Notatnik Iwasiów, bardzo intymny i przejmujący, został spisany naprędce – autorka gromadzi wspomnienia pospiesznie, jakby w obawie, że wyblakną.

21 października po 16.00 rozmowa Agnieszki Lichnerowicz z Huszangiem Asadim o jego książce Listy do mojego oprawcy (tł. A. Nowakowska), a 12 grudnia po 16.00 o tej i innych książkach irańskich autorów dyskutować będą Agnieszka Lichnerowicz i jej goście: Ludwika Włodek i Dagny Kurdwanowska.

Polecamy!

Czwarta – po „Miedziance”, „Źle urodzonych” i „Zaczynie” – książka Filipa Springera płynnie wpisuje się w dotychczasową twórczość młodego reportera. Kolejny raz w centrum opowieści znajdują się przestrzeń, żyjący w niej ludzie oraz wzajemne relacje między miejscami a miejscowymi.

Język Czyżowej jest prosty (czasem aż nazbyt), drażni i jednocześnie pozwala odpocząć oczom. Zdania są jak rozdarte na strzępki myśli, łączone w pośpiechu. Zdania-myśli tworzą narrację zagubioną, ale zwartą zarazem. Z takich jednoczesności, przenikania myśli i światów Czyżowa buduje lekturę przejmującą i dziwną.

20 listopada (środa), o godz. 23:30, w programie Reporter Polski w TVP2 zostanie wyemitowana relacja z Gali wręczenia Nagród Newsweeka im. Teresy Torańskiej. Serdecznie zapraszamy do oglądania! Przypominamy, że laureatką została Małgorzata Rejmer za książkę Bukareszt. Kurz i krew.!

Książka „Ludzie za ścianą” Friedricha Aniego jest mrocznym wejściem w głąb labiryntu miasta-przeszłości. Wskrzeszone wspomnienia i wyobrażenia skonfrontowane z odkrytą po latach prawdą bywają okrutną karą. Ale umożliwiają jednocześnie bohaterom rozpoczęcie nowego etapu w życiu – bez kłamstw i piętna przeszłości.

Znakomita książka, która może sprawić – i mam nadzieję, że sprawi, – że odczarujemy powoli niezbyt zachęcającą i uporczywie utrzymującą się wizję Rumunii.

To narracja wartka, pełna dowcipu, inteligentnych spostrzeżeń na temat nie tylko innych, obcych, ale i nas – Polaków i Polek stojących u progu transformacji i wciąż noszących w sobie poczucie bycia kimś gorszym w Europie.

„Ludzie za ścianą” to wstrząsający thriller psychologiczny, w którym na pierwszy plan wysuwa się mroczna natura człowieka. Choć brak w powieści pościgów i ofiar, z każdą stroną czuć narastające napięcie i niepokój. Friedrich Ani stworzył opowieść, która przeraża jeszcze długo po przeczytaniu.

»Wrocławska poetka o debiutanckiej powieści: Podkradam opowieści«

„Na południe od Lampedusy” to opowieść o dwóch nieprzystających do siebie światach i dwóch kontynentach, między które wdarły się reguły zależności, wciąż coraz wyraźniej podkreślające granice i izolujące tak, że Afrykańczykom pozostaje tylko wierzyć, iż czeka na nich na północy lepszy świat. Świat czasem bardziej bezduszny niż ten, który chcą opuścić.

Z przyjemnością informujemy, że Małgorzata Rejmer została laureatką pierwszej edycji nagrody im. Teresy Torańskiej. Jej książka „Bukareszt. Kurz i krew” wygrała w kategorii „najlepsza książka”. Jak uzasadniło jury, nagrodę przyznano m.in. za „historię miasta i jego mieszkańców naznaczoną ponurym wspomnieniem totalitaryzmu”.

Serdecznie gratulujemy Autorce i życzymy kolejnych sukcesów!

W książce „Cesarz wszech chorób – biografia raka” autor w pasjonujący sposób opowiada o naukowcach, którzy wypowiedzieli rakowi wojnę. O tych, którzy podjęli próbę wniknięcia w umysł raka, zrozumienia jego osobowości. Wojny jeszcze nie skończyli, ale są na dobrej drodze, by trzymać go w ryzach.

Polecamy piątkowe wydanie audycji „Świat młodych”. Autorka Zaćmienia będzie gościem Katarzyny Nowak.

22 listopada (piątek), godz. 22:00, 2PR.

Mukherjee wywiązał się doskonale z podjętego zobowiązania: opowiedział maksymalnie dużo w stosunkowo przyswajalny sposób, ładnym, bogatym językiem, z typowo reporterską swadą.

„Nowy Jork” jest książką tak intensywną, pełną intrygujących faktów, sugestywnych opisów i wypisów z tekstów źródłowych, że lektura przypomina zwiedzanie tytułowego miasta — oszołamia, przyprawia o zawrót głowy, zachwyca.

W „Zaćmieniu” autorce udaje się zderzyć język ulicy: wulgarny, nieporadny i skrótowy z polszczyzną prosto z klasyki. Właśnie to tworzy bardzo płynną narrację, która znakomicie mieści w sobie surrealizm i czarny humor.

Pozostając w nomenklaturze kinowej, lubię książki, które są złożone z misternych kadrów, a tak właśnie pisze Wolny-Hamkało. Język jest niewymuszony i płynny — tu żadne zdanie nie sprawia wrażenia, jakby zostało napisane na siłę. Jest kolorowo, zabawnie, erotycznie i absurdalnie. Często też brudno i przygnębiająco prawdziwie.

Więcej

Andrzej Stasiuk w nowym zbiorze felietonów czule pielęgnuje pamięć.

Beata Chomątowska będzie gościem Małgorzaty Kwiecień w Radiu Kampus, 10 listopada (niedziela) o godz. 10.00. Polecamy!