- Autorce należą się słowa uznania. Stworzyła pracę o niekwestionowanych walorach poznawczych w oparciu o długie badania przy bibliotecznych i archiwalnych biurkach, jak również o badania terenowe w Puszczy Białowieskiej, wywiady z zootechnikami, uczestnikami wypraw po kryla […].Przegląd Nowości Wydawniczych nr 1/2025
- Kobiety u Schwartz, niezależnie od tego, czy są postaciami historycznymi, czy fikcyjnymi, tracą indywidualne kontury na rzecz kontynuowania spuścizny Safony. Wszystkie one są jedną bohaterką – co też jest ciekawą odpowiedzią na konstrukt podróży bohatera. Zamiast indywidualnego herosa przechodzącego określoną, jasną drogę, pisarka proponuje ciąg zjednoczonych żeńskich głosów. Wspólnotowość jest tu kluczem do tworzenia kobiecych lub queerowych narracji.Sara Nowicka, artpapier.com
- Jeden z najlepszych zbiorków opowiadań reprezentujących współczesny amerykański realizm, jakie wyszły ostatnimi czasy w polskim przekładzie.Piotr Kopka, literaturasautee.pl
- oko.press
Anthony Passeron: „Traktowanie pisania autobiograficznego jak zdrady napotykam w różnych miejscach, ale przede wszystkim na wsi czy w małych miasteczkach. W małych miejscowościach geografia nakłada na nas obowiązki, ograniczenia”. Z autorem książki Uśpione rozmawiała Agata Czarnacka. Zachęcamy do zapoznania się z wywiadem na stronie oko.press.
- pap.pl
Monika Milewska, autorka książki I rak ryba, w rozmowie z Polską Agencją Prasową mówi, że jej książka „to opowieść o konkretnym państwie, z jego importowaną ze Wschodu ideologią i metodami zarządzania przyrodą”. Polecamy lekturę wywiadu!
- wyborcza.pl
„Kiedy zbierałem materiał do książki, okazało się, że w mojej rodzinie wciąż nikt nie chce opowiadać o Désiré. Po co chcesz to wiedzieć? – pytali rodzice. Albo po pięciu minutach mówili, że nie są w stanie ciągnąć tej rozmowy” – mówi Anthony Passeron, autor książki Uśpione, w rozmowie z Aleksandrą Zbroją w Gazecie Wyborczej.
- [Powieść] Dla tych, którym wydaje się, że w literaturze widzieli już wszystko. Mamy na myśli i fanów rozkosznie wciągających powieści, i wielbicieli postmodernistycznych eksperymentów.goingapp.pl
- [Książka] Dla tych, którzy chcą rozwijać swoją wrażliwość na kwestie społeczne poprzez literaturę piękną . Ta książka przynosi też pociechę z dala od banału.goingapp.pl
- Dla kogo spotkanie człowieka i niedźwiedzia jest niebezpieczniejsze? Po lekturze książki odpowiedź nie jest oczywista.KATARZYNA SZAJOWSKA, „Wiedza i życie”, M./ Nr 1 z dn. 01.25
- wyborcza.pl
Co jedzą polskie niedźwiedzie? Anna Maziuk, w rozmowie z Gazetą Wyborczą, odpowiada: „Jedzą to, co akurat jest pod łapą. Te z populacji karpackiej, które mieszkają w naszych górach, przez większość roku żywią się głównie pokarmem roślinnym – owocami, ziołami, trawami, orzeszkami bukowymi. Jeśli trafią na stary sad z jabłonkami, śliwkami czy gruszami, potrafią przez wiele godzin cierpliwie zrywać owoce, aż wyczyszczą całe drzewko. I kolejne. Na to nie trzeba zużyć bardzo dużo energii”.
