Aktualności
  • Monica Isakstuen, Bądź dobra dla zwierząt
    Monica Isakstuen
    Bądź dobra dla zwierząt

    Norweska autorka tnie zdaniami jak nożem. […] Monica Isakstuen jest też poetką i da się to odczuć. Jedno zdanie, tak jak jeden wers wiersza, potrafi celnie opisać uczucia bohaterki i precyzyjnie uderzyć w emocje czytelnika.
    sztukater.pl
  • Ilona Wiśniewska, Migot
    Ilona Wiśniewska
    Migot

    „W Polsce nie ukazuje się zbyt wiele artykułów o północnej Grenlandii. Inaczej jest w Skandynawii. Teksty opowiadają głównie o problemach mieszkańców - przemocy domowej, samobójstwach, alkoholizmie. Te problemy rzeczywiście tam są. Wydaje mi się, że najłatwiej byłoby pójść w tę narrację - że jest źle, a będzie jeszcze gorzej. Wolałam jednak zobaczyć, jak ci ludzie starają się przetrwać. Pokazać, w jakich żyją warunkach i jaką mają umiejętność dostosowania się” — z Iloną Wiśniewską, autorką reportażu Migot i paru innych książek, rozmawiała Anna Goc.

    tygodnikpowszechny.pl
  • Aleksandra Suława, Przy rodzicach nie parlować
    Aleksandra Suława
    Przy rodzicach nie parlować

    „Klamrą tej opowieści są współczesne obrazki, spojrzenie ile zostało z tzw. małej Francji, bo tak nazywano skupiska reemigrantów, które głównie były na Dolnym Śląsku, zwłaszcza w rejonie Wałbrzycha, Jedliny-Zdroju, Bolesławca, a także Bytomia czy Gliwic na Górnym Śląsku. I pomimo upływu czasu te ślady nadal widać” — mówi Aleksandra Suława, autorka książki Przy rodzicach nie parlować.

    dzieje.pl
  • Piotr Lipiński, Wasilewska
    Piotr Lipiński
    Wasilewska

    W swoim reportażu Piotr Lipiński zaskoczył mnie tym, że dużą jego część poświęcił przedwojennym losom Wasilewskiej. Dużo pisze także o niej jako kobiecie i jej poglądach na feminizm. […]„Wasilewska. Czarno-biała” to zgrabnie napisany reportaż o Wandzie Wasilewskiej. Polecam wszystkim zainteresowanym historią polskiego komunizmu.
    Wojciech Sobański, lubimyczytac.pl
  • Taina Tervonen, Grabarki
    Taina Tervonen
    Grabarki

    Są [...] tacy ludzie, jak Taina Tervonen, Senem i Darija, które nie pozwalają zakłamywać historii. Stały się łącznikiem między światem żywych i umarłych, a naszym przywilejem jest czerpać z ich wiedzy pełnymi garściami.
    Anna Ruszczyk, gazetasledcza.pl
  • Taina Tervonen, Grabarki
    Taina Tervonen
    Grabarki

    Poraża zmowa milczenia – nadal trwale obecna w miejscowej społeczności, mająca swoje źródło w lęku i bezsilności w stosunku do tego, co przed laty się wydarzyło. Nie ma tutaj tak naprawdę przeszłości. Wojna żyje, bo jej ofiary nadal są nieodnalezione, a sprawcy bywa, że nadal pozostają często bezkarni. Lektura obowiązkowa.
    Bernadetta Darska, bernadettadarska.blogspot.com
  • Taina Tervonen, Grabarki
    Taina Tervonen
    Grabarki

    Reportaż „Grabarki” to opowieść o bolesnej historii ludobójstwa, jakiego doświadczyli mieszkańcy Bośni. To też opowieść o żałobie i traumie, z jaką wciąż mierzą się ci, którzy ocaleli.
    Natalia Styrna, hvala.pl
  • Tomasz Różycki, Złodzieje żarówek
    Tomasz Różycki
    Złodzieje żarówek

    Mnogość kontekstów i tradycji literackich; starożytne mity, genealogie ducha, metafizyczne biografie dzieciństwa, mroczne syntezy funkcjonowania małych społeczności i złoty środek smaku. Tak można streścić najnowsze dokonanie literackie Tomasza Różyckiego – pięknie wydaną, znakomicie pomyślaną i napisaną książkę „Złodzieje żarówek”.
    Paulina Subocz-Białek, „Nowe Książki”, M./ Nr 9 z dn. 09.23
  • Agata Szydłowska, Futerał
    Agata Szydłowska
    Futerał

    Autorka zgromadziła rozległy materiał, który drobiazgowo przeanalizowała, konstruując wiarygodne obrazy zamieszkiwania pozwalające na uogólnienia i refleksje. Szczęśliwie dla czytelnika, pisze językiem swobodnym, spoglądając na tamten okres z dystansu, ale też odrobinę żartobliwie, co sprawia, że książka nie jest trudnym do zmierzenia się dziełem. Dodatkowo starannie dobrane rysunki i fotografie dobrze ilustrują czasy, które młodsze pokolenie odkrywa na nowo.
    Czesława Frejlich, formy.xyz
  • Tomasz Różycki, Złodzieje żarówek
    Tomasz Różycki
    Złodzieje żarówek

    Złodzieje żarówek to jednocześnie osadzona w PRL-u powieść inicjacyjna, jak i przestrzeń literacka, w której mity pełniące funkcję poznawczą spotykają się tymi, które stanowią o podmiotowości politycznej. W tym tyglu jest jednak miejsce na odrobinę dziecięcej beztroski i sentymenty, które barwią codzienność sprzed dekad wszystkimi odcieniami nostalgii.
    Jacek Adamiec, kultura.poznan.pl
  • Piotr Kępiński, W cieniu Gran Sasso
    Piotr Kępiński
    W cieniu Gran Sasso

