Agnieszka Pajączowska gościła w audycji Cezarego Polaka na antenie Radia dla Ciebie, gdzie opowiedziała o chłopskiej fotografii oraz swojej książce Nieprzezroczyste.
- rdc.pl
- [Jagielski] Ma talent narracyjny. Jest zaangażowany, czuć emocjonalne nastawienie do tematu, a jednocześnie sprawdza i cytuje źródła. Porządna robota z zakresu dziennikarstwa muzycznego.Piotr Kopka, literaturasautee.pl
- Książka Anny Bikont jest lekturą trudną, ale obowiązkową.sztukater.pl
- Agata Szydłowska wykonała tytaniczną pracę dokumentacyjną. Są tu setki listów, ankiet, tekstów prasowych, książek, są rysunki, anegdotki, piosenki. To wszystko napisane z nadzwyczajną lekkością pióra, bez dętego żargonu.Joanna Bojańczyk, „Do Rzeczy”, T./ Nr 50 z dn. 11.12.23
- Fenomen gatunku z perspektywy tych, co przeżyli tamten huragan, przypomina dziennikarz Piotr Jagielski. Warto przeczytać. Z sentymentu i ku przestrodze.Przemysław Bollin, „Newsweek”, T./ Nr 50 z dn. 11.12.23
- polskieradio.pl
„Język rosyjski był dla Izaaka Babla językiem wykształcenia. To był język, w którym najlepiej sobie radził, a także język wielkiej tradycji literackiej. Babel osiągnął w nim mistrzostwo, i to w młodym wieku. Przecież większość jego najsłynniejszych utworów to są rzeczy napisane przed lub tuż po trzydziestym roku życia, a więc bardzo wcześnie” — mówił na antenie radiowej Dwójki Aleksander Kaczorowski, autor książki Babel. Człowiek bez losu. Zachęcamy do wysłuchania rozmowy.
Darmowa dostawa do paczkomatu i kurierem!
ReadW dniach od 11 do 20 grudnia przy zakupie minimum trzech książek gwarantujemy darmową dostawę do paczkomatu i kurierem!
Promocja obowiązuje na stronie internetowej.
- Autor, znany już dobrze ze swego uporządkowania i sumienności, z dużym wyczuciem, dbając o detale i anegdoty, prowadzi czytelników przez historię grunge’u. Nie nudzi, poszerza wiedzę. Dlatego „Grunge. Bękarty z Seattle” wydaje się być lekturą obowiązkową dla tych, którzy do dziś płaczą po Cobainie lub całymi rodzinami wybierają się na koncerty Pearl Jam.Nogaś na stronie, facebook.com
Wspaniała wiadomość!
Wśród piątki finalistów tegorocznej nagrody Le Grand Continent znalazła się powieść Złodzieje Żarówek autorstwa Tomasza Różyckiego. Gratulujemy i trzymamy kciuki!
- Aleksander Kaczorowski pisze tak, że jego bohaterowie stają przed nami jak żywi. I choć może dzisiaj w ogóle nie interesuje was Izaak Babel, rosyjski pisarz pechowo uwikłany w historię, już w trakcie lektury „Człowieka bez losu”, zaopatrzycie się w jego dzieła zebrane.Wojciech Szot / ZdaniemSzota.pl , empik.com
- podkasty.info
O książce Aleksandra Kaczorowskiego Babel. Człowiek bez losu oraz o funkcjonowaniu intelektualistów w reżimach totalitarnych, rozmawiali prowadzący podcastu „2historyków1mikrofon”.
