- [...] Bohaterowie, za którymi wyrusza Bruder, nie załamują rąk. Akceptują uwikłanie w pozornie niekończący się ciąg zadań, popychający ich w różne strony kraju - tam, gdzie pogoda jest przyjemna, a miejsca parkingowe otwarte dla kamperów i vanów. Pracują, bo muszą, ale też chcą być potrzebni.Łukasz Muniowski, „Nowe Książki”, M./Nr 4 z dn. 04.21
- „W stronę Ochrydy” Kapki Kassabovej to książka, w której rodzinne historie przeplatają się z historią pięknego regionu. To bolesna i nostalgiczna podróż po bałkańskiej kulturze.Paweł Biegajski, kulturacja.pl
- Wojna przekracza nie tylko rzeki. Przekroczeniu, ale i zatarciu ulegają w jej zawierusze również inne granice: pomiędzy Wschodem a Zachodem, wrogiem a swoim, służbą a gwałtem. Między człowiekiem a zwierzęciem.Amelia Sarnowska, kultura.onet.pl
Skąd w Ameryce tylu wyrzuconych poza nawias, nomadów szukających pracy — Agata Kasprolewicz zapytała o to Jessicę Bruder, autorkę reportażu Nomadland (tł. M. Tomczak), na podstawie którego nakręcono film-laureata tegorocznego Oskara.
Pogrzebana Petera Hesslera (tł. H. Jankowska) to fascynujący portret kraju zanurzonego w historii i ciągle kontestującego współczesność. Z autorem rozmawiał Dariusz Rosiak.
- „Podziemie” to lektura uniwersalna o tragedii, ludzkiej (nie)wrażliwości i groźnym fanatyzmie, który nierzadko wywołuje dramaty.Monika Jasek, zcyklu.pl
- „Lecę. Piloci mi to powiedzieli” to więcej niż reportaż o zawodzie, w którym ludzie i maszyny wspólnie dążą do perfekcji. To metafora naszych czasów, a ukazuje się w chwili, gdy na niebie jest wyjątkowo cicho i pusto.Paulina Wilk, Radio 357
- Dzielimy się wspaniałą wiadomością! Reportaże Ludwiki Włodek Gorsze dzieci Republiki otrzymały nominację do tegorocznej edycji konkursu Travelery organizowanego przez National Geographic! Autorce serdecznie gratulujemy!
- Książka Pelczara to też kompendium wiedzy na temat tego, jak wygląda przygotowanie do lotu pasażerskiego, co dzieje się wtedy, gdy podróżni czekają jeszcze na odprawę, wsiadają do autobusu, który zawiezie ich do samolotu, oraz gdy są już na pokładzie.Michał Nogaś, facebook.com
- Wartością dodaną Chamstwa jest skupienie się na doświadczeniu ciała, na tym, jak przemoc się w nim odkłada i jakie czyni spustoszenia w psychice. Bo choć panowie lubili mówić, że posiadają dusze, to o ciała przecież chodziło: męskie, które można było zmuszać do pracy, i kobiece, których oprócz tego można było jeszcze używać dla pańskiej przyjemności.Katarzyna Wężyk, „Książki Magazyn Do Czytania”, DM./Nr 2 z dn. 04.21
- Kobieta nie jest w tej historii wojennej tylko dodatkiem do męskiego spojrzenia, ale jedynym filarem, który opiera się chaosowi tego świata. Stasiuk pokazuje też cień wojny, który i dziś nas dosięga.Justyna Sobolewska, polityka.pl
Jak wygląda współczesna Izbica? Czy pamięć po żydowskich mieszkańcach została zachowana? Gościem Katarzyny Janowskiej w programie Rezerwacja był Rafał Hetman. Rozmowa z autorem książki Izbica, Izbica rozpoczyna się w 45. minucie programu. Zachęcamy do obejrzenia!
„Nomadland” rozbija bank!
Oscary rozdane - aż trzy statuetki zgarnął film nakręcony na podstawie reportażu Jessiki Bruder, który ukazał się u nas w przekładzie Martyny Tomczak. Nomadland otrzymał statuetki za najlepszy film, reżyserię dla Chloe Zhao oraz najlepszą rolę pierwszoplanową dla Frances McDormand.
