- Tak się tworzy literaturę najwyższej próby! Bez efekciarstwa, bez moralizatorstwa, za to z niepodrabialnym rytmem i dialogami, których po prostu chce się słuchać. Carson McCullers to świetna gawędziarka, a przy tym niesamowita wręcz obserwatorka. „Komu ukazał się wiatr?” […] urzeka układem, łączy w sobie poetyckość odludzia z drapieżnością panujących tam warunków. Coś czuję, że w tym roku lepszych opowiadań już nie przeczytam.Paweł Biegajski, kulturacja.pl
- [Arkadiusz Winiatorski i Ola Synowiec] stworzyli opowieść drogi, która - wbrew pozorom - nie jest zbiorem osobliwości w rodzaju „odrobina dziwactw i egzotyki z każdego przebytego pieszo kraju”. Ich relację nazwałbym manifestem antyturystycznym, dokumentem włóczęgi dwóch „ostatnich romantycznych pielgrzymów” uzbrojonych we wrażliwość na innego człowieka i zmysł obserwacyjny, umiejących słuchać.Bartosz Hlebowicz, „Nowe Książki”, M./ Nr 5 z dn. 05.23
- Angela Saini przygląda się [...] badaniom dotyczącym różnic między płciami w życiu człowieka od wczesnego dzieciństwa do starości i dochodzi do wniosku, że ich wyniki łatwo jest podważyć. Kiedy podąża się ścieżką jej rozumowania, zdumiewa fakt, jak bardzo nauce daleko jest czasami do obiektywizmu.Aneta Kanobrodzka, „Magazyn Literacki Książki”, M./ Nr 4 z dn. 01.04.23
- Pasjonująca lektura, niezwykła pajęczyna, w którą wpleceni są ludzie i zdarzenia, a ponad wszystkim unosi się duch nauki i jej nieodparta siła.Marcin Zegadło, Księgozbiry, facebook.com
„Jako dziecko byłem mieszkańcem takiego mrówkowca w Opolu i znam mniej więcej te wszystkie przestrzenie, o których piszę; i te wszystkie sytuacje, o których piszę, to są rzeczy, które się przytrafiły mnie lub moim przyjaciołom, oczywiście poddane fikcji literackiej, bardzo mocno przetworzone” - mówił Tomasz Różycki, autor książki Złodzieje żarówek, w rozmowie z Magdą Mikołajczuk na antenie radiowej Jedynki.
- „Złodzieje żarówek” to oryginalne połączenie migotliwości, proteuszowości i fantazmatyczności Schulza z bułhakowowską groteską.Izabella Adamczewska-Baranowska, liberte.pl
- Nie mam wątpliwości, że książka „Wędrówka tusz” powinna być pozycją obowiązkową dla osób zainteresowanych trudną problematyką społeczną i etyczną. Ceniony autor, wrażliwy, dociekliwy i szczery, piszący zrozumiałym językiem, dobre wydawnictwo, sporo tekstów opartych na reportażach publikowanych wcześniej w renomowanym magazynie „Pismo”, znakomity tytuł, przyciągająca oko okładka – jest wiele powodów, żeby traktować tę pozycję jako wyróżniającą się. Jednocześnie moment, w którym czytelnicy i czytelniczki bez problemu będą w stanie wskazać jej słabsze strony, będzie sygnałem dla czujących zwierząt, że nadchodzi czas, gdy zdecydujemy się naprawdę naprawić nasze z nimi relacje.Dariusz Gzyra, artpapier.com
- Ta książka jest uderzająca pod względem samej tematyki, ale także przytaczanych faktów. Autor w żadnym momencie nie próbuje niczego zbagatelizować i określa każdy czyn odpowiednią do niego nazwą. W ten sposób wyjaśnia, jak pod względnie delikatnymi nazwami ukryte są okrutne wobec żywych stworzeń czyny. Dzięki tej książce autor chciał pokazać świat najbliższy prawdzie i nieprzekłamany w żadnym z kierunków.Martyna Koczorowska, kultura.poinformowani.pl
- [Książka] Pełna wnikliwych uwag, trafnych spostrzeżeń, pięknych opisów. Warto czytać takie pozycje, bo potwierdzają, że świat jest miejscem zdecydowanie ciekawszym, niż niejednemu z nas się wydaje. Bierzcie więc plecak, spakujcie wałówkę, przygotujcie termos z herbatą i ruszajcie przed siebie, bo nie ma co siedzieć i gnić w czterech ścianach. Świat czeka.Michał Wnuk, lubimyczytac.pl
Wydawnictwo Czarne w Opolu!
Serdecznie zapraszamy na Targi Książki i Festiwal Książki Opole.
Czekamy na Was na pl. Wolności, stoisko 58
Rabat targowy - 30%
Więcej informacji, w tym listę naszych targowych gości, znajdziecie tutaj:
Czy myśli samobójcze można dziedziczyć? Czy zostały zapisane w DNA? Co sprawiło, że życie odebrał sobie ojciec Elfriedy i Yolandi? Tytuł „Wszystkie me daremne żale" został zaczerpnięty z twórczości „poety jezior" Samuela Taylora Coleridge’a. Toews dotyka tu spraw najistotniejszych [...].
