Serdecznie gratulujemy Autorowi. Zwycięzcę poznamy 7 listopada.

Można się tą książką zachłysnąć, można się w niej zatopić, żałując jedynie, że jest tak krótka, że przyjemności nie wystarczy na długo.

Żywe, pełnokrwiste, zawadiackie opowiadania Muszyńskiego ocalają pamięć o wsi — tej prawdziwej, mówiącej gwarą, wyznającej twarde zasady. „Miedza” to jednak nie cepeliada. Bywa tu, co prawda, lirycznie, ale piękno języka, którym Muszyński wywija jak mało kto, służy przede wszystkim opisowi rozpadu.

Andrzej Muszyński będzie gościem Katarzyny Nowak w radiowej Dwójce, 8 listopada o godz. 22:00. Polecamy!

Zapraszamy do słuchania rozmowy z Michałem Książkiem, autorem Jakucka, w radiowej Czwórce 25 października o 23:00!

»Agnieszka Lichnerowicz rozmawia z prof. Jerzym Sarneckim z Uniwersytetu w Sztokholmie«

 Uroczystość wręczenia Nagrody odbędzie się w Gdańsku w dniu 7 listopada 2013.

W dniach 24–27 października zapraszamy na stoisko B72.
Nowości w doskonałych cenach, specjalne promocje oraz spotkania z autorami.

Hala Targów w Krakowie ul. Centralna 41A, stoisko B72

25 października (piątek)

Huszang Asadi
Podpisuje książkę „Listy do mojego oprawcy”.
godz. 16:00–17:00.

26 października (sobota)

Andrzej Muszyński
Podpisuje książki „Południe” i najnowszą „Miedzę”.
godz. 12:00–13:00.

Wojciech Nowicki
Podpisuje najnowszą książkę „Salki”.
godz. 13:30–14:30.

Michał Okoński
Podpisuje „Futbol jest okrutny”.
godz. 15:00–16:00.

Katarzyna Kobylarczyk
Podpisuje „Pył z landrynek”.
godz. 16:30–17:30.

27 października (niedziela)

Andrzej Stasiuk
Podpisuje najnowszą książkę „Nie ma ekspresów przy żółtych drogach” i inne swoje tytuły.
godz. 12:00–13:00.

Najnowszy (i świetny) zbiór jego drobnych próz, to właściwie list miłosny. Kto jest jego adresatem? Zapewne życie w całym jego pięknie i brzydocie. Pejzaże z wolna zanikające pod powiekami. Poezja zapomnianych peryferii. A także Polska – rozległa kraina, w której „mentalnie wydziedziczeni z uporem poszukują nowej tożsamości”.

Makeda, po tym, jak wykryto w jego organizmie środek dopingujący, natychmiast dostał powołanie do etiopskiego wojska, zniechęcił do siebie dziennikarzy i europejskich przyjaciół. Przy okazji przejechał po nim medialny walec, który z taką łatwością bohaterów zmienia w antybohaterów.

Czy w Chinach wczesnych lat 70. XX w. dało się normalnie żyć? Raczej nie. Ale można było próbować. Wspomnieniowy „Strażnik trumny” Wenguanga Huanga, pisarza, który w 1989 r. wyemigrował do USA, to taka właśnie historia: liryczna i zabawna rzecz o zwykłej rodzinie w świecie zawieszonym między konfucjańską tradycją a totalitarnym absurdem.

Johan Theorin wykonał koronkową robotę. Interesujące wątki, pozornie rozłożone byle jak, ciśnięte w chaos okazują się elementami precyzyjnej układanki, wiodącej do zaskakującego i wstrząsającego zakończenia.

„Ludzie za ścianą” Aniego to thriller wywołujący totalnie skrajne emocje i zachwycający złożonymi osobowościami bohaterów, oraz kryminał o nieprzewidywalnym zakończeniu, choć jeszcze bardziej zaskakujący jest ciąg wydarzeń, który do niego prowadzi. To również powieść skłaniająca do zastanowienia się nad własnym losem i demonami przeszłości, które definiują naszą teraźniejszość – nie macie pojęcia, jak wiele ich siedzi w każdym z nas, za to Friedrich Ani wręcz przeciwnie i potrafi to doskonale wykorzystać.

