- „Król darknetu” – nie zdradzając zakończenia i zbyt wielu szczegółów intrygi, jak to w dobrym kryminale – ujawnia, niejako przy okazji, zestaw paradoksów cyberkapitalizmu.Paweł Chmielewski, „Projektor”, M./Nr 2(39) /2020
- Agata Szydłowska doskonale łączy erudycję, specjalistyczną wiedzę, rozmach opowieści z atrakcyjnością wywodu, umiejętnością budowania napięcia i talentem do odsłaniania kolejnych warstw tkwiących w tym, co zwykliśmy często ignorować. […]Lektura obowiązkowa!Bernadetta Darska, bernadettadarska.blogspot.com
- Agnieszka Pajączkowska szuka chłopskiej historii na dawnych zdjęciach. Na zadane w jednym z archiwów pytanie, dlaczego nie ma kategorii opisującej fotografie robione przez mieszkańców wsi, słyszy odpowiedź: „Bo to, proszę pani, dla nikogo nie było ważne”. […] Nareszcie chcemy słuchać tych historii, w końcu nie wydają nam się nieważne.Marta Strzelecka, vogue.pl
- Wstrząsający, mocny, świetnie napisany reportaż wybitnej krakowskiej autorki. Polecam.„Dziennik Polski”, DZ./ Nr 239 z dn. 13.10.23
- Suława, bazując na losach rodziny, opowiada historię o Polakach, którzy ruszyli ojczyźnie na pomoc, a ta zostawiła ich „samych sobie”.Justyna Grochal, „Gazeta Wyborcza Wysokie Obcasy”, Nr 41 z dn. 14.10.23
„Podobnie jak dwa miliony Polaków, którzy w tamtym czasie wyemigrowali nie tylko do Francji, ale i do innych miejsc na świecie, moi pradziadkowie zdecydowali się na wyjazd, ponieważ tutaj nie mieli szans na nic ponad egzystencjalne minimum” — z Aleksandrą Suławą, autorką książki Przy rodzicach nie parlować, rozmawia Kaja Puto.
- „Ciałko” to również gorzka lekcja historii i przestroga - przed dyktaturą, systemową przemocą, dyskryminacją, patriarchatem [...]. Minimalistyczny, rzeczowy styl pisania autorki, bez sentymentalizmu, ckliwości i sensacji, pozostawia miejsce na refleksję.Katarzyna, wogrodzieliter.blogspot.com
- Proza Cheevera potrafi uwieść, jest świetnie napisana, często dowcipna. Są to opowiadania najwyższej próby, bo narracja każdorazowo wsysa w świat tych przedmieść, a niemal w każdej historii kryje się jakieś zwyczajne szaleństwo zwykłych ludzi.Piotr Kopka, literaturasautee.pl
Gościem audycji „Książka na ucho” był Michał Choiński, amerykanista, poeta, kierownik Zakładu Historii Literatury Amerykańskiej w Instytucie Filologii Angielskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Na antenie RDC opowiedział o fenomenie gatunku literackiego zwanego amerykańskim gotykiem oraz o prozie pisarzy reprezentujących literaturę Południa Stanów Zjednoczonych, m. in. o Carson McCullers, której tom opowiadań Komu ukazał się wiatr (tł. M. Kłobukowski) ukazał się naszym nakładem w tym roku. Zachęcamy do wysłuchania rozmowy!
- Książka daje nam sporo rzetelnej wiedzy, ale też jest wielogłosem z epoki, bo autorka przytacza tu bardzo wiele opowieści ludzi, którzy w tamtych czasach żyli. […] Dzieło Agaty Szydłowskiej sporo mnie nauczyło, stało się trochę podróżą sentymentalną do czasów dzieciństwa, ale też jasnym przekazem, że teraz – mimo wszystko - mamy o niebo lepiej.sztukater.pl
- Opowieści o tym, czego nie widać, to nie tylko ciekawostki, wiedza i „gulity pleasure” w jednym. To zaginione szwy, wykrój rzeczywistości, która zapomina i własnych krawcach. […] warto więc już teraz ruszać z Aleksandrą Boćkowską w tę podróż na zaplecze kultury.Anna Petelenz, „Kraków”, M./ Nr 10 z dn. 10.23
- Książka Boćkowskiej wpisuje się zresztą w szersze zjawisko lewicowego dowartościowania pracy „w drugiej linii”, w zerwanie z mitem artysty – jedynego autora, czy mowa o reżyserze, czy o malarzu, czy muzyku. W uświadamianie społeczeństwa, a zatem i odbiorców kultury, o prekaryzacji i niegodnych płacach zawodów przecież niezbędnych dla tworzenia i dostępności oferty kulturalnej. […]. W czasach kapitalizmu zjadającego swój własny ogon poznanie głosu wszystkich osób zaangażowanych w kulturę jest wyrazem tak potrzebnej nam solidarności.Justyna Hanna Budzik, artpapier.com
- Książka porywa czytelnika swoim początkowym optymizmem i powodzeniem twórców Onecoina, by z czasem zasiać niepewność, a skończyć zderzeniem z rzeczywistością przynoszącą złość, rozpacz i bezsilność.Andrzej Cichorski, goodbuk.pl
- W swoim wspaniałym eseju Pobłocki pisze o zniewolonym człowieku, zatrzaśniętym pomiędzy koniecznością służenia i czapkowania możnym, a chęcią odwetu, z której zrodziła się rabacja galicyjska czy koliszczyzna.Jolanta Nabiałek, forsal.pl
„Najpierw przyjechałam tutaj na stypendium, żeby »wypróbować« przystawalność słowackiej kultury i języka do mojej osobowości no i cóż – pasowało jak ulał. Im dalej w las, im dłużej tutaj żyję, czuję, że moja tożsamość przestaje być polska, a zaczyna być bardziej uhorska – celowo nie używam terminu austro-węgierska. Teraz, kiedy piszę nową książkę, czuję jak bardzo się zmieniłam, jak odkleiłam się od polskości, jak odkleił się też mój język. Czuję, że się otworzyłam, w jakiś sposób uwolniłam się” — mówi Weronika Gogola, autorka książki Ufo nad Bratysławą, w rozmowie z Tomaszem Kobylańskim.