- Pytanie o winę i uwikłanie w winę jest tutaj chyba jednym z najistotniejszych. I to nie tylko w kontekście tytułowego bohatera, ale i tych, którzy po wojnie poddali się niepamiętaniu, zapomnieniu, usprawiedliwianiu i udawaniu, że żadnej sprawy nie było. Bardzo dobre.Bernadetta Darska, bernadettadarska.blogspot.com
- Na blisko czterystu stronach autor opisuje Sopot od czasów najdawniejszych po współczesne. Kreśli wielowymiarowy obraz miasta, dotykając także tematów trudnych i kontrowersyjnych.Wojciech Sobański, lubimyczytac.pl
- Dżon-Ozimek i Olszewski zarysowują olbrzymią perspektywę, by pokazać powolne narodziny nazizmu i stopniowy wzrost jego poparcia w społeczeństwie niemieckim lat 30. i 40. Ich reportaż historyczny jest w równym stopniu opowieścią o uwikłanej w historię jednostce – Güntherze Niethammerze, ornitologu, podróżniku, badaczu i tylko przez chwilę esesmanie – co o jego czasach, rodzinie, współpracownikach, ich marzeniach o koloniach i wielkiej Rzeszy.Paulina Małochleb, polityka.pl
- Wnikliwy reportaż Filipa Kalinowskiego […] obowiązkowa pozycja na półce każdego fana i fanki polskiego rapu. Książka „Niechciani, nielubiani. Warszawski rap lat 90” to sentymentalna podróż do ostatniej dekady XX wieku, epoki ogromnych kontrastów i rozwarstwień społecznych w Polsce.Agnieszka Zygmunt, vogue.pl
- „Kwestia charakteru” jest niczym chleb ulepiony z okruchów… Pełen smaku: młodości, odwagi, człowieczeństwa. Twardnieje z każdą kolejną informacją – nie przeżyła.Aleksandra Buchaniec-Bartczak, forumzydowpolskichonline.org
Świetna wiadomość dla wszystkich tych, którzy nie mogli pojawić się na spotkaniu z Tomaszem Różyckim w Nowym Teatrze! Zapis rozmowy Karoliny Felberg z autorem Złodziei żarówek znajdziecie pod poniższym linkiem.
- Ta książka [...] to reporterska opowieść o niespełnionych marzeniach i dojmującej samotności na amerykańskiej prowincji. Docenią ją zwolennicy mrocznej literatury faktu.Jadwiga Jenczelewska, „Dziennik Zachodni”, DZ./ Nr 115 z dn. 19.05.23
- Miłość to cała moja wina to kawał znakomitej literatury faktu. Autorka starała pokazać się paletę poglądów i postaw bohaterek, a nawet sam dobór ich narodowości jest naprawdę różnorodny. Z pełną odpowiedzialnością polecam tę pozycję każdemu, kogo wcześniej poruszyły reportaże Swietłany Aleksijewicz – nie będziecie rozczarowani.Michalina, niepoczytalna.com
- Benjamín Labatut strąca z piedestałów największych geniuszy matematyki, chemii i fizyki, ukazując ich ludzką stronę: ich obsesje, paranoje i udręki. Fabularyzuje historię, dodając jej dramatyzmu i siły wyrazu, które skutecznie przykuwają uwagę czytelnika.Agnieszka Kruk, lubimyczytac.pl
- Autorzy podarowali nam opowieść, która czyni Zagładę jeszcze straszniejszą.Magdalena Parys, wyborcza.pl
- Zgodnie z podtytułem książki, Kępiński spisał mnóstwo historii powiązanych z tym regionem, które splatają się ze sobą – powstała wyrazista panorama, gdzie znalazło się miejsce i na opis zachodzących tam procesów gospodarczych i społecznych, i na zachwyt jej krajobrazami, przyrodą i miasteczkami. Są też portrety mieszkańców. A pod tym wszystkim ukryta delikatna nutka sentymentu, jakim autor obdarza Abruzję.Leszek Bugajski, „Wprost”, T./ Nr 21 z dn. 22.05.23
- „Złodzieje żarówek” od pierwszych zdań podejmują grę literacką, wskazującą na umowność opowieści. Różycki, czuły i drwiący, w obsesyjnym, kołującym monologu osnuwa całą rzeczywistość opolskiego osiedla groteską. […] W tle tych obrazów i figli rozwija się w „Złodziejach żarówek” poemat dygresyjny prozą […]. Opowieść piekielnie precyzyjna, lubująca się w dobrze skonstruowanych nawiązaniach i aluzjach.Wojciech Stanisławski, „Sieci”, T./ Nr 21 z dn. 22.05.23
- […] to tylko pozornie książka o przebiegłej królowie kryptowalut i jej dworze. Przede wszystkim jest to opowieść o chciwości, korupcji, nieszczelnym prawie i bezczelnym wykorzystywaniu luk, a także o wszechobecnych fake newsach, a więc o tematach niestety ciągle aktualnych.„Media i Marketing”, M./ Nr 5 z dn. 05.23
Filip Kalinowski, autor książki Niechciani, nielubiani, w radiu RAM opowiedział o swojej książce i warszawskim rapie lat 90.