Opisać miasto na gorzko i na słodko jednocześnie - to sztuka nie lada. Opanował ją Piotr Kępiński.
Marcin Wilk, Wyliczanka, facebook.com
- Nie wolno światu zapomnieć o wywózkach z Umschlagplatz, o dzieciach głodnych, szmuglujących pożywienie. [...] Archiwum życia i śmierci spełniło swe zadanie.Paweł Marek, historykon.pl
- Opowiadając o tym, co było, mówi wiele o tym, co jest. Portretuje rzeczywistość paradoksów, w której [...] trzeba starać się nie patrzeć w ziemię, bo ta jest pełna trupów, i udawać, że spojrzenie w oczy żywym skutecznie odwraca od śmierci.Bernadetta Darska, bernadettadarska.blogspot.com
- Nowa, pasjonująca opowieść o największym mieście południowej Italii. Jedni je kochają, inni nienawidzą, ale nikt nie pozostaje obojętny. Kluczem do pokochania Neapolu jest jego zrozumienie i dobre przygotowanie się do pierwszej podróży. A nic nie sprawdzi się w tym celu lepiej niż wartościowa lektura, poruszająca szeroką tematykę i tłumacząca kwestie dla ludzi z zewnątrz trudne do zrozumienia.Natalia Rosiak, instagram.com
- Większość opowiadań Wolffa jest zapisem czegoś, co się nie udało. Nieudane przyjaźnie, nieudane polowania, nieudane konferencje i rozmowy kwalifikacyjne, nieudane poszukiwania mieszkania i nieudane riposty w nieodpowiednich okolicznościach (takich jak napad na bank). Powstaje z tego swoista kronika życiowych klęsk. I zapewne w wielu wypadkach taka kronika stanowiłaby prozę przygnębiającą i ponurą, ale nie tym razem. Tutaj chroni nas język, całe frazy Tobiasa Wolffa przeciwdziałają poczuciu klęski, stanowią schron przed światem, który nam nie wyszedł.Dzienniki Urzędnicze, facebook.com
- Mamy więc łudzącą przesłonę zwyczajności, niepozorne sytuacje nabierające niespodziewanej wagi. Mamy fabuły czasem rozbudowane, a czasem bardzo ascetyczne.Tomasz Fiałkowski, tygodnikpowszechny.pl
- Warto docenić szerokość sieci zarzuconych przez Wiśniewskiego. Za punkt odniesienia służą mu wizyty w teatrze dla dzieci, dyskusje w mediach społecznościowych, literatura eseistyczna i naukowa, polska i zagraniczna, książeczki dla dzieci z kraju i Europy, a także uważne spoglądanie na Skandynawię.Marcin Gołąb, dialog-pismo.pl
- dwutygodnik.com
„A dla mnie język jest przed myślą. Każda narracja w „Prawdziwej historii…” ma się odłamywać od pozostałych. Tak unikałem papierowych bohaterów, że zacząłem językiem ich przejaskrawiać. Lubię improwizację, lubię być niesiony w dziwne kierunki. Książkę pisałem siedem lat. Wyrastały w tym drzewku nowe gałązki. Trzeba je było trymować” – mówi Jul Łyskawa w rozmowie z Dwutygodnikiem. Wywiad z trojgiem nominowanych do Nagrody m.st. Warszawy przeprowadziła Magdalena Czubaszek.
