„Ufo nad Bratysławą” stara się z dobrym skutkiem wprowadzić polskiego czytelnika w osobliwości słowackiego mikrokosmosu – Gogola pisze lekko, erudycję przeplata z osobistym doświadczeniem, swobodnie czuje się zarówno w szkicu historycznym, jak i w analizie politycznej czy formie reportażu.

Szymaniak oddał głos ludziom, który opowiadają mu swoje historie, walcząc o siebie, uciekają z tych swoich małych ojczyzn, a przecież nigdy do końca nie uciekną.

Pełny obraz tamtych wydarzeń [akcji „Hiacynt”] daje [...] reportaż Remigiusza Ryzińskiego. Autor omawia również w książce [...] przejmującą historię prześladowań gejów niemal w całej epoce PRL-u.

W piątek 7 stycznia księgarnia w alei Jana Pawła II 45a/56 będzie nieczynna.

 Przepraszamy za utrudnienia.

Z okazji zbliżającej się premiery książki Annie Ernaux Lata (tł. M. Budzińska, K. Jarosz) w dniach od 4 do 10 stycznia kupicie wybraną prozę biograficzną z 30% rabatem.

Promocja obowiązuje na stronie internetowej i dotyczy książek papierowych oraz e-booków.

„W pracy, którą rozpoczęłam po urodzeniu dziecka, przyznałam, że jestem matką, dopiero gdy moja córka miała trzy lata. Nie dlatego, że wstydzę się macierzyństwa. Chyba po prostu nie chciałam być osobą, która tłumaczy tym różne niedociągnięcia czy trudności. Nie chciałam być traktowana ulgowo. Czerpałam satysfakcję z tego, że dobrze sobie radzę bez usprawiedliwiania się – że muszę wyjść wcześniej, że dokończę to jutro, bo dziecko chore, itd. Teraz – od czasu wybuchu pandemii – to co innego”. Z Mirą Marcinów, autorką książki Bezmatek, rozmawiała Martyna Słowik.

To ważna pozycja głównie dlatego, że opowiada historię, o której nie dowiemy się w szkole czy mediów – temat to zapomniany, pomijany, powracający tylko kontekstowo, gdy na afisz wbija wystawa, film albo serial, czy inny artystyczny projekt. Ryziński „Hiacyntem” udowadnia, jak ważne z perspektywy czasu było to wydarzenie.

Jest w opowiadaniach Urszuli Honek dojrzałość, świadomość formy i materii. Jest w nich coś, co sprawia, że chce się przebywać w świecie przywołanym w tych tekstach pomimo tego, że ten świat bywa złowrogi, surowy i biedny. "Białe noce" to doskonały debiut prozatorski autorki trzech książek poetyckich. "Białe noce" to zapowiedź i obietnica nieprzeciętnego pisarskiego talentu. Gorąco polecam.

Tymczasem zapraszam do fanklubu refleksji Michała R. Wiśniewskiego prowadzonych nad nowymi mediami.

[książka jest] ujednoliconym zbiorem esejów, kopalnią wiedzy dla każdego fana tematyki post-apokaliptycznej oraz a przede może wszystkim wypełnionym sfabularozywanymi elementami oraz cytatami - dziełem.

„Szczury z via Veneto” nie są jednak katalogiem skarg i zażaleń [...], lecz próbą pokazania, że istnieją inne Włochy, że toczy się w nich normalne życie, nawet jeśli bywa ponure.

„Całe życie słuchałem muzyki. Była tak samo ważna jak literatura. Różnica polega na tym, że literatura to samotność, czytanie i pisanie w swoim pokoju, a muzyka to otwarcie, wyjście do ludzi”. Z okazji premiery płyty Opla/Stasiuk/Trzaska z Andrzejem Stasiukiem rozmawiał Jarek Szubrycht.

„Wykresy fal środkowej Wołgi” to symboliczny odwrotny taniec autora, który cofa się nie tylko do początków rodzinnej historii [...], ale też tropi korzenie swojej wrażliwości i muzycznych fascynacji.

Krakauer drobiazgowo i obrazowo pokazuje Stany poprzez wędrówki Chrisa-Alexa, przybliża niewyobrażalne przestrzenie autostrad, pustkowi, gór i kanionów, opisuje miasta, obozowiska włóczęgów, hippisów, nudystów.

[...] choć to powieść groteskowa, to jednak ważną rolę odgrywają w niej wątki kryminalne.

Autorce udało się [...] uniknąć wszelkich uproszczeń w traktowaniu kwestii adopcji. Drąży sprawy głęboko, pokazuje niepewność sukcesów i smak porażek, efekty i defekty związków adoptowanych dzieci z nowymi opiekunami.

Życie dwóch braci, głównych bohaterów, przypomina miejscami walkę Randala McMurphy'ego w murach szpitala: szamotanie się, które koniec końców do niczego nie prowadzi poza bólem.

„Chamstwo” to książka o tym, czego o naszej narodowej historii nie chcemy wiedzieć, co zakrywamy coraz grubszym płaszczem polskości.

[...] książka Tove Ditlevsen musiała trafić do zestawienia najlepszych w roku, bo tak pięknie i dojmująco smutno jak ona nie pisze już nikt.

U Ditlevsen zachwyca mnogość kluczy do interpretacji, jakie ofiarowuje czytelnikom. Możemy więc czytać Trylogię jako opowieść o awansie klasowym, poznając Danię z perspektywy ciasnej kamienicy robotniczego Vesterbro i obitych pluszem salonów literackich, ale też jako historię dojrzewania i budowania własnej emancypacji. Wreszcie widzimy w Trylogii manifest poszukiwania „własnego pokoju”, rozumianego zarówno jako artystyczna swoboda kobiet, jak i dosłownie – przeciągnięta przez izbę zasłona, biurko, maszyna do pisania.

Jeśli [...] sięgniesz po Matkę wynalazku dowiesz się, że walizkę na kółkach wymyślono później niż wysłano człowieka w kosmos. A samochody elektryczne były przeznaczone dla kobiet. Dlaczego? Historia techniki, która wydaje się nam z definicji historią męskich wynalazków, wcale nie taka do końca jest.

Jakubowiak słusznie zauważa, że rozumowanie apokaliptyczne nie tylko pozostaje zakorzenione w tradycji, lecz jest też po prostu dosyć łatwe: prowadzi szybką ścieżką do konkluzji, pozwalając nie skupiać się na rozważaniu samego problemu, przynosząc swego rodzaju ulgę.

Z Andrzejem Stasiukiem, na łamach Dziennika Gazety Prawnej, rozmawiał Jarema Piekutowski: „Mam energię, która pozwala mi ciągnąć wszystko – życie, pisanie, dogadywanie się ze światem. Więc chcę tylko tych dwóch rzeczy: energii i ciekawości. Nie chciałbym stracić tych chłopackich, szczeniackich cech, które trzeba pielęgnować, bo siłą rzeczy zanikają. Stąd te moje wariacje z muzyką – w robieniu nowych rzeczy z fajnymi ludźmi jest ta siła”.

„Oberek jest wolnością, która zrywa kajdany zniewolenia [...]” - mówi Andrzej Stasiuk w rozmowie z Justyną Sobolewską, do której pretekstem była premiera płyty Opla/Stasiuk/Trzaska.

Kolejne wyróżnienie dla Trylogii kopenhaskiej! Książka Tove Ditlevsen (tł. I. Zimnicka) została uznana za jedną z najważniejszych książek mijającego roku „za nieśmiertelny kawał skandynawskiej klasyki i opowieść o doświadczeniach kobiecości” w rankingu bloga Wielki Buk.