Z okazji premiery książki Łukasza Garbala Wańkowicz w dniach od 18 do 24 listopada kupicie wybrane tytuły biograficzne z 30% rabatem. Rabat dotyczy książek papierowych oraz e-booków. Promocja obowiązuje na stronie internetowej i w warszawskiej Księgarni Czarnego w alei Jana Pawła II 45a/56.Tytuły objęte promocją:- Streszczanie prozy wspomnieniowej jest próbą co najmniej karkołomną. Powiem tylko, że to dla mnie potężne odkrycie — takie, jak zderzenie z Ernaux czy Sontag. Jeśli uderzyło Was takie pisanie, z Ernaux w składzie, to mogę tylko potężnie zarekomendować.Agnieszka Budnik, Raport z Literatury
- Recenzowana pozycja należy do powieści wybitnych. I również do takich, którym trzeba dać czas, aby w sposób świadomy zagłębić się w narrację.Daria Czarnecka, historykon.pl
- Jak doszło do strasznego, które wstrząsnęło Włochami? Autor tego świetnego reportażu sugeruje, że właściwie mógł go dokonać każdy.Agata Pyzik, „Gazeta Wyborcza”, nr 249 (11046) z dn. 25.10.2025
- „Familia Grande” to lektura dla tych, którzy cenią literaturę osobistą, odważną i głęboko ludzką – książkę, po której trudno pozostać obojętnym.Karolina, Filia nr 16 Miejskiej Biblioteki Publicznej w Katowicach
- Ależ to jest dobra proza! Przemyślana, precyzyjnie operująca słowem, dobrze rozgrywająca wiodącą metaforę, pełna wewnętrznego napięcia, choć jednocześnie w jakiś sposób lekka, bo rozumiejąca, że to, co straszne i trudne, bywa częścią codzienności. Ileż w tej książce różnych sensów! Wspaniała!Bernadetta Darska, bernadettadarska.blogspot.com
- Tytułowa niedzietność strofuje społeczeństwo opierające się na patriarchalnych wartościach. Walka z niżem demograficznym pojawia się w historii ludzkości regularnie i towarzyszą temu powtarzające się motywy, uwypuklające „szaleństwo” bezdzietnych kobiet. Katarzyna Tubylewicz […] stara się rozprawić z tym złożonym problemem.Julia Dusza, artpapier.com
- „Nie czekam na szklankę wody. O świadomej niedzietności” jest publikacją, którą warto przeczytać. Pokazuje ona nie tylko zmieniający się na naszych oczach świat, ale także sugeruje, jak będzie on wyglądał w niedalekiej przyszłości. To także podkreślenie prawa do dokonywania wyborów dotyczących posiadania lub nieposiadania potomstwa.Joanna Joniec, Autorzy Książek w Obiektywie
- Radio Gdańsk
Stonka, żubroń i kryl jako narzędzia politycznej propagandy: zachęcamy do wysłuchania rozmowy z Moniką Milewską, autorką książki I rak ryba. Stworzenia polityczne PRL-u.
- „To, co nieśli” dołącza do mojego top tomu ze zbioru opowiadań amerykańskich. Zostawia czytelnika w niemym zachwycie nad piórem autora, ale też bolesną prawdą o uniwersalności traum. Nie omińcie tego zbioru. Jest koniecznością. Mistrzostwem krótkiej formy. Najszczerszym zobrazowaniem ludzkiego doświadczenia.Elwira Przyjemska, Księgarka na regale
- Sięgając po książkę katalońskiej pisarki, możemy poczuć się niczym słuchacze opowieści przekazywanych niegdyś przy ognisku, budowanych niemal za każdym razem od nowa – w jakimś sensie ta powieść pozwala nam więc wrócić do samego początku literatury.Travel Magazine, travelmagazine.pl
- […] bogactwo szczegółów […], obrazowe przekazywanie relacji i staranność w opowiadaniu losów osób, po których ślad pozostał tylko w pamięci Leviego. Dlatego warto zwrócić również uwagę na znakomite tłumaczenie jego wspomnień, autorstwa Halszki Wiśniowskiej, Krzysztofa Żaboklickiego i Stanisława Kasprzysiaka.Mariusz Nowik, newsweek.pl/historia/
- Dzięki lekturze króciutkiej, niezwykle błyskotliwej powiastki Vincenza Latronico „Do perfekcji” możemy przyjrzeć się swoim niegdysiejszym fantazjom.Krzysztof Sztafa, nn6t.pl