- „Łyski” to książka mocna, gniewna i dobitna. […] Niepokój, do którego można ją odnieść, nie rozproszy się przez rok czy dwa. To nie jest dobra wiadomość dla świata, ale świetna dla odbiorców i odbiorczyń literatury, która w osobie Olgi Hund wreszcie wychodzi z wysokiego zamku przekombinowanych, samotniczych fabuł.Olga Wróbel, „Książki Magazyn Do Czytania”, DM./Nr 2 z dn. 04.21
„Najbardziej zaskoczyło mnie to, że historia Izbicy okazała się kroplą, w której zawiera się cały ocean historii dotyczących Zagłady” – mówi „Newsweekowi” Rafał Hetman, autor książki Izbica, Izbica.
Zachęcamy do wysłuchania rozmowy o reportażach Rafała Hetmana Izbica, Izbica, przygotowanej przez Fundację Tu Kultura.
Zanim zdjęcia stały się dominującym medium seksualnej autoprezentacji, ludzie zaczynali od anonsu, którym musieli wyróżnić się na tle setek innych ogłoszeń, a następnie listownej korespondencji. To była długa gra wstępna — mówi Ewa Stusińska, autorka Miłej robótki, w rozmowie z Mariuszem Kowalczykiem dla Newsweeka.
„Newsweek”, T./Nr 17 z dn. 26.04/03.05.21- Dramat, który w zasadzie od ręki dałoby się przenieść do teatru – z tak zagęszczonym i wydestylowanym światem mamy do czynienia. Niby wokół otwarte przestrzenie, leniwie rozlana rzeka, szeroki horyzont, ale Stasiuk pisze to tak, że wrażenie zamknięcia na scenie jak w klatce, na początku zasugerowane [...], rośnie do samego końca.Łukasz Grzymisławski, wyborcza.pl
- Autor, przedstawiając powyższe wydarzenia, oddaje głos samym mieszkańcom. Ich wspomnienia mówią więcej o tragedii podzielonej wsypy, krwawych zbrodniach i przesiedleniach, czyli „wielkiej” polityce znowu dotykającej zwykłych obywateli, niż najlepiej nawet udokumentowana książka stricte historyczna.Przemysław Zieliński, konflikty.pl
- Pierwsza od 12 lat, świetna powieść Andrzeja Stasiuka „Przewóz” rozbija wiejskim naturalizmem polską skłonność do mitologizowania.Jacek Cieślak, rp.pl
- „Przewóz” to ten Andrzej Stasiuk, którego wielu ceni najbardziej — mistrz frazy i uważnego opisywania skomplikowanych ludzkich losów, obserwator i myśliciel, ale nie sędzia.Michał Nogaś, wyborcza.pl
- „Izbica, Izbica” to mądra i ważna książka, prezentująca całe spectrum historyczne – tło narastającej niechęci do Obcego, czyli Żyda, Holokaust, Izbicę powojenną i jej współczesność.Kama Pawlicka, facebook.com
„Wspólną tożsamość próbował budować Makarios III, zwierzchnik cypryjskiego Kościoła, który w 1960 roku został prezydentem Republiki. Mówił: wszyscy jesteśmy Cypryjczykami. Ale tureccy Cypryjczycy byli zdystansowani. Marzenie o wspólnocie przetrwało trzy lata. Już w 1963 roku doszło do pierwszych starć na wyspie między tureckimi a greckimi Cypryjczykami. Niestety, nacjonalizmy okazały się silniejsze” — mówi Thomas Orchowski, autor Wyspy trzech ojczyzn. Reportażu z podzielonego Cypru.
- Dla tych, którzy odwiedzili ukochaną wyspę Vincenza Belliniego czy Jarosława Iwaszkiewicza, ta książka będzie cennym dopowiedzeniem, świetnym przypisem do miejsca, gdzie szaleństwo, legendy i rzeczy wyolbrzymione mieszają się z prozą życia, tworząc mozaikę, której nie można się oprzeć.Magdalena Talik, wroclaw.pl