Wojciech Górecki i Bartosz Józefiak, autorzy reportaży Łódź. Miasto po przejściach, mówią o kosztach transformacji, dumie z bycia łodzianinem i „mieście meneli”. Polecamy rozmowę w weekend.gazeta.pl!
- W ujęciu Łazarewicza historia domu towarowego braci Jabłkowskich to parabola losów inteligencji i przejścia z pozytywizmu w kapitalizm, potem w katastrofę wojenną, głęboką dziurę gospodarki uspołecznionej i niejasne początki neokapitalizmu. Jak w soczewce skupiają się w niej kręte losy mieszkańców stolicy […].Mirella Siedlaczek-Mikoda, artpapier.com
„Przypuszczam, że ostatnie lata trochę stłumiły nawyk robienia zapasów, zwłaszcza u przedstawicieli młodszych pokoleń. I gdy podczas pandemii kupowali więcej mięsa, niż byli w stanie zużyć, upychali je w lodówce – nie zawsze też przyszło im do głowy, że można je mrozić. Moja mama, gdy w latach 80. szła do rzeźnika, przynosiła kilka kilogramów naraz, potem
dzieliła, porcjowała, upychała. W zamrażarce nie było w zasadzie nic poza mięsem. Dziś trzymamy w niej również gotowe dania, desery, kostki lodu, alkohol” mówi Marta Sapała w rozmowie z Grzegorzem Przepiórką dla Przekroju.- To, co wyróżnia Geissler, to forma, łącząca dziennikarski reportaż i literackie instrumentarium. Autorka, nawiązując do pewnego szczególnego okresu w swoim życiu, bohaterką czyni młodą kobietę, pisarkę i tłumaczkę, która podjęła pracę w niemieckim oddziale Amazonu.Paweł Jasnowski, polityka.pl
- Detektywistyczne metody i strategie opisu, które Pollack stosuje, aby odtworzyć losy i przekonania swej ciotecznej babki, zainspirować mogą niejednego historyka społecznego. Opowieść o Pauline dobrze się bowiem wpisuje w historię życia codziennego, historię oddolną, która rozsadza ramy tradycyjnych narracji politycznych i narodowych.Iza Mrzygłód, kulturaliberalna.pl
- Dom towarowy Jabłkowskich został otwarty zaledwie osiem lat po londyńskim Harrodsie i powstał, ponieważ rodzeństwo Jabłkowskich było zdania, że Warszawa zasługuje na swój własny luksus.Maja Strzeżek, twojstyl.pl
- Więzi rodzinne stanowią podstawę budowania własnej tożsamości, kształtują sposób widzenia siebie i świata, nadają jednostkowemu istnieniu kontekst, są skarbnicą uczuć i życiowych lekcji, dają oparcie i poczucie przynależności, ale jednocześnie mogą być kulą u nogi, siecią opresyjnych zależności, zbudowaną na przekazywanych z pokolenia na pokolenie traumach i nieuświadomionych lękach.Eliza Król, czaskultury.p
30% rabatu na książki o współczesnej Polsce!
Z okazji premiery książki Wojciecha Góreckiego i Bartosza Józefiaka Łódź w dniach od 4 do 10 sierpnia kupicie wybrane tytuły o współczesnej Polsce z 30% rabatem.
Promocja trwa na stronie internetowej i w warszawskiej księgarni przy ul. Marszałkowskiej 43/1 (księgarnia czynna pon. – pt. 12-17, przerwa 15-15:25).
Rabat dotyczy książek papierowych oraz e-booków.
„Pokolenia przede mną były sparaliżowane myśleniem o tym, że mogło zdarzyć się coś złego, nieodwracalnego. Ich mózgi, z powodów oczywistych, były na łasce lęku. Potrafili tworzyć w głowie ciąg nieszczęść. Mnie los już tego oszczędził. Badania mówią, że całkowicie wolne od takiego schematu myślenia jest dopiero czwarte pokolenie. Bo pierwsze pokolenie milczy, drugie nie pyta, trzecie szuka odpowiedzi i narusza tabu, a czwarte idzie przed siebie. Bo tabu już nie ma, zostało obalone. Czwarte pokolenie nie zna już opowieści tego pierwszego z bezpośredniego przekazu, nie zna świadków” – mówił Mikołaj Grynberg w rozmowie z Michałem Nogasiem o swojej najnowszej książce Poufne.
