Wojciech Górecki

Wojciech Górecki  (ur. 1970 w Łodzi) – reporter, analityk i historyk specjalizujący się w tematyce Kaukazu i Azji Centralnej. Zadebiutował w 1986 roku na łamach „Sztandaru Młodych”. Współpracował m.in. z „Gazetą Wyborczą”, „Życiem Warszawy”, „Rzeczpospolitą”, „Więzią”, „Res Publicą Nową” i „Tygodnikiem Powszechnym”. Był członkiem zespołu redakcyjnego „Tygla Kultury”, stale współpracuje z „Nową Europą Wschodnią”. Współautor filmu dokumentalnego Boskość Stalina w świetle najnowszych badań (TVP 1998). Autor książek: Łódź przeżyła katharsis (1998), Planeta Kaukaz (2002, 2010, 2017, 2021), La terra del vello d'oro. Viaggi in Georgia (2009), Toast za przodków (2010, 2017), Abchazja (2013, 2017, 2022), Buran. Kirgiz wraca na koń (2018), Łódź. Miasto po przejściach (wspólnie z Bartoszem Józefiakiem, 2020) oraz Wieczna państwo. Opowieść o Kazachstanie (2024). Tłumaczony na języki chiński, czeski, gruziński, słowacki, ukraiński i włoski. W 2008 roku uhonorowany Nagrodą im. Giuseppe Mazzottiego. W 2011 roku był finalistą Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego oraz został nominowany do Nagrody Literackiej Nike. W 2013 roku otrzymał Nagrodę im. Beaty Pawlak. W latach 2002–2007 pierwszy sekretarz, a następnie radca w Ambasadzie RP w Baku. Był ekspertem misji UE badającej okoliczności wojny w Gruzji w 2008 roku. W latach 2014–2015 członek zarządu Fundacji Solidarności Międzynarodowej.  Okazjonalnie – wykładowca akademicki. Pracuje w Ośrodku Studiów Wschodnich im. Marka Karpia w Warszawie.