- „Wszystko jak leci” jest niczym wehikuł czasu, przenoszący nas do okresu, kiedy Polacy byli tak głodni krajowej muzyki, że płyty sprzedawały się w nakładach idących w setki tysięcy, a niekiedy przekraczających nawet milion egzemplarzy.Jacek Nizinkiewicz, „Teraz Rock”, nr 11 (272) z dn. 1.11.2025
- To, co niosą bohaterowie tej prozy – broń, sprzęt, pamiątki, talizmany czy wyrzuty sumienia – przygniata także czytelnika. O’Brien unika przy tym komunałów: to nie jest antywojenny manifest ani patriotyczna agitka. Raczej podszyte wisielczym humorem epitafium: dla tych, którzy zginęli, lecz także dla tych, którzy przeżyli.Jakub Demiańczuk, polityka.pl
- wyborcza.pl
„Na końcu większości tych instagramowych czy tiktokowych apeli najczęściej jest ktoś, kto chce nam coś wcisnąć - jakiś suplement, urządzenie, program, metodę. To może być influencer, influencerka, firma, a czasem ktoś, kto podaje się za lekarza. Ostatecznie wszystko sprowadza się do sprzedaży. I do tego głównie odnosi się moja krytyka tej branży – że wzmacnia konsumpcjonizm, indywidualizm i ciągłą produktywność” – mówi Rina Raphael w świetnej rozmowie Agnieszki Jucewicz.
- Zamiast optymistycznej narracji Crampton buduje bowiem rodzaj labiryntu, w którym co rusz potykamy się o powracające problemy z identyfikacją i wyodrębnieniem hipochondrii jako choroby; kluczymy wśród dziwnych i absurdalnych teorii odbijających ówczesną wiedzę medyczną.Monika Ładoń, artpapier.com
- Lektura obowiązkowa! „Śpiew syren” to mistrzostwo, jeśli weźmiemy pod uwagę reportaż wojenny, ale i reportaż społeczny. […] No i poza tym, co ważne i kluczowe, to również książka świetna literacko. Proszę więc czytać, koniecznie!Bernadetta Darska, bernadettadarska.blogspot.com
- Narrator jest jak cień - osobowość niejednoznaczna, znacząca więcej, niż mówi. A jego opowieść wciąga w sposób niemal fizyczny: powoli, nieprzerwanie, z rosnącym poczuciem, że uczestniczymy w czymś, co wymyka się zrozumieniu. To książka dla cierpliwych – dla tych, którzy lubią słuchać ciszy i gubić się w myślach. Nie daje odpowiedzi, raczej otwiera przestrzeń, w której można się na chwilę zatrzymać.Dominik, Filia nr 16 Miejskiej Biblioteki Publicznej w Katowicach
- radiokapital.pl
O Maniaku Benjamina Labatuta, sztucznej inteligencji, fizyce kwantowej i obsesyjności w literaturze, z tłumaczem książki Jarkiem Westermarkiem, rozmawiała Jagoda Gawliczek.
- Amerykański autor wraca wspomnieniami do wojny wietnamskiej. Opowiada o realnym konflikcie zbrojnym, ale też o wojnie, która rozgrywała się w głowach walczących. Mocne, trudne, bolesne.-, „National Geographic Traveler”, nr 12 (217) z dn. 1.12.2025
- Brutalne morderstwo jest tu pretekstem do opowieści o współczesnym Rzymie. Ale nie tym z pocztówek. U Lagioi to miasto hipnotyczne, ale też brudne i chaotyczne.-, „National Geographic Traveler”, nr 12 (217) z dn. 1.12.2025
- dwutygodnik.com
„Bohaterami Krasznahorkaiego są ludzie, którzy tkwią w swojej bezradności i czekają na odmianę losu. Na zbawiciela, który nigdy nie nadchodzi” - mówi Elżbieta Sobolewska, autorka przekładów książek noblisty na język polski, w rozmowie z Mateuszem Demskim dla Dwutygodnika
- Książka chłodna, bezlitosna, ale zarazem pełna czułości. Jest też bardzo fotograficzna.Kuba Dąbrowski, dwutygodnik.com
- To powieściowy majstersztyk, łączący rozmach fabularny z odwagą w konstruowaniu intensywnych bohaterów i bohaterek. Literacka brawura, która nigdy nie wymyka się spod kontroli.-, „PANI”, nr 12 (423) z dn. 1.12.2025