- Księżyk tym razem wziął się za przypomnienie tego, co działo się w polskim podziemiu muzycznym i kontrkulturowym przed i po symbolicznym 1984 roku. A był to czas eksplozji nie tylko punk rocka w jego klasycznej odsłonie, ale też poszukiwań nowych form ekspresji, które najszerzej określają terminy nowa fala i post punk.PUNK ROCK ENCYKLOPEDIA, facebook.com
- Marta Grzywacz wiedzie czytelników przez dramatyczne dzieje getta – Wielką Akcję, powstanie zbrojne, aż po ostateczną likwidację. Przedstawia dalsze losy bohaterów i samego archiwum.Bogdan Sobieszek, „Kalejdoskop”, nr 6/2025 z dn. 1.06.2025
- Szczerek znowu pisze o tożsamości Europy Wschodniej i to jego pisanie jest ważne, bo jakoś ją konkretyzuje, dookreśla w całym tym wschodnioeuropejskim rozmemłaniu.Piotr Kopka, www.literaturasautee.pl
- Szczerka pisanie to w zasadzie konsekwentne dekonstrukcje mitów, stereotypów i przekonań. Szczerek jest autorem, który skutecznie i z powodzeniem wychodzi z roli dziennikarza czy reportażysty, pozycjonując się w obszarach bliższych eseistyce podanej jedynie w sposób wyjątkowo przystępny, bez zadęcia jednak z całą doniosłością postawy – nie bójmy się tego słowa – intelektualisty, który jak chciałby definiować to pojęcie Noam Chomsky – „spędza czas, próbując zrozumieć”.Marcin Zegadło, www.facebook.com
- Reportaż Marty Wroniszewskiej to […] ważny głos w sprawie równouprawnienia płci i kompetencji, których brak wielu współczesnym rodzicom wychowującym dzieci.Przegląd Nowości Wydawniczych nr 11/2025
- Dawno, dawno temu, za linią Maginota, prozaik Perec napisał „Rzeczy”, które teraz Latronico opatrzył aktualnym przypisem. Podobnie jak powieść Francuza, jest to nieduży, ale solidny łomot.Darek Foks, facebook.com
- I mam z tyłu głowy to poczucie kresu, gdy czytam reportaż LeDuffa. Nie dlatego, że autor o końcu pisze, ale przede wszystkim dlatego, że reportaż to korona dziennikarstwa, to antypody współczesnych treści „medialnych”.Rafał Pikuła, spidersweb.pl
- Weronika Murek nie utraciła umiejętności pisania pięknym językiem, tę książkę można czytać dla samej przyjemności rozplątywania tych zdań, które w niej są. Te zdania są często bardzo przewrotne, niosą przeciwną treść, niż się wydaje w pierwszej chwili. […] To jest ogromna umiejętność.Piotr Kofta, podcasty.polskieradio.pl
- O fenomenie tego powieściowego debiutu [...] powiedziano już wiele, ale dla porządku przypomnimy, że wychowany na amerykańskich postmodernistach i popkulturze autor napisał w języku polskim amerykańską sagę, której tłem są historia i kultura Ameryki XX wieku.Juliusz Kurkiewicz, „Gazeta Wyborcza”, nr 130 (109027) z dn. 6.06.2025
30% rabatu na powieści!
Tytuły objęte promocją:Z okazji premiery książki An Yu Muzyka dla duchów (tł. Karolina Iwaszkiewicz) w dniach od 10 do 16 czerwca kupicie wybrane powieści z 30% rabatem. Rabat dotyczy książek papierowych oraz e-booków.Promocja obowiązuje na stronie internetowej i w warszawskiej Księgarni Czarnego w alei Jana Pawła II 45a/56.- Intrygująca, niejednoznaczna, pełna niedopowiedzeń i emocjonalnego napięcia proza, która obnaża mechanizmy manipulacji.Przegląd Nowości Wydawniczych nr 11/2025 (str. 40/41)
- „Studium przypadku” jest mroczną satyrą o złożonej, apokryficznej i szkatułkowej strukturze. […] Szkocki pisarz zadaje w tej książce, wypełnionej smoliście czarnym, depresyjnym humorem, pytania fundamentalne.Piotr Kofta, gazetaprawna.pl
- Literatura azjatycka zawsze zapewnia ciekawe doświadczenie, podobnie jak nieco odmienna wrażliwość. Nie inaczej w przypadku książki „Muzyka dla duchów” An Yu – pianino, grzyby, pomarańczowy pył… Powiedzieć, że „Muzyka dla duchów” intryguje, to nic nie powiedzieć.Anna Baluta, popkulturowcy.pl
- Latronico buduje opowieść, idąc pod prąd podręcznikowym zaleceniom dotyczącym pisania powieści. […] jego książka jednak – bardzo skondensowana i łatwa do przeczytania w jeden wieczór – być może stanie się ważnym świadectwem naszych czasów. Pozwoli nam spojrzeć na siebie samych i powiedzieć: „tak, to my. My też tak żyliśmy”.Travel Magazine, travelmagazine.pl
- Z biegłością zajmuje się rozkładaniem doświadczeń i zdarzeń, które przykuły jej uwagę na czynniki pierwsze, ale mimo metodologicznej i analitycznej postawy jej proza nigdy nie staje się obca, zimna i nieludzka. To skrupulatny, niemal taksonomiczny zapis otaczającej nas rzeczywistości, wypełnionej wzlotami i upadkami, wątpliwościami i wahaniami, ale zawsze oddający samą istotę ludzkiego życia.Travel Magazine, travelmagazine.pl
- Książka zawiera wiele cennych informacji na temat sposobów rozprzestrzeniania się ideałów, symboliki i języka ruchu alternatywnego, dobrze pokazuje mechanizmy sieciowania się rozproszonych formacji undergroundowych i zazębiania ich działań.Patrycja Cembrzyńska, „Odra”, M./ Nr 6 z dn. 06.25
- Czytając tę wciągającą i kapitalnie napisaną książkę, myślałam, że przydałaby się taka i o powojennym Wrocławiu.„Odra”, M./ Nr 6 z dn. 06.25
