O cierpieniu w literaturze, w oparciu m.in. o książkę Tove Ditlevsen Trylogia kopenhaska, na antenie Polskiego Radia24 rozmawiali Łukasz Orbitowski i Piotr Gociek.

Z Jarosławem Mikołajewskim, współautorem książki Czerwony śnieg na Etnie, rozmawiał Jacek Górecki. Zachęcamy do lektury!

[...] warto po nią [Zapaść] sięgnąć i zastanowić się, co za parę lat będzie tam, gdzie dziś nie tylko miejsc pracy, ale i mieszkańców jest coraz mniej.

„Osobiście nie podoba mi się zarówno cyberoptymizm, który w ogóle nie zwraca uwagi na zagrożenia, jak i skrajny pesymizm, często wyglądający na jakąś technofobię. Ja wychodzę z założenia, że smartfony i internet stały się częścią naszego życia. Tak mocno wrosły we wszystko, co robimy, że nie da się ich po prostu usnąć”. Z Michałem R. Wiśniewskim, autorem książki Zabójcze aplikacje, na łamach Super Expressu rozmawiał Tomasz Walczak.

„Lektura obowiązkowa”. Książkę Rafała Hetmana Izbica, Izbica poleca Magda Melnyk z magazynu Liberté! Zachęcamy do obejrzenia całego materiału.

„Ostatni ludzie” Macieja Jakubowiaka to erudycyjna podróż przez urojenia, wyobrażenia i wszelkie projekcje związane ze spektakularnym końcem ludzkości.

Dzięki dialogom z książki „Nie opuszczam rąk” prowadzonym przez Małgorzatę Czyńską wiemy, że mamy szczęście obcować z twórcą nieprzeciętnym. Leon Tarasewicz ze Stacji Waliły to artysta z krwi i kości. Malował obrazy, by postanowić poprzez instalacje wejść w sam środek obrazu. Niewielu umie tak tańcować z barwami.

Autor zebrał anegdoty o podziemnych imprezach, narkotykowych modach i pierwocinach przemysłu fotograficznego. Dzika rzecz o dzikich czasach.

Książka Kolkera w gruncie rzeczy niesie optymistyczne przesłanie, ale prowadzi nas mroczną doliną ludzkiej psychiki, która dramatycznie się rozpada.

Poznaliśmy nominacje do Nagrody Historycznej m.st. Warszawy im. Kazimierza Moczarskiego. Z dumą i radością informujemy, że wśród nominowanych tytułów znalazły się Jan Sehn Filipa Gańczaka i Dzika rzecz Rafała Księżyka. Werdykt jury poznamy na początku grudnia.

Z nieskrywanym sentymentem, ale i humorem, Wiśniewski prowadzi nas przez całą bezprzewodową rewolucję.

Ci, co go znają wyłącznie jako artystę, z książki dowiedzą się o jego życiu przed- i pozaartystycznym, co go budowało jako człowieka i twórcę, z czego wyrastał, jaka jest jego historia rodzinna, dlaczego tak ważna jest tożsamość i jego białoruskość czy fascynacja przyrodą i zwierzętami.

Tytułowa „romantyczność” staje się więc „romantycznością” odwróconą, ale jej natura się nie zmienia – także jest pewnym złudzeniem, zmyślnym konstruktem, fikcją stworzoną na własny użytek. […] Co zrobimy z opowieścią szytą naprawdę grubymi nićmi? Czy damy się sprowokować? Oto cały sens przedsięwzięcia zatytułowanego „Romantika”.

Dzielimy się wspaniałą wiadomością! Książka Ludwiki Włodek Gorsze dzieci Republiki znalazła się pośród tytułów nominowanych do Nagrody im. Beaty Pawlak. Autorce serdecznie gratulujemy i trzymamy kciuki!

Stuletnie polskie losy Wedlów przedstawione przez Garbala rysują się na tle makro- i mikrohistorii ekonomicznej tak słabo – mimo Prusa – w literaturze pięknej opisanej; jego książka to dobry apendyks do „Lalki” czy później prozy międzywojennej.

„Tutaj pokazany jest cały problem społeczny, wiążący się z wykluczaniem osoby chorej, ostracyzmem społecznym, tym, że nie jesteśmy w stanie do niej dotrzeć […] i przede wszystkim ze zrozumieniem tego, że zazwyczaj lękamy się osób chorych psychicznie, a nie powinniśmy. Powinniśmy raczej otaczać je opieką i próbować jakoś się z nimi porozumieć, co jest piekielnie ciężkie” – Daniel Odija w rozmowie z Katarzyną Hagmajer-Kwiatek w audycji „Wybieram Dwójkę” opowiada o swojej najnowszej powieści Pusty przelot.

Pusty przelot nie jest próbą efektownego wejścia w głowę osoby w kryzysie psychicznym, ale opowieścią o tęsknocie za światem bez pęknięć, którym można dzielić się z najbliższymi.

Bardzo dobrze napisana książka, dużo wiedzy o procedurach, ale przede wszystkim - emocjonalne historie dzieci.

Przeżyte traumy, przemilczane i wymazywane latami obrazy krzywd powracają w książce pod różnymi postaciami. Także jako choroby psychosomatyczne, które reporterka zaobserwuje również u siebie. To coś, czego ciało z jakichś powodów nie chce albo nie potrafi zapomnieć.

„Wykresy fal środkowej Wołgi” to książka, w której autor rozlicza się ze swoją dwoistą tożsamością. [...] Kulturowy kalejdoskop, przyjmowanie danych elementów z różnych kultur według własnego klucza to przywilej, z którego korzysta. Dzięki temu książka jest intymna, ukazuje spektrum poszukiwania własnej tożsamości, odkrywania nomadycznych pozostałości we własnych genach, głodu poznawania nowych przestrzeni. W ten sposób Konstanty Usenko podczas podróży konstruuje siebie na nowo z odłamków kultur, które przy okazji poznajemy jako czytelnicy.

Z okazji premiery reportażu Barbary Demick Zjadanie Buddy (tł. B. Gadomska) w dniach od 19 do 25 października kupicie wybrane książki o Azji z 30% rabatem.

Promocja obowiązuje na stronie internetowej i dotyczy książek papierowych oraz e-booków.

»Trylogia kopenhaska« to dzieło totalne.

Katarzyna Surmiak-Domańska na własnej skórze przekonuje się o prawdziwości swoich słów, że pisanie o sprawach bliskich może być podróżą w nieznane. Zanim zanurzy się w jezioro czasu, musi przebić pokrywającą je warstwę lodu. Namówić żyjących bliskich, by się otworzyli, w czym pomaga jej własna córka.

„W historii mojej rodziny odbijają się losy wielu polskich rodzin i moich rówieśników. Dotarłam do badań, których wyniki świadczą o tym, że jesteśmy jednym z najbardziej straumatyzowanych społeczeństw w Europie, jeżeli chodzi o doświadczenia związane z II wojną światową. W książce powołuję się na opinie psychologów, którzy twierdzą, że być może nasza nerwica narodowa, pewne zacietrzewienia i skłonność do radykalnych postaw są skutkiem nieprzepracowanych traum”.
Magda Huzarska-Szumiec rozmawiała z autorką książki Czystka, Katarzyną Surmiak-Domańską.

Z wielką radością informujemy, że do znakomitego grona laureatów Nagrody Fundacji im. Kościelskich dołączyła Małgorzata Rejmer wyróżniona za książkę Błoto słodsze niż miód. Głosy komunistycznej Albanii. Serdecznie gratulujemy naszej Autorce!