- O „Rzekach, których nie ma” można mówić w samych superlatywach, że to książka wyjątkowa, wysmakowana, oryginalna, ale przede wszystkim ważna.Tomasz Falba, „Polska na Morzu”, nr 9 (59) 2023
W radiowej bibliotece Radia Kraków od 16 do 20 października o godz. 11:45 i 22:50 posłuchacie fragmentów książki Aleksandry Suławy Przy rodzicach nie parlować. O polskich powrotach z Francji. Czyta Lidia Bogaczówna.
Wspaniałe wieści!
Książka Tomasza Potkaja Akwarium. Opowieść o Związku Literatów Polskich w PRL-u została nominowana do Międzynarodowej Nagrody im. Witolda Pileckiego.
Serdecznie gratulujemy autorowi i trzymamy kciuki!- Byłoby znacznym uproszczeniem opatrzyć wielowątkową i oryginalną twórczość Angeli Carter dość wytartą etykietą z hasłem „realizm magiczny”. W opowiadaniach angielskiej pisarki można doszukać się znacznie więcej warstw: jednym z języków realizmu jest fantastyka, materializmowi towarzyszy cień perwersji, średniowieczne alegorie podszyte są libertyńskim śmiechem.Michał Trusewicz, „Odra”, M./ Nr 10 z dn. 10.23
„Choć dziś wielu uważa eugenikę za pseudonaukę, całkowicie skompromitowaną przez nazistów, niektóre jej postulaty przetrwały” – opowiada Kalina Błażejowska w rozmowie z Katarzyną Pruszkowską-Sokallą. Zachęcamy do lektury poruszającego wywiadu wokół reportażu o zapomnianej zagładzie chorych Bezduszni.
- Rzeczywistość, w której pojawia się „Wielki chłopak”, nie jest wesoła, raczej szara niż kolorowa, czasem wręcz przerażająca. Klimat? Mglisty, deszczowy, wilgotny. Ale za to jak opisany!Tomasz Fiałkowski, „Tygodnik Powszechny”, T./ Nr 42 z dn. 11.10.23
- Zbiór – świetnie przełożony przez Krzysztofa Majera – zawiera w zasadzie crème de la crème krótkich próz Cheevera […]. Cheever był prozaikiem fenomenalnie czułym, mądrym i samoświadomym.Piotr Kofta, „Tygodnik Powszechny”, T./ Nr 42 z dn. 11.10.23
„Jednym z większych zaskoczeń przy zbieraniu materiałów do książki było dla mnie, że – właśnie mimo trudnej sytuacji – ludzie działali bardzo sprawczo. Mieli silne przekonania o tym, jak chcieliby mieszkać, jak będzie im wygodnie, co im się podoba. Zwłaszcza moje rozmówczynie podkreślały, że często musiały zadowolić się czymś, co nie do końca odpowiadało ich wizji, ale one i tak ją realizowały. Jeśli zdobyte kafelki były brzydkie, to je przemalowywały itd. Imponująca była też odporność na próby narzucania wzorców dotyczących mieszkania” – mówi Agata Szydłowska, autorka Futerału, w rozmowie z Joanną Cieślą w nowym numerze tygodnika Polityka.
- [Różycki] niezwykle plastycznie, poetycko opisuje przestrzeń [wielkiej płyty] i wpisuje się w mitologie dzieciństwa. […] to poetyckość rodem z Brunona Schulza.Paulina Subocz-Białek, youtube.com
- Na szczególną uwagę zasługują relacje świadków i ocalonych. Wydawało się, że już ich nie ma, a nawet jeśli gdzieś są, to nie zechcą mówić. Tymczasem reporterskie śledztwo autorki uruchamia przeszłość. [...] Bardzo dobre.Bernadetta Darska, bernadettadarska.blogspot.com