    Jak działa zbiorowa histeria? Dlaczego z historii polskiej transformacji wymazaliśmy reakcje na epidemię HIV/AIDS? Co wstydliwego o sobie zakopaliśmy w latach 80. i na początku 90.? Jaką rolę w tym wszystkim odegrał Kościół? – polecamy lekturę wywiadu z Bartoszem Żurawieckim, autorem Ojczyzny moralnie czystej.

    oko.press
  • Claire Keegan, Przez błękitne pola
    Claire Keegan
    Przez błękitne pola

    Język, jakim posługuje się Keegan, jest tylko pozornie prosty, bo choć irlandzka pisarka nie korzysta z licznych metafor, to umiejętnie stosując niedopowiedzenia oraz korzystając z przemyślanych rekwizytów (wystarczą róże, pomarańcze czy niedojedzone ciasto), nawarstwia kolejne poziomy świata przedstawionego. Stary dom na łące może urosnąć do rangi miejsca magicznego, klif być świadkiem tragedii, a pisarska rezydencja miejscem nie tylko twórczej emancypacji.
    Karol Kleczka, miesiecznik.znak.com.pl
  • Tove Jansson, Kobieta, która pożyczała wspomnienia
    Tove Jansson
    Kobieta, która pożyczała wspomnienia

    „Ona faktycznie robiła to w momencie, kiedy czuła się jako artystka, zarówno jako pisarka, jak i malarka, naprawdę spełniona. Więc ja mam poczucie, że [kiedy pisze] te opowiadania, […] ona tam na nic się nie sili, ona nic nie musi. Ona to robi dlatego, że jej to sprawia dziką przyjemność” – Justyna Czechowska opowiedziała o opowiadaniach Tove Jansson Kobieta, która pożyczała wspomnienia na antenie radia TOK FM. Zachęcamy do wysłuchania rozmowy tłumaczki z Martą Perchuć-Burzyńską.

    audycje.tokfm.pl

Strona używa plików cookies zgodnie z polityką prywatności. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.