„Historia lubi się powtarzać. Inteligencję, która nie zgadza się z polityką Putina nazywa się narodowymi zdrajcami. Myślę, że nadeszły dla nas ciężkie czasy. Nie znamy i nie nauczyliśmy się historii, nie uświadomiliśmy sobie naszych błędów. Żyjemy cały czas w systemie niewolników i panów. Wygrali ci sami ludzie, których nazywamy nowymi czekistami. Dzisiejsza rzeczywistość jest wytworem ich mentalności.” – mówi w rozmowie z Aleksandrą Nowakowską Jelena Czyżewa, laureatka rosyjskiego Bookera za Czas kobiet.

Ci nieliczni, którzy przeżyli opowiadają o tych, którzy walczyli z nimi w powstaniu. Po niektórych został tylko krótki wpis na „londyńskiej liście” — nic więcej nie udało się ustalić, nikt ich już nie pamięta, żaden historyk nie zapisał nigdzie ich nazwiska.

W latach sześćdziesiątych nie dał ani jednego koncertu na trzeźwo: uzależniony od amfetaminy, alkoholu i innych środków odurzających, żył jak prawdziwa gwiazda rocka: imprezując, romansując, demolując hotelowe pokoje, rozbijając nowiuteńkie samochody. I gdy już dał za wygraną, tak bardzo zanurzył się w ciemności, że miał zamiar nigdy nie wyjść na powierzchnię (dosłownie), nawrócił się. Życie Casha zaczęło się na nowo i już nigdy nie miało przypominać tego, co kiedyś. Choć on sam twierdzi, że jedyne co zmieniło się przez prawie 50 lat jego muzycznej aktywności i podróży po Stanach, to fakt, że wynaleziono chrupiącą panierkę.

W tym tygodniu Barbara Burger i Michał Dąbrowski rekomendują książkę, która mimo sensacyjnego tytułu porusza temat nielegalnych medycznych transakcji rzetelnie, w sposób, który  uświadamia ten ważki problem oraz jego zdumiewająco dużą skalę. Zapraszamy do słuchania!
- w środę o godz. 12:30 w Radio Malbork
- w piątek o godz. 17:00 w rdjo.pl oraz o godz 21:15 w Słonecznym Radio
- w sobotę o godz. 8:00 w Radio Hobby
- w niedzielę o godz. 6:50 i 22:50 w Radio 7

Bułkę i samochód kupuje się na białym rynku, piracką płytę na szarym, a heroinę na czarnym. A na rynku czerwonym towarem są części ciała.

„Czardasz z mangalicą” to lektura przyjemna i wdzięczna. To książka napisana ze znawstwem tematu i sporą dozą pięknych emocji, humoru i autoironii, a przy tym godny polecenia przewodnik po współczesnej węgierskiej duchowości.

Holenderski podróżnik sprawnie przeskakuje od historycznych wątków do współczesnych obserwacji. Steinbecka interesowało to, co wspólne dla wszystkich mieszkańców kontynentu. Szukał jądra amerykańskiej tożsamości. Mak wprost przeciwnie – szuka różnorodności.

Dąbrowska: Nic cudownie nie spływa na nas podczas porodu

ANDRUCHOWYCZ: AUTOBIOGRAFIA POMYLONA

Warto poznać te obrazy, utrwalone ślady minionego wieku. Warto odbyć podróż do innego czasu, przestrzeni, a nawet świadomości. Bo czy czytanie reportaży nie przypomina przymierzania okularów, przez które dotąd ktoś inny oglądał rzeczywistość?

„Siedzimy rozparci w fotelach i patrzymy, jak nasi przodkowie radzili sobie w dramatycznych momentach, co robili w roku 1918, 1944 albo 1956 roku by przetrwać. Trzeba znaleźć równowagę pomiędzy moralizowaniem a zrozumieniem dla drugiego człowieka” — mówił w Dwójce ceniony pisarz historyczny, autor m.in. książki Śladami Steinbecka.

