• w środę 18 grudnia w Radio Malbork w godzinach 12:30-13:00 oraz 17:30-18:00

• w piątek 20 grudnia w Słonecznym Radiu o godz. 21:15

• w sobotę 21 grudnia w Radio Hobby o godz. 8:00

• w niedzielę 22 grudnia w Radio 7 o godz. 6:50 i 22:50

Praca Ingrao jest ważnym głosem dotyczącym sprawców II wojny światowej. Uzmysławia nam, czy też raczej pozbawia złudzeń, co do związków intelektu i wykształcenia z etyką. II wojna światowa była klęską niemieckiej inteligencji. „Dzieci wielkiej wojny” okazały się sprawcami największych zbrodni w dziejach ludzkości.

Rok 2013 obrodził w książki autorów kojarzonych z nurtem wiejskim. (...) Jednak najlepsza książka osadzona w prowincjonalnej tożsamości pojawiła się nieoczekiwanie. To zbiór znakomitych opowiadań „Miedza” młodego pisarza i podróżnika Andrzeja Muszyńskiego. Myśliwski i Pilot znaleźli godnego następcę.

» Jael Neeman – wywiad «

„12 żydowskich opowieści” pozwala zanurzyć się w świat, którego inaczej nie mielibyśmy szansy poznać. Słowa są dopełniane przez zdjęcia z prywatnych zbiorów bohaterów. Rodzinne portrety, wycieczki, wakacje, śluby: życie.

W sobotę 14 grudnia Dariusz Rosiak w „Raporcie o stanie świata” rozmawia z Jael Neeman, autorką książki Byliśmy przyszłością. Polskie Radio Program Trzeci, godz. 14:05. Polecamy!

Książka Małgorzaty Rejmer to podręcznik współczesnego ducha rumuńskiego napisany z pasją i sercem. Jeśli więc, drogi Czytelniku, wybierasz się do stolicy Rumunii i pragniesz przeczytać wciągającą opowieść o tym mieście, jak też i całej Rumunii, zabierz ze sobą „Bukareszt. Kurz i krew”

Jest to jedna z najlepszych książek, jakie czytałam w tym roku.

Antologia nowej poezji rosyjskiej „Wdrapałem się na piedestał”, będąca dziełem Jerzego Czecha, jednego z najświetniejszych dzisiaj w Polsce tłumaczy literatury rosyjskiej, to autentyczny rarytas dla miłośników poezji.

Stulecie z życia chińskiej rodziny, która doświadcza kaprysów losu i władz. Wielu z polskich czytelników odnajdzie wspólnotę absurdu jak za dawnych lat, a młodsi zastanowią się nad prawem przemian i procesów dziejowych.

Reportaże austriackiego dziennikarza, Floriana Klenka, obalają mit europejskiego zjednoczenia w duchu powszechnej praworządności.

Tom reportaży Klenka to pozycja obowiązkowa dla tych, którzy sądzą, że demony nazizmu, przemocy seksualnej i braku tolerancji są, przynajmniej w oficjalnie obowiązującym dyskursie, zakazane. Autor, przyglądając się Austrii, nie tylko pokazuje, że jest inaczej, ale i — pośrednio — czyni nas współodpowiedzialnymi za tworzenie sztucznych granic, będących podstawą do dysponowania ludzkim losem.

Jak opisać przestrzeń pełną tak bolesnych napięć i konfliktów? Naipaul postanawia uczynić to za pośrednictwem niemal reportażowej narracji. Podróżuje przez najbardziej zapalne regiony Indii, a ich historię i teraźniejszość relacjonują nam jego rozmówcy.

Naipaul oddaje głos ludziom. Szuka swojej tożsamości jako Indusa, szuka odpowiedzi na pytanie, czym są prawdziwe Indie. Nie komentuje i nie ocenia – jedyny ślad obecności autora w książce to pytania – niekiedy niewygodne — zadawane rozmówcom oraz tło ich spotkania.

Każdy znajdzie coś dla siebie, koneserzy historii architektury i miłośnicy mody, i menadżerowie, bo Rittenhouse w doskonały sposób opowiada jak rodziła się giełda czy Rezerwa Federalna, o pierwszym „fashion weeku” z 1943 roku i o tym dlaczego WTC miało 110 pięter, a nie 220. Pisze o tym, co kształtowało NowyJork i jego mieszkańców na przestrzeni wieków, od czasów, kiedy na wyspę Mannahatta przybyli holenderscy kolonizatorzy, po dzisiejszych nowojorczyków.

Nieważne czy nigdy nie byliście w Nowym Jorku, czy spędzacie tam mnóstwo czasu – Magdalena Rittenhouse jest żywym, wartościowym kompanem, z którym nie sposób się nudzić. Odkrywanie metropolii u jej boku, jest barwną, często wręcz poetycką i metafizyczną wędrówką.

Już 19 grudnia audycja poświęcona powieści Agnieszki Wolny-Hamkało. Radio Kraków, po godz. 21:00

Z Angeliką Kuźniak, autorką książki Marlene rozmawiać będzie Karolina Głowacka. Polecamy!

Dlaczego dobrze się to czyta? Wszak lubimy gdy to jakiś rycerz zabija smoka, a nie my.

[...]to bardzo osobiste, a jednocześnie przemawiające chyba do każdego z nas, wspomnienie o ojcu, sumiennym zegarmistrzu, który – dzięki pisarskiemu talentowi córki – zostaje na zawsze „ocalony od zapomnienia”. Piękny przykład nierównej, z góry skazanej na niepowodzenie, walki z „bezładem odchodzenia” i buntu przeciwko „skandalowi śmierci”. Subtelny i przejmujący zapis lamentu.

Okazało się, że jednak można. Można napisać powieść lekką, bezpretensjonalną, a przy tym niebanalną i dowcipną.