Ernaux, co wiemy już po lekturze „Lat”, jest w swoich „nie powieściach”, w prozie biograficznej, dla której formy szukała od samego początku (Akademia Szwedzka nagrodziła ją w tym roku „za odwagę i chirurgiczną precyzję, z jaką odkrywa korzenie, wyobcowanie i zbiorowe ograniczenia osobistej pamięci”, za życiopisanie) surowa, szczera, ale i - miejscami - niezwykle czuła. Zadaje ból sobie samej, nie oszczędza siebie, bo wie, że tylko w ten sposób może dotrzeć do sedna.
Nogaś na stronie, facebook.com
- Oszczędnie, bez grama zbędnych słów Ernaux po mistrzowsku pisze swoją autobiografię, próbując jednocześnie zrozumieć, kim jest. Poruszające do głębi.Hygge, facebook.com
- Konstrukcyjnie to nic nowego, ale narracyjnie – majstersztyk. Każdy rozdział potwierdza, że satysfakcja opowiadacza z wygłoszenia „jak było” jest chwilowa, bo tajemnicza słuchaczka tych wynurzeń weźmie zaraz następną opowieść od kolejnego bohaterki i bohatera. Słowo ma moc stwarzania świata tylko przez moment, zaraz nadpisze je inne słowo, gdzie indziej kładąc akcenty.„Książki Magazyn do czytania”, M./Nr 12 z dn. 01.12.22
- youtube.com
Gościem specjalnym Nowego Tygodnika Kulturalnego był Ziemowit Szczerek i opowiedział o swojej najnowszej książce Wymyślone miasto Lwów. Polecamy!
Mikołajki tuż-tuż!
Tytuły objęte promocjąZ okazji zbliżających się mikołajek w dniach od 2 do 5 grudnia kupicie kilkaset tytułów z naszego katalogu z 30% rabatem!
Promocja obowiązuje na stronie internetowej i dotyczy książek papierowych oraz e-booków.
- To wciągająca opowieść. O ludziach, o wykreowanym przez nich świecie. O zbiorowej amnezji i strachu.warhist.pl
- radiokapital.pl
Z Gabrielem Krauzem, autorem książki Tu byli, tak stali (tł. T. Gałązka), o przemocy, rapie i projekcjach na temat życia na obrzeżach i marginesach oraz o kondycji współczesnej literatury, rozmawiała Jagoda Gawliczek. Zachęcamy do wysłuchania!
- [Autor] w przeciwieństwie do autorów wielu innych tego typu publikacji wybiegających w przyszłość, nie ulega bezkrytycznej fascynacji nowymi możliwościami oferowanymi przez naukę i technikę. Przede wszystkim zaś Kamieński nie traktuje omawianych kwestii jako obojętnych moralnie, nie podziela przekonania, że jeśli coś jest nieuniknione, najlepiej uznać to za dobre lub przynajmniej sensowne. Szeroka orientacja w omawianych zagadnieniach pozwala mu wskazywać nieoczywiste potencjalne konsekwencje pojawienia się „żołnierzy plus”.Marek Misiak, „Forum Akademickie”, M./Nr 11 z dn. 11.22
- Książka Szubrychta się wyróżnia, bo autor sprawnie posługujący się autoironią pisze odważnie o tym, co go fascynowało, co w związku z tym przeżył i co dziś o tym myśli. Pod tym względem „Skóra i ćwieki na wieki” nabiera rangi ważnego świadectwa nie tylko dla fanów metalu, ale też dla komentatorów i badaczy kultury młodzieżowej. […] Zachęcam do lektury!Mirosław Pęczak, „Polityka”, T./Nr 49 z dn. 30.11./06.12.22
- „Wolna. Dzieciństwo i koniec świata w Albanii” to książka wybitna, tak pełna humoru, jak przerażająca, złożona z codziennych obrazków, zbudowana z emocji dziecka, które wie, że jest inne.Paweł Smoleński, „Gazeta Wyborcza”, vogue.pl
- wyborcza.pl
„Skazano je na pobyt w Broadmoor, specjalnym szpitalu psychiatrycznym o zaostrzonym nadzorze dla osób z zaburzeniami psychicznymi, które dokonały przestępstw − gwałtów, morderstw, napaści. [...] To był nieprawdopodobnie niesprawiedliwy wyrok” — polecamy rozmowę z Marjorie Wallace, autorką wstrząsającego reportażu Milczące bliźniaczki (tł. Michał Szczubiałka).
- Drobiazg. Niecałe 100 stron. Cieniutka książka, którą łatwo przeoczyć w księgarni. Rzecz trochę niedzisiejsza, bo mało kto pisze dziś tak esencjonalnie, a przy tym prosto, jak nominowana do tegorocznej nagrody Bookera irlandzka pisarka Claire Keegan. „Drobiazgi takie jak te”, które właśnie ukazały się nakładem wydawnictwa Czarne, to proza niezwykła.Olga Święcicka, onet.pl
- Choć czyta się „Drobiazgi takie jak te” szybko, to obrazy stworzone przez irlandzką pisarkę zostają z nami na długo. Ma ona niezwykły talent do plastycznego opisywania świata, przy jednoczesnej skłonności do minimalizmu, zwracania uwagi tylko na rzeczy i sprawy najważniejsze.Wojciech Szot, Zdaniem Szota, facebook.com
- To historia stulecia, w którym rozmowa o małżeństwie zawsze była rozmową o pieniądzach.Marcin Zegadło, Księgozbiry, facebook.com
- newonce.net
Gościem audycji Maxa Cegielskiego był Jarek Szubrycht, autor książki Skóra i ćwieki na wieki. Zachęcamy do wysłuchania rozmowy!