Obok najnowszej książki Andruchowycza nie można przejść obojętnie – dosłownie. Przyciąga już sama minimalistyczna, designerska okładka. Nie mniej atrakcyjny jest tytuł – przewrotnie łączący naukowość z intymnością i urbanistykę z seksualnością. Apetyt wzrasta jeszcze bardziej, gdy wzrok zatrzymuje się na podtytule.

Krótko mówiąc, Cash z „Autobiografii” to ktoś, kogo chce się z uwagą posłuchać, z kim chciałoby się pogadać — albo wspólnie pomilczeć. Piękna książka.

„O rewolucji można pisać do momentu rozpoczęcia rewolucji. Potem, w czasie trwania rewolucji, pisanie o niej jest śmieszne, koniunkturalne.” W rozmowie z „Magazynem” Sierhij Żadan wyjaśnia nam jak możliwa jest sztuka po Majdanie.

„Z najwyższej półki”: nowe państwa Unii i obrzeża

Laureata poznamy na uroczystej gali 31 maja, w czasie Międzynarodowego Festiwalu Kryminału we Wrocławiu. Trzymamy kciuki za naszego Autora!

Nie żałuję jednak, że sięgnęłam po tę książkę. W dość krótki i zwięzły sposób ukazała mi wrażliwość i wszechstronność Patti. Pozwoliła patrzeć na świat jej oczami. I, choć wstyd się przyznać, jej twórczość to dla mnie tylko „Because the night”, zapragnęłam rozszerzyć spojrzenie na jej pole widzenia świata.

Carney nie podsuwa jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, jak rozwiązać problem handlu organami. Z jednej strony jest świadom tego, że prawne zakazy tworzą gigantyczny, międzynarodowy czarny rynek (…). Z drugiej jednak strony jego wrażliwość i empatia oraz szacunek dla ludzkiego ciała sprawiają, że trudno zgodzić mu się na zwyczajną legalizację handlu – dajmy na to – komórkami jajowymi.

To książka, którą należy czytać w ciszy i skupieniu, gdyż opowiada o nas samych. O naszym niezrozumieniu, milczeniu i nigdy nieprzeżytej żałobie.

Thubron pisze pięknie. Jego język niesie jak muzyka. (…) To kolejna jego książka z podróżniczej serii, która oczarowuje. Znów udowodnił, że po jego tytuły można sięgać bez wahania. To lektura świetna.

„Ciemna materia” napisana jest bardzo przystępnie (tu ogromne gratulacje należą się tłumaczce Elżbiecie Kalinowskiej), jej tematyka – kiedy nie budzi lekkiej odrazy – wywołuje zazwyczaj rozbawienie, chociaż momentami jest też śmiertelnie poważna.

Wybierając się do Nowego Jorku, lepiej wyposażyć się w książkę Rittenhouse niż przewodnik turystyczny. Dzięki niej zamiast suchych faktów i obleganych przez turystów miejsc, pozna się historię i ducha miasta, a nawet odwiedzane tłumnie przez przyjezdnych miejsca nabiorą charakteru.

„Myślę, że po raz kolejny stracił niewinność. Jestem z pokolenia, które dorastało do myślenia o życiu publicznym, polityce, świecie w latach 80. I dla mnie wtedy kościół to było miejsce, w którym mówiono prawdę — w przeciwieństwie do wielu innych miejsc. Dziś wiem, że to było w dużym stopniu nieroztropne złudzenie. Kościół, patrząc z dystansu kilkudziesięciu lat, był wówczas instytucją targaną wewnętrznymi sporami i polityką — pełną ludzi wspaniałych i mniej wspaniałych. Ojciec Krąpiec jest doskonałym ucieleśnieniem tych czasów” — mówi Dariusz Rosiak, autor wydanej właśnie książki Wielka odmowa. Agent, filozof, antykomunista.