Aktualności
  • Emil Marat, Bratny
    Emil Marat
    Bratny

    Emil Marat bierze pod lupę życiorys autora „Kolumbów”, tyle że mit Bratnego – pisarza, który autor przez lata konsekwentnie kreował, zmienia w opowieść o losach Romana Jerzego Mularczyka, bo takie nazwisko widniało w dowodzie osobistym pisarza. Marat opisuje jego młodość, podążając tropami biograficznymi, które możemy odnaleźć także w „Kolumbach”.
    Basia Czyżewska, vogue.pl
  • Maciej Jakubowiak, Hanka
    Maciej Jakubowiak
    Hanka

    To przejmująca, osobista, mądra, niewygodna, czuła i szczera opowieść dla wszystkich, których także nieoficjalnie wychowywały babcie i którzy potrzebowali czasu, żeby zrozumieć swoje matki i ich położenie. I własny wstyd oraz złość. A do tego jest to naprawdę świetnie napisane!
    Anka Wandzel, facebook.com
  • Aleksander Kaczorowski, Babel
    Aleksander Kaczorowski
    Babel

    Ta książka utkana jest z kapitalnych wątków. […] losy dziennika Babla w grubym, gęsto zapisanym brulionie, i jego zaginionego dzieła dotyczącego czekistów. Podejście pisarza do języka ukraińskiego, tworzenia poza granicami Rosji, religii, dzieciństwa… Kaczorowski ponadto przypomina i pisarsko ocala też tych, którzy stanęli na drodze Babla, wpływali na jego życie mniej lub bardziej […].
    Rafał Kowalski, wkulturalnysposob.com
  • Breece D'J Pancake, Trylobity
    Breece D'J Pancake
    Trylobity

    Jak to jest opowiedziane! Każdy widok, każdy gest i zapach może przywołać obezwładniające wspomnienie – Pancake dobiera słowa w sposób tak wyrafinowany, żeby wywołać wrażenie, iż pamięć i rzeczywistość nakładają się na siebie. Jest to niepokojące i fascynujące jednocześnie, narracja staje się dialogiem między przeszłością a teraźniejszością, dialogiem powodującym w czytelniku ciągłe napięcie.
    Bartosz Hlebowicz, wyborcza.pl
  • Maciej Jakubowiak, Hanka
    Maciej Jakubowiak
    Hanka

    Jakubowiakowi udaje się coś niezwykłego, niełatwego i rzadkiego. Z jednej strony realizuje strategię ekstremalnej szczerości i zaangażowania, obnaża się przed czytelnikami ze swoimi słabościami, mówi o rzeczach, które mogą zostać uznane za wstydliwe, o różnych „brzydkich uczuciach", by użyć kategorii Sianne Ngai. Z drugiej pisanie to u niego stan wzmożonej intelektualnej czujności – wobec słów, kategorii, schematów, za pomocą których przywykliśmy interpretować rzeczywistość, w tym własne biografie.
    Katarzyna Sawicka-Mierzyńska , wyborcza.pl
  • Breece D'J Pancake, Trylobity
    Breece D'J Pancake
    Trylobity

    Opowiadania Breece’a Pancake’a to proza brutalna. Szczera do bólu, przejmująca. Opowiadająca o ludzkim strachu, nieumiejętności życia, poczuciu pustki i beznadziei. A zarazem – niesłychanie poetycka i liryczna. I choć bohaterowie Pancake’a upadają na samo dno, upadlają się, autor stoi za nimi murem, obdarzając ich swoją uwagą i empatią. Wielka, przenikliwa i poruszająca proza.
    Gosia Walendowska, hygge-blog.com
  • Maciej Jakubowiak, Hanka
    Maciej Jakubowiak
    Hanka

    Z Maciejem Jakubowiakiem, autorem książki Hanka, rozmawiał Piotr Sadzik: „Doświadczenie zmiany sprawia, że nie jesteś w stanie uwierzyć w żadne opowieści o naturalności, nie zasiedzisz się, nie zapomnisz, skąd się to wszystko bierze. Widzisz tę zmianę i na ludzi, z którymi spędziłeś dzieciństwo, spoglądasz – może nieuchronnie – z perspektywy ludzi, z którymi spędzasz dorosłość, ale też na odwrót. Nie przyszłoby mi do głowy, żeby w ogóle pisać książkę, gdybym nie doświadczył tej zmiany, ale to, że jej doświadczyłem, pozwoliło mi ją samą też zakwestionować, a przynajmniej skomplikować”.

