„Strażnik trumny” to opowieść z dużą wrażliwością i inteligentnie łącząca to, co prywatne, z tym, co publiczne. Choć mamy do czynienia ze wspomnieniowym zapisem losów pewnej rodziny, tak naprawdę otrzymujemy również całkiem pokaźną dawkę wiedzy na temat państwa i systemu oczekującego od obywateli bezkrytycznej wiary w rewolucję.

O najnowszej książce Andrzeja Stasiuka porozmawiają Adam Ozga i Łukasz Wojtusik. Polecamy!

9 listopada (sobota), godz. 17:00, Radio TOK FM

Gościem Tomasza Stawiszyńskiego będzie Aleksander Kaczorowski, autor książek Ballada o kapciach i Praski elementarz.

11 listopada (poniedziałek), godz. 11:00
Radio Dla Ciebie

Ta książka wymyka się konwencjom i klasyfikacjom, urzekając swoją frywolnością i bezpretensjonalnością. Bargielska uprawia swoje małe poletko i robi to z wdziękiem, który sprawia, że do „Małych lisów” chce się wracać raz po raz.

Uważam, że książka doskonała nie tylko dla osób, które przeżyły rozstanie z partnerem życiowym. Warto czasami przeczytać coś o zupełnie innym smaku podane w znakomitej formie i skłaniające do przemyśleń nad własnym życiem i postępowaniem.

Takie pisanie, takie książki są nam bardzo potrzebne. Żyjemy w czasach wykorzenienia totalnego, a może i fatalnego zarazem. Pamięć się skraca. Miejsca umierają. Wędrowanie nie pozwala już przypomnieć sobie punktu, z którego się wyruszyło. Andrzej Muszyński udowadnia w swych dziewięciu opowiadaniach, że bez pamięci o miejscach nie jest się sobą do końca.

Czytelnik dostaje do ręki niezwykły słownik, który czyta się jednym tchem. Świetna lektura.

»relacja ze spotkania«

Nie jest więc „Jakuck” klasyczną opowieścią z początkiem, rozwinięciem i końcem. To raczej pewien zapis stanu przebywania i poznawania miejsca, w którym się niespodziewanie znaleźliśmy. Etnograficzny opis gęsty.

Powieść Czyżowej to przejmujący portret codzienności stłamszonej i niszczonej przez system. Komunizm w tej opowieści jest synonimem upodlenia w wymiarze najbardziej bolesnym, bo zwyczajnym.

» Szpiegu, szpiegu, chodź na tortury! «

Johan Theorin w „Świętym Psycholu” doskonale zgrał thriller psychologiczny z mroczną historią miłosną, ale nie zrobił z tego banalnej historii o przewidywalnym zakończeniu.

» Polska jest w tych pekaesach «

„Aby dotrzymać tej chorobie kroku, trzeba stale wykazywać się inwencją, uczyć się nowych strategii i zapominać o starych” — przypomina Mukherjee.

„Ludzie za ścianą” to genialny thriller psychologiczny, dogłębnie przerażający, oddający istotę powierzchowności relacji międzyludzkich i nieufności, jaką obdarzamy obcych.

Lampedusa to symbol tej europejskiej schizofrenii. Prawdopodobnie dziś lub jutro wypłynie ku niej kolejna łódź wypełniona uchodźcami, którzy bardziej wierzą w europejskie wartości, niż sami obywatele starego kontynentu.

Bukareszt Małgorzaty Rejmer to śmierć i życie, potęga i nędza. Przestrzeń skonstruowana przez Ceauşescu, która pochłonęła swych mieszkańców.

Ta książka wciąga jak magma i niepokoi, drażni swoją prawdą, a może też przede wszystkim wspaniałym językiem reporterskim, jakim operuje autorka, obrazami jakie potrafi fascynująco namalować słowem.

Igor T. Miecik przemierza ten ogromny kraj, aby uszczknąć to co najsmaczniejsze i przekazać to co w nim najciekawsze. Jak w pigułce dostajemy przegląd najważniejszych, zazwyczaj tragicznych wydarzeń ostatnich lat. Poznając historie uczestników tych tragedii.

Autor pisze po prostu, podobnie jak świat jest po prostu. W naiwny sposób przeżywa zdziwienie tym, co widzi i czuje, wciąż daje się zaskoczyć światu jego nieskomplikowaną urodą, prostotą, zwyczajnością, nie wpadając przy tym w sentymentalizm.