Wraz z końcem lektury przychodzi gorzki happyend – mimo całego zła i niesprawiedliwości wobec Przemyka, Sadowskiej i ich bliskich, czytelnik „Żeby nie było śladów” doświadcza pełnej goryczy satysfakcji, wynikającą z tego, jak wspaniale czytało się tak okropną historię.
Damian Nowicki, xiegarnia.pl
- Książkę podpułkownika Kaliciaka warto przeczytać. Nie tylko po to, by współczuć naszym żołnierzom. Nie tylko po to, by podnosić morale historiami o ich odwadze i waleczności. Ale dlatego, że warto poddać się refleksji o ofiarach i na temat patowej sytuacji, w której giną ludzie po każdej stronie konfliktu, a rozwiązania konfliktu nie sposób się doczekać.Grzegorz Antoszek, historia.org.pl
- To takie reportażowe oswojenie blokowiska - nawet w betonowej dżungli jest dusza.„Przewodnik Katolicki”, Natalia Budzyńska, Nr 28
- Dziennikarka Lidia Pańków napisała błyskotliwy reportaż o miejscu i niezwykłych osobowościach z nim związanych.„Elle”, nr 08/16
- audycje.tokfm.pl
Anna Mateja o swojej książce Serce pasowało. Opowieść o polskiej transplantologii rozmawia z Hanną Zielińską. Polecamy!
- Przerażająca i zarazem niezwykle pouczająca lektura, z którą warto się zapoznać choćby po to, by opisane w niej wydarzenia już nigdy się nie powtórzyły.Mateusz Różański, niepelnosprawni.pl
- „Karawana kryzysu” to trafna, a jednocześnie szokująca analiza działalności międzynarodowej pomocy humanitarnej. Od Półwyspu Bałkańskiego po Darfur, od Somalii po Afganistan.Sabina Wojciechowska, platon24.pl
- [Haupt] potrafi po mistrzowsku z perspektywy niemal filozoficznej spojrzeć na rzeczywistość. A to umiejętność, którą posiadają tylko wielcy pisarze.Justyna Anna Zanik, lubimyczytac.pl
- To nie jest książka o Norwegii, ani o Skandynawii, ani o zimnie, ani o śniegu. To nie jest też książka o Finnmarku, ani o bezludności północy. Nawet nie jest o Saamach, ani o specyfice życia w wiecznych ciemnościach. To jest po prostu świetna powieść o świecie nierealnym.Jadwiga Marchwica, etnosystem.pl
- Mozambik to żywa lekcja historii. Kolonialna, a później wojenna przeszłość tego afrykańskiego kraju wyziera z każdej dziury niszczejących w słońcu budynków. Widać ją w nazwach ulic, w dziełach tamtejszych artystów i opowieściach bohaterów reportaży. To one są największą wartością tekstu Klementowskiej, która przyzwyczaiła swoich odbiorców do najwyższej jakości literatury faktu wydając m.in. świetną „Samotność Portugalczyka”.Łukasz Moroz, etnosystem.pl
- wiadomosci.onet.pl
Zapraszamy do przeczytania wywiadu z Piotrem Nesterowiczem, autorem książki Każdy został człowiekiem.
- Książkę „Każdy został człowiekiem” czyta się jednym tchem. To literacko znakomita, wartka opowieść.Małgorzata Nocuń, new.org.pl
- polskieradio.pl
Czemu współczesna historia Delhi nie jest już tylko egzotyczną opowieścią? I co wspólnego mają: metro oraz wody gruntowe z kapitalizmem? Z Raną Dasguptą, autorem reportażu Delhi. Stolica ze złota i snu (tł. B. Kopeć-Umiastowska) rozmawiał Bartosz Panek. Polecamy!
- kulturaliberalna.pl
Ed Vulliamy, autor reportaży Ameksyka i Wojna umarła, niech żyje wojna (tł. J. Ochab), w rozmowie z Łukaszem Pawłowskim. Polecamy!
