„Czarnobylska modlitwa. Kronika przyszłości” jest hołdem złożonym wszystkim ofiarom katastrofy — nie tylko tym, którzy stracili zdrowie lub zginęli w wyniku choroby popromiennej, ale także tym, którzy ze względu na swoje czarnobylskie pochodzenie przez „czyste” społeczeństwo uważani byli za radioaktywnych...

„Naga Wyspa. Gułag Tity” to książka przemawiająca do czytelnika obrazami wyłaniającymi się z jej treści, będąca przerażającym świadectwem okrucieństwa, jakie dokonało się w Jugosławii za rządów Josipa Broz Tito.

„Naga wyspa” Božidara Jezernika to bez wątpienia książka, która zasługuje na miejsce wśród dzieł takich autorów, jak A. Sołżenicyn, W. Szałamow, R. Kaplan czy M. Todorova. Stanowi ona bowiem doskonałe uzupełnienie wiedzy, tak z historii zapisanej krwią ofiar obozów koncentracyjnych i gułagów, jak również z dziejów samych tylko Bałkanów.

„Gołębie wzlatują” to powieść, którą można czytać wiele razy i ciągle odnajdywać w niej coś nowego i zaskakującego.

Laureatów poznamy 11 marca. Gratulujemy i życzymy powodzenia!

Wśród książek nominowanych w plebiscycie na książkę 2012 roku Warszawskiej Premiery Literackiej znalazły się trzy nasze tytuły: „Cygan to Cygan” Lidii Ostałowskiej, „Trociny” Krzysztofa Vargi oraz „Stacja Muranów” Beaty Chomątowskiej. Książka 2012 roku wybierana jest drogą plebiscytu przez czytelników, bibliotekarzy i księgarzy. Głosy należy przysyłać na adres mailowy: klubksiegarza@op.pl lub pocztowy: Klub Księgarza, Rynek Starego Miasta 22/24, 00–272 Warszawa do 30 kwietnia. Zachęcamy do głosowania!

W audycji rozmowa z autorem książki „Oczami radzieckiej zabawki” oraz historyczne dźwięki reggae w wydaniu takich legend jak Aquarium czy Kino.

Program 4 Polskiego Radia Czwórka
STREFA DREAD
DJ Pasmo Audycja 271
28 stycznia( poniedziałek), godz. 21.00 – 23.00

Gorąco polecamy!

Powieść Abonji to zapis niewiarygodnej wrażliwości autorki i jej umiejętności głębokiej obserwacji stosunków międzyludzkich. Niewątpliwie to tekst wart uważnej lektury, a jego problematyka wciąż jest bardzo na czasie.

PR Program 1

Cztery Pory Roku

25 stycznia (piątek), godz. 11.20-12.00

Zapraszamy do słuchania!

W swojej książce Melinda Nadj Abonji zdaje się pytać o to, jak zdefiniować ojczyznę. Narratorka jest rozdarta między miejscem, w którym mieszka, a Wojwodiną, gdzie spędziła pierwsze lata życia.

Bohaterka-narratorka jest ucieleśnieniem wszystkiego, co kojarzy się z Nowym Jorkiem, a w zasadzie z Manhattanem. Tak jak Carrie, jest singlem po trzydziestce, wierzącym bardziej w przyjaźń niż miłość. Oczywiście, jest również pisarką, copywriterką i akademickim nauczycielem, równocześnie uwielbia markowe ubrania, modne knajpki i imprezy do rana. Jednak zamiast Mr Biga spotyka trochę doroślejszą wersję Super Trampa – idealistę i farmera. Bohaterka postanawia rzucić swoje dotychczasowe życie, wyjść za mąż za Marka i wspólnie od podstaw stworzyć farmę.

Ponad siedemset stron korespondencji pełnej przygód, zaskakujących historii, prób literackich, zwierzeń, marzeń, planów i nieustających skandali. To niezwykle intymna lektura, pokazująca drogę, jaką przeszli obaj twórcy – od początkujących, nikomu nieznanych poetów poprzez bycie idolami awangardy aż do dojścia na szczyt literackiego Parnasu.

„Gołębie wzlatują” szwajcarskiej pisarki węgierskiego pochodzenia Melindy Nadj Abonji to książka nie tylko o losie imigrantów, którzy zawieszeni pomiędzy dwoma ojczyznami, dwoma historiami, zmierzyć muszą się z ważnymi pytaniami.

Powieść jest krótka (...) ale dzieje się w niej naprawdę sporo. To z kolei świadczy o tym, że akcja płynie wyjątkowo wartko, popędzana dowcipnymi, niepozbawionymi sarkazmu dialogami.

Jael Neeman udało się opisać życie w „ideologicznej dekoracji” w taki sposób, że pokazała zarówno jego piękno, jak i absurd. Z sentymentem, ale i krytycznym dystansem. Oczywiście stoi za tym literacki talent autorki.

Michaił Chodorkowski, właściciel energetycznego koncernu Jukos i swego czasu najbogatszy rosyjski biznesmen został aresztowany w 2003 roku. Pokazowy proces „naftowego magnata”, w którym oficjalnie zarzucono mu finansowe nadużycia, stał się perfidną, polityczną grą pozbawioną wszelkich reguł, której wynik był z góry przesądzony.

Bohaterowie tekstów w „Bolało jeszcze bardziej” zdają się tkwić w zaklętym kręgu. Dla niektórych dawna świetność jest jeszcze na wyciągnięcie ręki, tymczasem przychodzi im się mierzyć z kompletnie niezrozumiałą współczesnością.

„Stary Ekspres Patagoński” jest jak powiew świeżości. Uwodzi, czaruje, porywa i zostawia z poczuciem, że przeczytaliśmy nie tylko relację z podróży pociągiem przez dwa kontynenty, ale dotknęliśmy jądra tajemnicy natury świata i człowieka.