- [Maciej Robert] O rzekach wie dużo. Te, które zapisały się w literaturze, ma naczytane i serwuje o nich smaczne cytaty. Rzeka jest w jego wizji świata podmiotem, a skoro sam jest poetą, to niechybnie podmiotem lirycznym.Mariusz Szczygieł, „Książki. Magazyn do czytania”, K./ Nr 6 z dn. 01.12.23
- Katarzyna Kobylarczyk [...] Oddaje głos tym, którzy chcą się po prostu dowiedzieć, kim tak naprawdę są albo co stało się z ich dziećmi.Ryszard Kozik, kultura.gazeta.pl
- Agnieszka Pajączkowska nie zawodzi. Po raz kolejny udowadnia, że o rzeczach zdawałoby się zwykłych można opowiadać niezwykle ciekawie. […] Autorka nie boi się badać mniej popularnych tematów. Cóż bowiem ciekawego może być na chłopskich zdjęciach? Okazuje się, że może być na nich absolutnie wszystko – cały świat konkretnego człowieka. O tym właśnie jest ta książka i dlatego warto po nią sięgnąć.Wojciech Sobański, lubimyczytac.pl
- Ten opasły tom to historia społeczna widziana z wnętrza mieszkań, autentyczna, bo bazująca na dokumentach i relacjach z epoki analiza zmieniających się trendów i gustów, ich powiązania z sytuacją polityczną i ekonomiczną, rozwoju przemysłu meblarskiego i środowiska projektowego, ale i relacji społecznych czy obecności wzornictwa w kulturze. […] czytelnicy otrzymali nie tylko rzetelne źródło wiedzy o społeczeństwie epoki PRL-u, ale i nowy sposób na realizację wstydliwej pasji, którą zapewne podzielamy wszyscy: zaglądania innym do mieszkań.Anna Cymer, „Architektura & Biznes”, M./ Nr 12 z dn. 12.23
- Największą siłą opowiadań Bogdała nie jest niezwykłość postaci, tylko właśnie szarość, bezbarwność życia oglądanego choćby z perspektywy dźwigu na budowie. Jednocześnie okazuje się, że to życie oglądane pod pewnym kątem jest jak film przygodowy. Bogdał umiejętnie wytrąca czytelnika z równowagi i zaskakuje. Jego siła literacka polega też na umiejętnym operowaniu napięciem, które sprawia, że dostajemy opowieści przygodowe, pełne zwrotów akcji i czarnego humoru.polityka.pl
- W „Nieprzezroczystych” Agnieszka Pajączkowska łączy literaturę i namysł nad fotografią chłopską z analizą socjologiczną. Kluczowa jest „nieprzezroczystość”, czyli patrzenie na fotografię w taki sposób, żeby zauważyć ją w całości z kontekstem i tłem. Pajączkowska opowiada o Polsce XX w., pokazuje splot prywatnego i politycznego.polityka.pl
- „Złodzieje żarówek” to wspaniała, wciągająca opowieść […], fascynująca mitologia blokowiska doby późnego PRL. Różycki do opowiadania zaprzągł motywy, które jego czytelnicy znają z poprzednich tomów i prozy.Wojciech Szot, wyborcza.pl
- Autorka prowadzi swoją opowieść do lat dziewięćdziesiątych. Pokazuje fotografie pośmiertne, monidła, czyli obrazy malowane z fotografii, echa transformacji i biedę PGR-ów. Najciekawsze są jednak historie najstarsze, bo tu najwięcej tajemnic do odkrycia.sztukater.pl
- Można tę książkę czytać zamiast klasycznej powieści kryminalnej, jest daleko bardziej ekscytująca.Magdalena Talik, wroclaw.pl
- facebook.com
W programie „Dobre książki” na antenie Radia Kraków Jolanta Drużyńska rozmawiała z autorką To wszystko nie robi się samo Aleksandrą Boćkowską i Bartkiem Buczkiem - artystą i montażystą wystaw, jednym z bohaterów publikacji. Zachęcamy do wysłuchania!
-
Wspaniałe wieści!
Poznaliśmy nominacje do Paszportów Polityki, a wśród nich aż dwoje autorów Czarnego – Agnieszka Pajączkowska i Grzegorz Bogdał! Serdecznie gratulujemy!
- Te opowieści, tak różne, stawiają z całą mocą pytanie o koniec. Koniec cierpienia, koniec miłości, koniec wykorzystania. […] Jest mrok w tych opowiadaniach, ale jest też ukryte głęboko światło. Jest nostalgia i rozpacz, ale i nadzieja. I są zapachy i obrazy Irlandii.Tomasz Terlikowski, facebook.com
- Czyta się tę książkę niezwykle szybko, bo nie tylko jej temat jest intrygujący, ale też jest znakomicie napisana. To nie jest rozprawa naukowa, ale reporterska biografia, to nie jest dzieło, które ma wielbić czy potępiać, ale próba w miarę obiektywnego spojrzenia na działalność tej – jakkolwiek tę działalność oceniać – niejednoznacznej kobiety.artmundus.pl
- Anna Bikont jest mistrzynią w snuciu spersonalizowanych opowieści, które empatyzują Historię – uogólnioną, wielką, podręcznikową.Aleksandra Buchaniec-Bartczak, forumzydowpolskichonline.org
