Wojciech Tochman o Eli Eli

Monolog, który prowadzi bohater, to wyznanie wiary i grzechów jednocześnie. Fascynująca i przerażająca historia, wydawać by się mogło, rzeczywistości alternatywnej. A jednak dojmująco prawdziwej (...).

„Jakuck” to podróż w czasie i przestrzeni. W swojej książce Michał Książek nie odnosi się wyłącznie do własnych doświadczeń, wewnętrznych przeżyć i osobistej codzienności na dalekim wschodzie Syberii. Wielokrotnie wraca on do historii tak samego miasta, jak i całej Jakucji.

Wojciech Tochman – wywiad

12 października, godz. 17:15 w TVP Kultura i 13 października, godz. 18:00 w TVP Kraków.

13 października — ostatniego dnia 65. Międzynarodowych Targów Książki we Frankfurcie — wręczona zostanie najbardziej prestiżowa nagroda branży wydawniczej w Niemczech: Pokojowa Nagroda Księgarzy Niemieckich. Tegoroczną laureatką jest białoruska pisarka i dziennikarka Swietłana Aleksijewicz.

Michał Książek, autor Jakucka, we wtorek 8 października o 9:30 będzie gościem Grzegorza Chlasty w Radiu dla Ciebie. Polecamy!

Nie można jednak stwierdzić, że „Święty Psychol” to thriller psychologiczny (czy też powieść psychologiczna z elementami thrillera). Znajdziemy tu bowiem i coś z romansu, i coś z kryminału, i coś z powieści obyczajowej. Jakakolwiek próba przyporządkowania gatunkowego nie ma więc według mnie większego sensu; byłaby dla tej książki krzywdą i niepotrzebnie by ją upraszczała. Najlepsza jest tu bowiem właśnie ta niejednoznaczność, ujawniająca się również w mistrzowskim zakończeniu.

Książkowi wyszła rzecz niezwykła, z pogranicza prozy poetyckiej, dziennika i reportażu, ułożona w misterną konstrukcję, którą autor nazwał słownikiem miejsca.

Reporterska relacja niepostrzeżenie przechodzi w powieść łotrzykowską pełną anegdot, dygresji, malowniczych postaci jak z najlepszych lat latynoamerykańskiego boomu, z Hemingwaya czy Cendrarsa.

Na Sycylii każdy z nas był wiele razy: na papierze i na celuloidzie. Tam wszystko może się zdarzyć. Byle polała się krew i łzy.

Wojciech Tochman gościem Xięgarni

W dwójkowej audycji „Czytelnia” Małgorzata Szymankiewicz, Magdalena Miecznicka i Piotr Kofta porozmawiają o książce Bukareszt. Krew i kurz Małgorzaty Rejmer.

13.10., godz. 11:40

„Miedza” to przejmujący, literacko gęsty, momentami mroczny, innym razem liryczny zbiór opowiadań — już nie o spalonych słońcem piaskach Atkamy, nie o zagubionych wśród szczytów Sierra Nevada plemionach — spadkobiercach dawnych cywilizacji, ale o polskiej prowincji.

Czytałam książkę Angeliki Kuźniak z powodów użytkowych: żeby zobaczyć, jak inne poetki radzą sobie ze swoją, wdrukowaną w status — bo przecież „nie etos — poetki, innością.”

Doskonale orientując się w społeczno-politycznych realiach tego kraju, Godwin na łamach swojej książki ukazuje obraz społeczeństwa zdominowanego przez tyrana, którego kolektywny portret kreśli na podstawie relacji naocznych świadków, ale i ofiar odgórnie usankcjonowanej przemocy.

„Przemytnik doskonały” to intrygujące świadectwo potwierdzające zależności, w które nie chcielibyśmy wierzyć – między policją a mafią, między rządami państw a nielegalnymi handlarzami bronią, między społeczeństwem a przestępcami.

Rosjanie, pełni powagi, jak u Dostojewskiego, potrafią godzinami rozmawiać przy wódce o Bogu i sprawach najważniejszych. Ale to także naród niezwykle dowcipny i właśnie tę żartobliwą część rosyjskiej duszy mamy okazję poznać, czytając translatorski tom Jerzego Czecha.

„Jakuck” zbacza z wydeptanej przez polskich autorów ścieżki tradycyjnego reportażu. Po drodze zahacza o rozprawę lingwistyczną, przez jakiś czas podążając szlakiem dobrego eseju. Fenomenem tej wędrówki jest nie tylko różnorodność stylistyczno-gatunkowa, lecz przede wszystkim ilość kontrastów, które rodzi taka konwencja.

Rzeczy mierne i tandetne

Strefa kultury: Bukareszt – kurz i krew

Książka Rejmer jest jak sonda zapuszczona głęboko w to miasto.

„Sycylijski mrok” to rzecz napisana sprawnie i z reporterską rzetelnością. Autor korzysta ze starannie wybranych źródeł w sposób badawczy i krytyczny. Krajobraz nierówności i kontrastów Włoch świetnie oddaje już na poziomie narracji.