W dobie podglądania wszystkiego i wszystkich taka książka nie tylko robi wrażenie, ale jest też niezwykle ważna. Pokazuje, że pomimo rozwiniętej technologii nie możemy nie zauważać problemów etycznych związanych z niektórymi zawodami, nie możemy utracić empatii i swojego człowieczeństwa tylko dlatego, że „to nasza praca”, a przede wszystkim winni jesteśmy szacunek ludziom, dzięki którym możemy opowiedzieć światu swoje wersje historii ludzkości.

Friedrich Ani proponuje coś innego niż kryminalna „klasyka” – dużo głębszy psychologizm postaci, poetyckość, która jest na tyle subtelna a jednocześnie dramatyczna, że nie nuży, wręcz przeciwnie, buduje napięcie i odpowiednio nastraja czytelnika.

W Krakowie, Warszawie, Wrocławiu, Poznaniu, Katowicach i Łodzi szukajcie citylightów z książkami gości Festiwalu Conrada i Targów Książki w Krakowie! Na blisko trzystu tablicach znajdziecie fragmenty następujących książek: Gdzieś dalej, gdzie indziej Dariusza Czai, Wanny z kolumnadą Filipa Springera, Nie ma ekspresów przy żółtych drogach Andrzeja Stasiuka oraz Podróże do Armenii i innych krajów… Krzysztofa Środy. Teksty można pobrać za pomocą QR-kodu lub bezpośrednio na stronie akcji: http://qr.miastoliteratury.pl/books. Zapraszamy do czytania!

Takie książki popularnonaukowe, które nie tylko otwierają głowy, ale także uwodzą stylem, humorem (nawet jeśli czarnym), syntezą i skojarzeniami, zdarzają się raz na wiele lat.

Horyzont literacki w „Cesarzu…” jest ogromny. Mukherjee potrafi eseistyczny „rozgardiasz” na siedmiuset stronach utrzymać w dyscyplinie. Unieważnia granice czasowe – od starożytności robi przeskok do współczesności, by następnie cofnąć się do średniowiecza. W ten sposób chce odpowiedzieć na postawione przez nie pytanie: „W którym miejscu jesteśmy w naszej wojnie z rakiem?”

Tochman siebie i Wełnickiego stawia w opozycji do turystów zwiedzających biedne dzielnice, aby wrzucić fotkę na fejsa. My poznajemy ludzi, żyjemy blisko nich, angażujemy się – mówi. Nie jesteśmy też jak kolonizatorzy, którzy jeszcze nie tak dawno zbierali okazy do „ludzkiego zoo”.

Przeszłość jest ważna, a Rejmer sięga nie tylko do ery komunizmu, ale i znacznie dalej świetnie konfrontując bogatą historię Rumunii z jej rozrzutną teraźniejszością.

Tym razem polski czytelnik ma szansę zapoznać się z niezwykle intymną publikacją, w której Cusk opisuje rozpad swojego małżeństwa i to, co działo się z nią tuż po rozstaniu z mężem.

[Michał Książek] Idzie śladem wielkich polskich odkrywców Jakucji, zesłanych tu w XIX wieku: Edwarda Piekarskiego i Wacława Sieroszewskiego, przybliżając przy tym niesłusznie zapomnianych badaczy współczesnym czytelnikom. [...] Nie przeraża go Byk Zimy, a jego opisy zimowego Jakucka urzekają plastycznością, choć używa wyjątkowo oszczędnej palety kolorów.

(...) to literacki pejzaż Jakucka, reportaż z podróży i etnograficzna rozprawa. Książek dokonał rzeczy trudnej: opisał lodowatą pustkę tak, że mimo gęstej mgły można dostrzec jej wyraźne kształty.