- Pokraczna rzeczywistość jest jednak lekko przysłonięta […] czarnym, z lekka surrealistycznym humorem.Janina Kożbiel, „Magazyn Literacki Książki”, M./ Nr 11 z dn. 11.24
- Głównymi bohaterami tej nader wnikliwej, zaskakującej, momentami humorystycznej, ale chwilami przerażającej publikacji są stonka, żubroń oraz kryl.Tomasz Zb. Zapert, „Magazyn Literacki Książki”, M./ Nr 11 z dn. 11.24
- „Po męstwie” to fascynująca lektura dla każdego Polaka, ale i Polki, bo panie też powinny wiedzieć, z jakimi mężczyznami miały do czynienia w nieodległej przeszłości.„Dziennik Zachodni”, DZ./ Nr 300 z dn. 27.12.24
- Te krótkie opowiadania uwierają, burzą mit zwycięskiej Ameryki, a jednocześnie – niosą swego rodzaju pocieszenie. Są o tym, że w dzisiejszym świecie jest miejsce dla każdego z nas. Dla zwycięstw i porażek. Dla miłości i smutku. Dla rozterek, niepewności i błędnych decyzji.Aleksandra Koperda, hygge-blog.com
- W tych realistycznych opowiadaniach jesteśmy w biednych regionach Zachodniej Wirginii, a tam: podupadające gospodarstwa, górnicze życie, polowania, podłe prace, wszystko podlane złymi wyborami lub wyborów brakiem. Jeśli podczas lektury w głowie zacznie grać wam piosenka Toma Waitsa, to nic dziwnego, bo “Trylobity” to jedna z jego ulubionych książek.Piotr Brencz, zakladmagazyn.pl
- Ta proza […] jest wspaniałym spojrzeniem na osobę, która w niełatwych dla kobiet czasach musi odegrać szereg ról, nim w ogóle zajmie się sztuką. A potem jeszcze zaadresować pełen pasji list do przyjaciół, by dać im znać, jak leci.Piotr Brencz, zakladmagazyn.pl
- Jul Łyskawa brawurowo wkracza na polską scenę literacką.Magdalena Raczek, trojmiasto.pl
- […] Levy, wnikliwa obserwatorka zarówno tego, co przyziemne, jak i tego, co niewytłumaczalne, pisze o sprawach fundamentalnych. […] W dodatku z niesamowitą zręcznością łączy erudycję z poczuciem humoru.Rafał Pikuła, „Przegląd”, T./ Nr 1 z dn. 30.12.24
- kultura.onet.pl
Jul Łyskawa, autor Prawdziwej historii Jeffreya Watersa i jego ojców, w rozmowie z Amelią Sarnowską mówi: „Traktuję literaturę jak sztukę, a kluczową częścią każdej sztuki jest odbiorca. I nie miałbym nic przeciwko, by być nawet całkiem z boku”. Gorąco zachęcamy do lektury rozmowy na Onet.pl.
- audycje.tokfm.pl
Gościem „Świątecznego Poranka” na antenie TOK FM był Wojciech Śmieja. W rozmowie opowiedział o swojej książce Po męstwie.
- Autor rozpadu, miejsc, z których nie można odejść, końca na który nikt nawet nie czeka.Emilia Konwerska, facebook.com
- Jedna z najważniejszych książek w ogóle. Esej o lęku, uwięzieniu w ciele, predestynacji i genach.Emilia Konwerska, facebook.com
„Popkultura wielu zwierzętom, zwłaszcza drapieżnikom, wyrządza dużą krzywdę. Przedstawia je albo jako pluszowe maskotki, albo jako bestie. A niedźwiedzie to ani przytulanki, ani potwory. To po prostu dzikie zwierzęta” – mówi Anna Maziuk, autorka reportażu Niedźwiedź szuka domu, w rozmowie z Gazetą Olsztyńską.
„Gazeta Olsztyńska Gazeta Ostródzka”, Nr 1 z dn. 02.01.24- Bohaterowie prozy amerykańskiej pisarki Lorrie Moore to zwykle pogubieni samotnicy, których uwiera życia. Tak jest i tym razem. Dostajemy kilka obrazów nieszczęśników sportretowanych jednak z takim humorem i dystansem, że trudno się oderwać od ich historii.„Kaleidoscope”, M./ Nr 01 z dn. 01.01.25
- „Ptaki Ameryki” […] to zbiór opowiadań o zagubionych i niespełnionych marzeniach oraz fundamentalnym poczuciu obcości we własnym życiu. Moore dopracowała tajną recepturę, doprawiając ją sporą dozą desperackiego dowcipu.Piotr Kofta, „Dziennik Gazeta Prawna”, DZ./Nr 2 z dn. 03.01.25