Świętujemy  jubileusz razem z Międzynarodowymi Targami Książki w Krakowie!

Z tej okazji ufundowaliśmy dla naszych czytelników prezent w postaci 18 książek, 18 e-booków i 18 kodów rabatowych. Te urodzinowe atrakcje czekają na laureatów konkursu Międzynarodowych Targów Książki http://bit.ly/1rBLkDN, którzy odwiedzą nasze stoisko w nowej hali targowej.

To nie koniec urodzinowych niespodzianek. Śledźcie regularnie nasz profil FB i stronę internetową. Do zobaczenia w Krakowie!

Polecam mężczyznom – żeby nabrali do siebie dystansu, i kobietom – żeby lepiej zrozumiały męską fiksację.

Wiśniewska pisze z talentem i wrażliwością – niemal chciałoby się wsiąść do samolotu i sprawdzić na własnej skórze, jak żyje się w miejscu, w który od czasu do czasu udaje się urosnąć jedynie trawie, a najlepszym przyjacielem człowieka okazuje się strzelba.

„Pająki pana Roberta” tchną świeżością i są zupełnie nowym spojrzeniem na literaturę.

Z pewnością jest to przewodnik po świecie, w którym jazz był kolumną wolności. Bogata w dzieje rodu Rothschildów i zwyczaje europejskich potentatów opowieść wymyka się z klasycznie rozumianej biografii.

Kryminalna intryga z urokliwymi zakątkami Bretanii i światowym malarstwem w tle wciąga od pierwszej do ostatniej strony. Bo „Śmierć w Pont-Aven” ma te wszystkie cechy, jakie powinien posiadać dobry kryminał: nagłe i nieprzewidziane zwroty akcji, odrobinę czarnego humoru oraz barwnych bohaterów.

Świat na Wierchowinie jest bardzo spójny, bardzo dookreślony i czytelnik bezwiednie, kiedy tylko da ponieść się lekturze, porusza się bezbłędnie po jego terenach, przejmuje niepisane zasady ludności i uczy się, obserwując.

Niewielu jest podróżników-pisarzy, którzy potrafią pisać, naprawdę podróżują i nie popadają w samo zachwyt po pierwszej „wyprawie” wynajętym jeepem, z lodówką coca-coli na tylnym siedzeniu, przez wioskę Masajów. Dlatego odnalezienie kogoś z głową na karku, świetnym piórem i szalonymi pomysłami, sprawia ogromną radość.

„Białe” to opowieści ze Spitsbergenu, które łączą w sobie reporterską rzetelność z literacką zawadiackością.

„Wieczne życie” przypomina nam, że warto korzystać z osiągnięć nauki i rozumu, oraz że „szkiełko i oko” nie zabijają nieomal mistycznej wspaniałości natury, jej skomplikowania i mądrości przechodzenia śmierci w życie. Wiara w życie pozagrobowe jest zbędna — wieczność osiągamy teraz i tu.

Książka niełatwa, mądra, ważna i prawdziwa, i jednak pozostawiająca nadzieję.

Książkę Stewarta można nazwać reportażem z podróży, księgą drogi, opisem nasyconym niezwykłą erudycją, znajomością kultury, materialnej i duchowej, każdej z mijanych po drodze wsi i – rzadziej – ośrodków miejskich. Wreszcie jest to także zapis zmagania się z własną słabością fizyczną, chorobą, czasem z własnym lękiem (…).

„Święta kraina” do końca pozostanie tajemnicą dla przybysza ze świata odmiennej kultury, zezwalając zaledwie na rolę obserwatora, a nie uczestnika misterium. Pielgrzymka pozwoli mu jednak wniknąć głęboko w sens buddyjskiej sentencji: „Człowiek musi się rozstać ze wszystkim, co kocha”.

Książka Ilony Wiśniewskiej daleka jest od romantycznej przygody, od epickiej opowieści z filmu o polarnej krainie. Jest tam prawda o codzienności (...)

Po świetnej „Godzinie szakala”, czytelnik otrzymuje równie znakomicie napisaną „Kamienistą ziemię”.

Apartheid zniesiono w latach 90., ale trzeba wieków – co potwierdzają bohaterowie „Kamienistej ziemi” – żeby nowy ład zaczął faktycznie obowiązywać.

(...) to porządnie napisana książka, klasyczny kryminał bardziej w duchu Agathy Christie niż współczesnych krwawych thrillerów.

Fragmenty Miedzianki. Historii znikania czyta Anna Radwan-Gancarczyk.

Od poniedziałku do piątku, o godz. 11:45 i 22.50.

Radio Kraków

Bernhard Jaumann nie idzie na łatwiznę. Nie serwuje czytelnikom kryminalnej historyjki z egzotyczną Afryką w tle, którą znamy z wymuskanych folderów biur podróży. Kamienista ziemia jest przede wszystkim wnikliwym obrazem współczesnej Namibii.

„Białe” Ilony Wiśniewskiej stanowi świetny przykład tego, jak powinien wyglądać dobry reportaż.

W tej książce możemy dotknąć tajemnicy tego miejsca, choć to niebezpieczne.