    mintmagazine.pl
  • Maciej Jakubowiak, Hanka
    Maciej Jakubowiak
    Hanka

    Ludzie z awansu żyją w ciągłej niepewności, bo skoro podnieśli swoją pozycję w hierarchii społecznej, to znaczy, że mogą też w niej spaść. Takie nieuświadamiane lęki napędzają nieustanną, kompulsywną pracowitość osób z awansu – Maciej Jakubowiak opowiada o kompleksach ludzi z awansu społecznego oraz swojej książce Hanka w najnowszym numerze Nesweeka.

    newsweek.pl
  • Sam Knight, Biuro Przeczuć
    Sam Knight
    Biuro Przeczuć

    Z czym mogą się kojarzyć lata 60.? W Polsce z Gomułką i małą stabilizacją? Na świecie z kryzysem kubańskim? Dla mnie ta wycieczka w inne regiony tych lat, w parapsychologię, kosmos i do szpitala psychiatrycznego była całkiem ciekawa.
    Kinga Dunin, krytykapolityczna.pl
  • Maciej Jakubowiak, Hanka
    Maciej Jakubowiak
    Hanka

    W rozmowie w Radiu Kapitał Maciej Jakubowiak, autor Hanki, przybliżył źródła, które doprowadziły go do pisania o historii swojej mamy i babci. Opowiedział również o tym, dlaczego nie uważa tej publikacji za esej oraz jak wpisuje się ona w działania Édouarda Louisa, Didiera Eribona czy Annie Ernaux. Zachęcamy do wysłuchania rozmowy!

    radiokapital.pl
  • Aleksander Kaczorowski, Babel
    Aleksander Kaczorowski
    Babel

    W krwiobiegu literatury powszechnej Babel ma niepodważalne miejsce nie tyle ze względu na temat, jakiego opisu się podjął, ale niekwestionowany talent literacki, oryginalny, bogaty, wyjątkowy.
    Henryk Martenka, „Angora”, T./ Nr 7 z dn. 18.02.24
  • Katarzyna Kobylarczyk, Ciałko
    Katarzyna Kobylarczyk
    Ciałko

    „Myślałam, że będę pisać o zamierzchłych przypadkach, natomiast historie, na które trafiałam miały miejsce w latach 80. nawet 90. To mną wstrząsało, to już nie było łatwe do przełknięcia” – mówi Katarzyna Kobylarczyk, autorka reportażu Ciałko, w rozmowie z Katarzyną Kachel.

    plus.dziennikpolski24.pl
  • Maciej Jakubowiak, Hanka
    Maciej Jakubowiak
    Hanka

    Kilkadziesiąt lat temu do awansu społecznego wystarczył jeden duży krok, dziś coraz częściej drobimy w miejscu, bo furtka promocji się domyka. Maciej Jakubowiak, niczym „polski Didier Eribon”, wyjaśnia, co dziś znaczy kapitał kulturowy i czy znajomość „Pana Tadeusza” wystarczy by nie stać się cyfrową biomasą.
    Rafał Pikuła, spidersweb.pl
  • Sam Knight, Biuro Przeczuć
    Sam Knight
    Biuro Przeczuć

    W tle opowieści o projekcie, czyli tytułowym „Biurze przeczuć”, poznajemy także realia opieki psychiatrycznej z lat 60. XX wieku, gdy z jednej strony powszechnie stosowane są już leki nowej generacji, a z drugiej – szpitale nadal przypominają azyle dla obłąkanych.
    „Sens”, M./ Nr 3 z dn. 03.24
  • Sam Knight, Biuro Przeczuć
    Sam Knight
    Biuro Przeczuć