- Kto metal kocha, a tym bardziej był w jakikolwiek sposób z tą muzyką związany – choćby z racji sklepu z płytami, czy dziennikarstwa, po prostu musi mieć tę książkę w swoich zbiorach. Łza się kręci starszym, zaś młodzi mogą się przekonać, ilu wyrzeczeń trzeba było, by być prawdziwym fanem swojej ulubionej muzyki.Jerzy Doroszkiewicz, geekstok.pl
- [Książka] wzrusza, bawi do łez, a przede wszystkim uczy. Nie tylko historii gatunku, ale też dystansu i szacunku - do tradycji i zmian, które również nam - metalowcom - są niezbędne, żeby świat stawał się coraz lepszym miejscem.Joanna Chojnacka, antyradio.pl
- Dlaczego w niedalekiej przyszłości zamiast żołnierzy na polu walki będą superżołnierze, a nie maszyny? Dlaczego agencja „szalonych naukowców” sięga po wojskowe pomysły rodem z sci-fi? Zachęcamy do lektury rozmowy z Łukaszem Kamieńskim, badaczem technologii wojskowych i autorem książki „Mimowolne cyborgi”.Kasper Kalinowski, wyborcza.pl
- To solidna praca dziennikarska, empatyczne podejście do bohaterów, liczne i ciekawe dane, ciekawa narracja, która przeprowadza czytelnika przez amerykańskie kręgi piekieł.Spiżarnia mola, premieryksiazkowe.pl
- Wreszcie dostajemy kompendium wiedzy na ten temat [metalu] – pomnika z niego nie będzie, jest wnikliwy opis zjawiska, nieodłącznego elementu polskiej alternatywy, a może i kontrkultury końcowego PRL-u i Polski po transformacji ustrojowej. Szubrycht, dziennikarz o metalowej prominencji (metalu słuchał, opisywał go, promował i grał), wspomina swój rodowód na tle zjawisk społeczno-kulturowych, kreśląc subiektywną encyklopedię na temat tej subkultury. Opisuje to, czego doświadczył, z kronikarską dokładnością, ale zjawisko warto traktować szerzej – jako doświadczenie wspólnotowe. Jeśli odjąć muzyczną estetykę, dorastanie pokoleń w kapitalistycznej Polsce doby lat 90. wśród wielu różnych subkultur wyglądało podobnie. Dlatego może to być materiał atrakcyjny nie tylko dla znających na pamięć całe dyskografie Venoma, Mayhem, Kata czy Behemotha.Jakub Knera, dwutygodnik.com
- Jeśli tęsknisz za latami swojej metalowej młodości, to przeczytaj tę książkę. Jeśli nie miałeś okazji tego zaznać, to dzięki tej książce przynajmniej na chwilę znajdziesz się na trzepaku w Dukli, gdzie młodziaki rozmyślali, jak tu zdobyć jakąś płytę albo choćby informację na jej temat. Jeśli kochasz metal, to pokochasz tę książkę. To zdecydowanie moja ulubiona pozycja na temat sceny metalowej.Pasem po czole, facebook.com
- Galgut uwodzi poetyckim językiem, umiejętnością kondensacji obrazu i powściągliwością w oddawaniu emocji. Ale przede wszystkim oczarowana jestem jego sposobem narracji: podążaniem za bohaterami jakby z kamerą, która ciągle zmienia obiekt zainteresowania i wyróżnia nie tylko głównych aktorów, lecz także statystów […].„Odra”, M./Nr 11 z dn. 11.22
- To dzieło imponujące, choć rozmiarowo skromne, nieprzegadane, to mnie ujmuje: opowiedzieć powojenne losy swojego kraju w krótkich, niemal fotograficznych akapitach, wywołać klisze pamięci i skomentować je w sposób skondensowany, tak by książka rosła w nas do rozmiarów księgi już po lekturze, zamiast przytłaczać tysiącstronicową grubością woluminu.Wojciech Kuczok, „Przegląd”, M./Nr 48 z dn. 21/27.11.22
- Chyba tylko Jarek Szubrycht mógł napisać książkę o metalu, od której nie mogliby się oderwać również ci, którzy o metalu wiedzą tyle, co kot napłakał. Autor […] ma lekkie pióro, gawędziarski styl, wyczulenie na anegdotę i poczucie humoru, które sprawia, że jego teksty czyta się z wypiekami.Jędrzej Słodkowski, wyborcza.pl
- Kramarz fotografuje zachwyt nad światem, nierzadko w jego surowej brzydocie […]. Podsiadło to poeta outsider, wędrowiec śpiący jak Włóczykij w namiocie, zachwycony i onieśmielony pięknem świata, opisujący go z ogromną czułością.Anna Kiełczewska, „Magazyn Literacki Książki”, M./Nr 10 z dn. 10.22