    Kępiński się nie spieszy i w sennym rytmie wiedzie czytelnika od jednego abruzyjskiego miasteczka do drugiego, opowiadając o ich historii, mieszkańcach, kuchni i artystach.
    Bartosz Hlebowicz, „Nowe Książki”, M./ Nr 9 z dn. 09.23
  • Beata Dżon-Ozimek, Michał Olszewski, Ptaki krzyczą nieustannie
    Beata Dżon-Ozimek, Michał Olszewski
    Ptaki krzyczą nieustannie

    To opowieść o cierpliwym wieloletnim formowaniu zbrodniarzy przez stopniowe nasączanie ich umysłów atmosferą przyzwolenia na coraz śmielej postępujące zło. Wychowanie, wzorce, kult dyscypliny, władzy i siły prowadzą do zachowań, które pozwalają nie dostrzegać zła […].
    „Tygodnik Powszechny”, T./ Nr 40 z dn. 27.09.23
  • Piotr Lipiński, Wasilewska
    Piotr Lipiński
    Wasilewska

    Choć wydaje się postacią jednoznaczną, jej rola w polityce wcale nie była taka oczywista. Musiała zmagać się z wewnętrznymi podziałami, a także z uprzedzeniami, jakie budziło uczestnictwo kobiet w życiu publicznym. Książka Lipińskiego to zatem nie tylko jej biografia, ale próba rozpoznania, jak kobiety radzą sobie w zmaskulinizowanym świecie polityki.
    Czytam wszędzie, czytamwszedzie.pl
  • Beata Dżon-Ozimek, Michał Olszewski, Ptaki krzyczą nieustannie
    Beata Dżon-Ozimek, Michał Olszewski
    Ptaki krzyczą nieustannie

    To opowieść nie tylko o nim [Günterze Niethammerze], ale o całym społeczeństwie uwikłanym w totalitaryzm. To także spojrzenie na zbrodniczy obóz Auschwitz tak, jak widzieli go obozowi strażnicy. Przejmujące.
    Katarzyna Szajowska, „Wiedza i Życie”, M./ Nr 10 z dn. 10.23
  • Tomasz Różycki, Złodzieje żarówek
    Tomasz Różycki
    Złodzieje żarówek

    Autor tej prozy, znany głównie z poetyckich zbiorów, stworzył sugestywną balladę o dogorywającej socjalistycznej Polsce końca lat siedemdziesiątych minionego wieku.
    Jacek Binkowski, „Angora”, T./ Nr 41 z dn. 08.10.23
  • Aleksandra Boćkowska, To wszystko nie robi się samo
    Aleksandra Boćkowska
    To wszystko nie robi się samo

    Dlaczego polecamy książkę dotyczącą kultury w piśmie biznesowym? Bo przy jej lekturze trudno nam było nie dotrzeć podobieństw do prowadzenia firmy. I tu, i tu pracuje się zwykle na konkretnym projekcie. I tu, i tu jest frontman, który firmuje rzecz swoim nazwiskiem. I tu, i tu są ludzie na zapleczu, bez których by się to wszystko po prostu nie udało. Lektura obowiązkowa dla każdego szefa!
    „My Company Polska”, M./ Nr 10 z dn. 10.23
  • Agata Szydłowska, Futerał
    Agata Szydłowska
    Futerał

    Nurty w aranżacji mieszkań mieszają się tu z historią przemian społecznych i kulturowych, stylów życia, historią przedmiotów.
    „Pani Domu”, D./ Nr 20 z dn. 02.10.23
  • Agata Szydłowska, Futerał
    Agata Szydłowska
    Futerał

    Zachęcamy do wysłuchania rozmowy z Agatą Szydłowską na antenie Radia Kraków! Autorka Futerału opowiedziała o urządzaniu mieszkań w PRL-u, luksusie i aspiracjach mieszkańców wielkiej płyty.

    radiokrakow.pl
  • Tomasz Lada, Zagrani na śmierć
    Tomasz Lada
    Zagrani na śmierć

    […] na podstawie tych bardzo różnych opowieści udaje się zrekonstruować portrety wielkich, choć często zapomnianych już dziś muzyków. Zagrani na śmierć to zatem reportaż nie tylko ważny, ale przede wszystkim niezwykle sugestywny i wciągający. Jedno z moich czytelniczych odkryć […].
    Jacek Jarocki, subiektywnik.pl
  • Olivia Laing, Miasto zwane samotnością
    Olivia Laing
    Miasto zwane samotnością

    [Olivia Laing] Odczarowała dla mnie Nowy Jork. Stolica artystyczna Ameryki nie jest już miastem pragnień. Rzeczywistość staje się groźna, ciemna oraz przerażająca. Przybiera niekiedy kształt obrazów niemieckich ekspresjonistów.
    „Sztuka Zapisana”, K./ NR. 2 z dn. 08.23 (str. 32)
  • Magdalena Rittenhouse, Nowy Jork
    Magdalena Rittenhouse
    Nowy Jork

    Nie znałam wcześniej większości opisywanych przez [Magdalenę Rittenhaus] miejsc, a geneza tych najbardziej ikonicznych przestrzeni oraz historia niektórych mieszkańców pochłonęły mnie bez reszty.
    „Sztuka Zapisana”, K./ NR. 2 z dn. 08.23 (str. 23)

Strona używa plików cookies zgodnie z polityką prywatności. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.