Aktualności
  • Sara Marcus, Do przodu, dziewczyny!
    Sara Marcus
    Do przodu, dziewczyny!

    To nie tylko opowieść o kilku pyskatych, nieustraszonych dziewczynach, które rozpychały się łokciami na zdominowanej przez mężczyzn amerykańskiej scenie alternatywnej. Marcus nie zapomina o kontekście politycznym i społecznym, rozlicza drugą falę feminizmu i kibicuje narodzinom trzeciej. Przede wszystkim udaje jej się oddać nieskrępowaną, inspirującą energię buntu i brawurowo odnotować ten wspaniały moment w historii ludzkości, w którym kobiety ochoczo i bez lęku wyrażały złość. Były wściekłe. Wrzeszczały. I miały gdzieś, że komuś może to przeszkadzać.
    Angelika Kucińska, glamour.pl
  • Maciej Jakubowiak, Ostatni ludzie
    Maciej Jakubowiak
    Ostatni ludzie

    Jakubowiak komunikuje swoje ogromne oczytanie w literaturze końca za pomocą streszczeń lub podstylizowanych parafraz fabuł, przeplatając je własnymi szkicami do nienapisanej (jeszcze?) powieści utrzymanej w poetyce apokalipsy. Zabieg wydaje się świadomy: „Wolę dać się ponieść tym narracjom, niż porządkować je w strukturę” (czaskultury.pl).
    WOJCIECH HAMERSKI, zamekczyta.pl
  • Maciej Jakubowiak, Ostatni ludzie
    Maciej Jakubowiak
    Ostatni ludzie

    Jakubowiak wypracowuje nieoceniającą metodę, w której pogardę wobec nawet najbardziej wydumanych wizji apokalipsy zastępuje eseistyczną ciekawością, a nadmiarowy niepokój związany z tematem – czysto badawczym sceptycyzmem. Z czytelniczej perspektywy jest to chyba jedyne właściwe podejście. Dostajemy tekst nietematyzujący swojej zdroworozsądkowości, ale wychodzący z niej wprost ku temu, o co nam wszystkim chodzi –kolejnej zajmującej historii o końcu, ale tym razem bez taniego straszenia.
    Igor Kierkosz, nowynapis.eu
  • Tomasz Lada, Zagrani na śmierć
    Tomasz Lada
    Zagrani na śmierć

    Opowieść o talentach niszczonych przez nałogi jest też mrocznym opisem muzycznego podziemia przełomu XX i XXI wieku.
    „Do Rzeczy”, T./Nr 31 z dn. 01/07.08.22
  • Gabriel Krauze, Tu byli, tak stali
    Gabriel Krauze
    Tu byli, tak stali

    „Tu byli, tak stali” można śmiało czytać jako moralitet, opowieść o człowieku, który uświadamia sobie, jak puste jest jego życie i że ta droga prowadzi donikąd. Albo się zmieni, albo zatraci.
    Marcin Kube, „Rzeczpospolita”, DZ./Nr 170 z dn. 23/24.07.22
  • Aleksander Gurgul, Podhale
    Aleksander Gurgul
    Podhale

    „W przypadku Podhala optymistą nie jestem. Tu działa się według schematu: cięcie kosztów do kości przy jednoczesnym maksymalizowaniu zysków - na wszystkim” – mówi Aleksander Gurgul, autor reportażu Podhale, w rozmowie z Renatą Radłowską.

    „Gazeta Wyborcza - Kraków”, DZ./Nr 169 z dn. 22.07.22
  • Łukasz Kamieński, Mimowolne cyborgi
    Łukasz Kamieński
    Mimowolne cyborgi

    Fascynująca lektura, podczas której dowiesz się, jaka część mózgu odpowiada za przejmowanie kontroli [...]. Poznasz badania, dzięki którym można wytłumaczyć dziś, dlaczego niektórzy ludzie są bardziej podatni na zaburzenia zdolności panowania nad impulsami niż inni.
    „Dziennik Polski”, DZ./Nr 163 z dn. 15.07.22
  • Krzysztof Tomasik, Poli Raksy twarz
    Krzysztof Tomasik
    Poli Raksy twarz

    Jest to rodzaj świetnego reportażu - bo tak określiłbym „Poli Raksy twarz” - od którego trudno się oderwać, mimo że pozornie wszystko wiadomo, a koniec nas nie zaskoczy. A jednak każda strona to jakieś odkrycie, nowy fakt, krótkie zauroczenie.
    Maciej Kucharski, „Kino”, M./Nr 7 z dn. 07.22
  • Andrzej Muszyński, Dom ojców
    Andrzej Muszyński
    Dom ojców

    Bohaterowie i narratorzy Andrzeja Muszyńskiego akceptują własny strach — nie boją się lęku, z którego są utkani. Wbrew zasadniczej zasadzie antropocenu, która bezustannie zagrzewa i mobilizuje człowieka do walki z wszelkimi ograniczeniami (śmiertelnością, biologią, losem), jego ludzie akceptują swoją naturę i wynikające z niej konsekwencje. Są bowiem ludźmi ziemi — istotami powstałymi z ciemności i strachu, trwale skontaktowanymi z mrokiem.
    Karolina Felberg, „Teatr”, M./Nr 7-8 z dn. 07/08.22
  • Maciej Falkowski, Armenia
    Maciej Falkowski
    Armenia