- Księga olśnień i zadziwień nad światem podwodnej fauny. Krzysztof Środa daje literacki upust swojej pasji, jaką przed laty było dlań wędkarstwo; głównie rozważa jednak tajemnicę rybiego powabu skrytego w trudno dostępnych głębiach.Janusz R. Kowalczyk, culture.pl
- „Strup. Hiszpania rozdrapuje rany” Katarzyny Kobylarczyk to książkowy reportaż opowiadający o wojnie domowej i jej konsekwencjach ustami współcześnie żyjących ludzi. Jest to zestawienie relacji ostatnich żyjących świadków tamtych wydarzeń, jak też osób, które poszukują prochów swoich bliskich w zbiorowych mogiłach czy miejscach straceń i – dzięki badaniom DNA – próbują je zidentyfikować, żeby sprawić im uczciwy pochówek.Janusz R. Kowalczyk, culture.pl
- Tak bowiem jak psychologia zna pojęcie wystarczająco dobrych rodziców, tak autorka zdaje się w Bezmatku dziękować za „wystarczająco trudną matkę”.Joanna Mueller, „Znak”, M./Nr 7/8 z dn. 07/08.20
- W „Argonautach” pod warstwą skondensowanego intelektualizmu i zmiennych rejestrów wielogłosowej prozy kryje się ważna polemika z kulturowym oczekiwaniem binarnego odczuwania i porządkowania świata.Aleksandra Majak, artpapier.com
Remigiusz Ryziński, autor reportaży o polskim seksie Moje życie jest moje, był gościem podcastu Hanny Rydlewskiej „Ciało ma głos”. Zapraszamy do odsłuchania rozmowy na vogue.pl.
- Facebook, Google czy Amazon to fundamenty opowieści o tym, jak geniusze stworzyli imperia, dające im niekończący się dobytek. Autorka "Pracy sezonowej" pokazuje, kto tak naprawdę ciągnie ten wózek do przodu. I jak niewiele z tego ma.ADAM BEDNAREK, gadzetomania.pl
- To naprawdę interesująca, ciekawie skonstruowana i wciągająca historia.przekladanieckulturalny.pl
„Dla rosyjskich służb priorytetem jest likwidacja bandytów, a jeżeli wśród ofiar akcji odwetowej są niewinni cywile, którzy mieli pecha znaleźć się w niewłaściwym miejscu o niewłaściwej porze, to zrzuca się to na karb konieczności rozprawienia się z terrorystami” – mówi Piotr Semmler, autor książki Rosja we krwi, w rozmowie z Piotrem Gruszką/Onet.pl.
- Autor opracowania – z wykształcenia politolog – przygląda się wspomnianym powyżej wydarzeniom z naukowego punktu widzenia, ale pisze o nich jak publicysta i reportażysta, dzięki czemu „Rosja we krwi” staje się pasjonującą opowieścią o jednym z najtragiczniejszych okresów w – dość krótkich jeszcze – dziejach Federacji Rosyjskiej.Sebastian Chosiński, esensja.pl
O trudnej sytuacji Tanzańczyków dotkniętych albinizmem z Filipem Skrońcem, autorem reportaży Nie róbcie mu krzywdy, rozmawia Karol Paciorek/Imponderabilia.
- Ryziński nie będzie wskazywał palcem i twierdził: „to jest dobre, a to złe”. Ich życie jest ich, a autor zapożycza jedynie pewne wątki na rzecz swojej historii. By zwrócić uwagę, że Polska, mimo silnego tabu, również jest światem fetyszy, zróżnicowania pod względem orientacji i fantazji erotycznych.Maciej Kędziora, filmawka.pl
- Kto by pomyślał, że książka Tessy Capponi-Borawskiej ma już dwadzieścia lat, doczekała się trzeciego wznowienia i w ogóle nie straciła na aktualności.Magdalena Kurek , gloskultury.pl
- Wstrząsająca relacja autorki zatrudnionej na kilka tygodni w magazynie internetowego giganta. Odkryła tam nowoczesny, świetnie zorganizowany obóz pracy, ponurą twarz wyzysku turbokapitalizmu XXI w.Piotr Gociek, „Do Rzeczy”, T./Nr 31 z dn. 27.07-02.08.20
- Pisanie Miry Marcinów ciąży to ku aforyzmowi, to ku poezji, ale te wyrafinowane i błyskotliwe zdania wypływające z traumy to jednocześnie precyzyjne ciosy we wrażliwość czytelnika – zwłaszcza, że opowiadają o śmierci i pustce.Damian Piwowarczyk, „Rzeczpospolita”, DZ./Nr 173 z dn. 25-26.07.20
- Najnowsza, wyjątkowo intymna książka Patti Smith [...] to zbiór wspomnień, zapisków i przemyśleń z tytułowego Roku Małpy, czyli 2016 [...] Robi wrażenie.„Pani”, M./Nr 8 z dn. 08.20
- Ten wewnętrzny dialog pokazuje bezduszność i bezsens systemu ekonomicznego, w którym trwają miliony ludzi. Ale też świetnie oddaje talent obserwacyjny autorki. Jej diagnozy socjologiczne i filozoficzne, które przemyca przy okazji opisów kolejnych dni w robocie, są nienachalne, trafne, autoironiczne.Martyna Słowik, „Newsweek Polska”, T./Nr 30 z dn. 20-26.07.20