    Knight daje czytelnikowi wyśmienicie napisaną historię ludzkich lęków i niebezpiecznych projekcji, które nierzadko przybierają formę samospełniających się przepowiedni. To jest historia o tym, że to w co postanawiamy uwierzyć, zyskuje potencjał realnej zmiany i ostatecznie może prowadzić nas „ku życiu” bądź „ku śmierci”. Intrygująca lektura. Inne spojrzenie na to, co doskonale znamy.
    Marcin Zegadło, Księgozbiry, facebook.com
  • Douglas Preston, Mario Spezi, Potwór z Florencji
    Douglas Preston, Mario Spezi
    Potwór z Florencji

    Preston i Spezi potrafią oczarować czytelnika Florencją. Przedstawiają ją nie tylko jako miasto, które wydało na świat Botticellego czy Alighieriego, perłę w renesansowej włoskiej koronie, ale też brudne miasto, które od niepamiętnych czasów prosperowało dzięki występkowi. […]Zbrodnie psychopaty (lub psychopatów?) nietrudno w takich okolicznościach wpisać w jakiś metafizyczny porządek, myśleć o nim jako o demonie, który stanowi emanację skrywanych za renesansowymi freskami grzechów miasta. To czyni lekturę „Potwora z Florencji” jeszcze bardziej ekscytującą, choć podkreślam - jest to ekscytacja niezdrowa.
    Jacek Adamiec, kultura.poznan.pl
  • Bartosz Żurawiecki, Ojczyzna moralnie czysta
    Bartosz Żurawiecki
    Ojczyzna moralnie czysta

    Szok, panika i zdezorientowanie. Wkrótce - poszukiwanie winnych. Jako choroba przenoszona drogą płciową AIDS postrzegany jest w latach 80. przez władzę jako akt dywersji, „wróg zewnętrzny”. Żurawiecki ukazuje fascynującą dychotomię - choć zbiorowa panika związana z HIV w Polsce korelowała z apokaliptycznymi nastrojami panującymi u schyłku XX wieku, wirus notorycznie spychany był na margines. A stamtąd - z ćpuńskiej meliny czy klubu dla gejów - groził igłami i wydzielinami tym, którzy uważali siebie za zbyt dobrze ustawionych, zbyt „czystych” czy zbyt heteronormatywnych na to, by zostać nosicielami.
    Jacek Adamiec, kultura.poznan.pl
  • Już 13 lutego poznamy nazwisko laureata nagrody Odkrycie Empiku! Zachęcamy do obejrzenia rozmowy Doroty Wellman i Grzegorza Piątka z nominowanymi, wśród których znalazło się dwoje autorów Czarnego – Agnieszka Pajączkowska i Grzegorz Bogdał.

    youtube.com
  • Lucia Berlin, Witaj w domu
    Lucia Berlin
    Witaj w domu

    O Berlin mówi się, że była jednym z najpilniej strzeżonych sekretów Ameryki, bo choć zauważono ją za życia, prawdziwa sława i docenienie, przyszły dopiero po jej śmierci. „Witaj w domu” to swoista kronika jej nietuzinkowego życia, które może i wiodła wzorem beatników w drodze, jednak wciąż poszukując przystani.
    Joanna Wróżyńska, „Gazeta Wyborcza Wysokie Obcasy”, Nr 4 z dn. 03.02.24
  • Nadifa Mohamed, Szczęśliwcy
    Nadifa Mohamed
    Szczęśliwcy

    „Szczęśliwcy” to nie tylko powieść o krzywdzie i konkretnym zbiegu ponurych okoliczności, który pochłania dwie ofiary. To interesująca panorama rzeczywistości, w której Wielka Brytania po okresie kolonialnym i wojnie zaczyna podnosić z gruzów swoją tożsamość oraz dbać o jej unikalność, przyjmując jednocześnie przybyszów ze świata określanego jako gorszy […].
    Jarosław Czechowicz, „Puls Wieliczki”, M./ Nr 1 z dn. 01.24
  • Aneta Prymaka-Oniszk, Kamienie musiały polecieć
    Aneta Prymaka-Oniszk
    Kamienie musiały polecieć

    Nie tylko to, co dzieje się za polską wschodnią granicą jest ważne, niepokojące i może być brzemienne w skutkach; ważne jest także to, co dzieje się po polskiej stronie tej granicy.
    „Dziennik Zachodni”, DZ./ Nr 15 z dn. 19.01.24

Strona używa plików cookies zgodnie z polityką prywatności. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.