    „Armenia. Obieg zamknięty” to jedna z książek powstających latami. Falkowski jeździ w region od niemal dwóch dekad [...]. Dobrze poznał Armenię i — nie mam wątpliwości — pokochał, nie szczędzi jej jednak gorzkich słów. Może właśnie dlatego.
    Wojciech Górecki, „Nowe Książki”, M./Nr 7/8 z dn. 07/08.22
  • Andrzej Muszyński, Dom ojców
    Andrzej Muszyński
    Dom ojców

    Andrzej Muszyński [...] w swojej świetnej książce pokazał, że używający krzemienia neandertalczyk z Jaskini Ciemnej ma wiele wspólnego z rozpalającym kolejne burze w mediach społecznościowych Homo sapiens. Pytanie tylko, jakie ślady pozostawi po sobie ten drugi.
    Artur Madaliński, „Nowe Książki”, M./Nr 7/8 z dn. 07/08.22
  • Anna Bikont, Cena
    Anna Bikont
    Cena

    Reportaż Bikont mógłby równie dobrze zostać książką profesorską. Ma doskonały warsztat naukowy, opisuje spójny i niezwykle trudny do uchwycenia problem, którego rozwiązanie wymagało wielu lat pracy.
    Marta Tomczok, „Nowe Książki”, M./Nr 7/8 z dn.07/08.22
  • Patrycja Dołowy, Skarby
    Patrycja Dołowy
    Skarby

    [...] „Skarby” mają swój wyjątkowy ciężar, choć nie widać go ani w koncepcji [dodajmy, przyjaznej czytelnikowi], ani w samym języku, którym autorka posługuje się z taką łatwością, z jaką rozmawia ze swoimi bohaterami.
    Marta Tomczok, „Nowe Książki”, M./Nr 7/8 z dn. 07/08.22
  • Lidia Yuknavitch, Chronologia wody
    Lidia Yuknavitch
    Chronologia wody

    „Chronologia wody” Lidii Yuknavich może się okazać niewygodna w lekturze, bo aż nazbyt intymna. Tymczasem w szczerości tej narracji tkwi uniwersalna prawda o funkcjonowaniu człowieka straumatyzowanego, pozbawionego dobrych wzorców, poczucia bezpieczeństwa i nadziei. Takiego, który choć dąży do autodestrukcji, potrzebuje ocalenia.
    Michał Paweł Urbaniak, „Nowe Książki”, M./Nr 7/8 z dn. 07/08.22
  • Annie Ernaux, Lata
    Annie Ernaux
    Lata

    Książka Ernaux to kronika zmieniającego się świata i kronika świadomości jednostki, która w tym świecie żyła, czuła, myślała i tworzyła, rejestrując to, co osobiste, i to, co bezosobowe, to, co przełomowe, i to, co trywialne, ale zaskakująco poruszające, wchłaniając całą sobą ni mniej, ni więcej, tylko życie we wszelkich jego formach i przejawach.
    Alicja Piechucka, „Nowe Książki”, M./Nr 7/8 z dn. 07/08.22
  • Leo Lipski, Proza wybrana
    Leo Lipski
    Proza wybrana

    U Lipskiego, podobnie jak u Wata, pisanie staje się w dosłownym sensie aktem biologicznym — dosłownym przezwyciężaniem ograniczeń, jakie niesie ciało naznaczone ciężką chorobą.
    Sławomir Buryła, „Nowe Książki”, M./Nr 7/8 z dn. 07/08.22
  • Richard Grant, Najgłębsze Południe
    Richard Grant
    Najgłębsze Południe

    [Grant] Przewrotnie, z humorem podchodzi do zdarzeń, ale nie pisze książki ani łatwej, ani przyjemnej. Interesują go przyczyny konfliktów na tle rasowym w USA.
    Andrzej Nowak-Arczewski, „Newsweek Polska”, T./Nr 30 z dn. 25/31.07.22
  • Tomasz Lada, Zagrani na śmierć
    Tomasz Lada
    Zagrani na śmierć

    Rołt, Skandal, Sadek. Poza tragicznymi okolicznościami śmierci łączyła ich też szczególna wrażliwość muzyczna i przeświadczenie, że prawa fizyki ich nie dotyczą — z Tomaszem Ladą o jego książce Zagrani na śmierć rozmawiał Max Cegielski.

    newonce.net
  • 30% rabatu na książki o podróżowaniu!

    Z okazji premiery książki Colina Thubrona Amur (tł. Barbara Gadomska) w dniach od 26 lipca do 1 sierpnia kupicie wybrane tytuły o podróżowaniu z 30% rabatem.

    Promocja obowiązuje na stronie internetowej i w warszawskiej księgarni w alei Jana Pawła II 45a/56 (wejście od ul. Nowolipki; pon. – pt. 11-19, sob. 10-15).

    Rabat dotyczy książek papierowych oraz e-booków.

    Tytuły objęte promocją

Strona używa plików cookies zgodnie z polityką prywatności. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.