- Już od pierwszych stron czuć, że autorka ma za sobą sporo przejrzanych źródeł, drobiazgowe poszukiwania i niezliczoną ilość przegadanych godzin z mieszkańcami. Historia jednego z warszawskich osiedli powstałych niejako na zamówienie została ujęta w kilku kontekstach: historycznym, architektonicznym, kulturowym i kulturotwórczym, a nawet muzycznym.Angelika Obrocka, rozswietlamykulture.pl
- Na „Indonezję itd.” warto spojrzeć inaczej, wczytawszy się bardziej w podtytuł niż w tytuł. „Studium nieprawdopodobnego narodu” jest opowieścią o ratowaniu idei państwowości, projektowaniu skomplikowanej inżynierii społeczno-politycznej, mającej spajać i uczyć akceptacji różnorodności.Błażej Popławski, kulturaliberalna.pl
- „Żar. Oddech Afryki” jest taką książką, która tak jak wysoka temperatura otacza, pochłania czytelnika. Treść jest dla czytelnika-europejczyka, niewygodna, doskwierającą, stygmatyzująca. Czytając książkę Rosiaka, czytelnik też szuka wytchnienia, ale w pozytywnym znaczeniu. Chce zrozumieć Afrykę taką jaka jest, a nie jaką widzi w telewizji czy na kolorowych zdjęciach z magazynów podróżniczo-lifestylowych.Malina Szczepańska, xiegarnia.pl
- Postacie Yiyun Li są niejednoznaczne, naznaczone piętnem przemocy i skomplikowanej przeszłości, na którą nie miały wpływu. Cisza i rezygnacja cechująca ich życie, okazuje się częstokroć najlepszą metodą obrony w obliczu tyranii systemu społecznego, historii czy wyroków losu.Ewa Glubinska, szuflada.net
- hiro.pl
Zachęcamy do lektury wywiadu z Lidią Pańków, autorką reportaży o Ursynowie Północnym.
- W zalewie reportaży ze wszystkich możliwych miejsc świata, książka Wiśniewskiej wyróżnia się nie tylko dogłębną znajomością opisywanego miejsca, empatycznym spojrzeniem i odkrywaniem białych plam lokalnej historii, lecz także barwnym językiem, pełnym błyskotliwych fraz, okraszonych humorem.Karol Owczarek, aktivist.pl
- Genialny Rick Bragg nie ogranicza się li tylko do opisywania piosenek i ekscesów z życia buntowniczo nastawionego do świata gwiazdora. Zdaje się, że jego nieskomplikowana, acz pełna energii twórczość stała się jedynie przyczynkiem do napisania pięknego fresku o kulturze Ameryki w latach 50. XX wieku.Jerzy Doroszkiewicz, poranny.pl
- To obraz Ameryki, która poszukuje religijności, czerpiąc ze źródeł, których nie zna dobrze i wybierają z innych kultur tylko niektóre elementy, bezmyślnie je łącząc pod kierunkiem pseudonauczycieli.Natalia Budzyńska, Przewodnik Katolicki, T./Nr 26 z dn. 26.06.16
Z okazji premiery książki Nemezis Mishy Glenny od 5 do 11 lipca kupicie wybrane tytuły o narkotykach, mafii i przestępczości zorganizowanej z 25% rabatem.
Promocja trwa na stronie internetowej i w księgarni przy ul. Marszałkowskiej 43/1 w Warszawie.
Książki objęte promocją
- Brzeziecki i Nocuń relacjonują zatrważające losy całego kraju i poszczególnych osób. Mocne, brutalne obrazy sprawiają, że czytelnik musi przystanąć, przerwać lekturę i poradzić sobie z trudnymi emocjami. Nie sposób czytać tego reportażu obojętnie. Lekturze niezmiennie towarzyszy pytanie, jak w cywilizowanym kraju może dochodzić do tak strasznych rzeczy, jak naród, który sam znosił takie katusze, może zadawać tyle cierpienia własnym obywatelom i być tak żądny zemsty.Joanna Bilmin, miesiecznik.znak.com.pl
- Dawna kolonia Portugalska. Mozambik – miejsce, które dla wielu wydaje się rajem na ziemi, niekiedy azylem, czasem bywa pułapką. Życie tam to jednak sztuka przetrwania. Nie bez powodu ludzie mówią, że apartheid nosi się w sercu, a biały człowiek to sposób życia. Mimo licznych działających tam organizacji humanitarnych prawa człowieka bywają raczej prezentowane na dwóch tablicach zawieszonych na alei 24 Lipca niż w prawdziwym życiu.Magdalena Kurek, gloskultury.pl
