Książka Anki Grupińskiej jest udaną próbą uzupełnienia luki w bibliografii powstania oraz przypomnienia heroizmu prostych obywateli pochodzenia żydowskiego w II Rzeczypospolitej.

Emmie Larkin udało się uchwycić najważniejsze wydarzenia, które doprowadziły do katastrofalnego położenia Birmy pod koniec pierwszej dekady XXI wieku. Tytułowe „spustoszenie” to nie tylko krajobraz po niszczycielskim huraganie, ale i po nie mniej zabójczej dla kraju wojskowej dyktaturze.

Mamy przed sobą zbiór reportaży podróżnika, który stara się zachować reporterską obiektywność. A może to reporter, którego ponosi podróżnicza żyłka? Łączy je jedno: uważne, głębokie i pełne podziwu spojrzenie na niedoceniane dotąd Południe.

Opowieść podana przez de Waala jest osnuta wokół bajońskich sum, znanych nazwisk i wspaniałych budynków i miejsc, i już to w znacznym stopniu przesądza o atrakcyjności książki.

Skłania do refleksji o kondycji współczesnego człowieka, stawia pytanie o istotę naszej natury i analizuje fenomen zła – zła odartego z rogów, ogona czy piekielnych oczu, a którego pierwszym poruszycielem jest człowiek.

„Strach” stanowi zatem nie tylko opowieść o dramacie ofiar, ale i portret ustroju, w którym deprywację sensoryczną wskutek działania permanentnego szoku, doprowadzono do perfekcji.

Reportażowy „Mężczyzna z laserem” to reportaż, który czyta się jak thriller. Książka była wielkim wydarzeniem w Szwecji, na jej podstawie powstał też cieszący się ogromną popularnością miniserial w reżyserii Mikaela Marcimaina.

Bajkowa wyspa, która była schronieniem dla buntowników, to dla dzisiejszych Pitcairneńczyków pułapka. W niewielkiej społeczności, gdzie wszyscy wzajemnie mają się na oku, pozostaje dostosować się do miejscowych rytuałów — nawet jeśli z europejskiego punktu widzenia są godne napiętnowania i przykładnego ukarania.

Tej książki nie czyta się przez jedną noc, choć trudno się od niej oderwać. Jest poruszająca nawet poprzez swoją oszczędność.

To książka, która zadowoli miłośników historii, ale także i tych, którzy poszukują w naszym świecie mistycyzmu i tajemnic.

Miło nam poinformować, że w IV edycji konkursy jury nagrodziło wydaną przez nas książkę Eda Vuillamy’ego „Ameksyka. Wojna wzdłuż granicy”. To już czwarta książka Wydawnictwa Czarne uhonorowana tą nagrodą.

Serdecznie gratulujemy Autorowi oraz Tłumaczowi!

„Zając o bursztynowych oczach. Historia wielkiej rodziny zamknięta w małym przedmiocie” – powieść krytyka i historyka sztuki oraz uznanego ceramika, Edmunda de Waala – zdaje się doskonale wpisywać w ramy gatunkowe wspomnianej prozy nostalgicznej.

Samoświadomość godna podziwu. Piękny i wyrafinowany tekst. Zatrważająca i potrzebna lektura.

To jest najlepsza proza, jaką napisał Żadan. Trzyma w napięciu, jest dobrze zaplanowana i brawurowo wykonana. Napisana językiem prostych ludzi zapomnianych przez historię, wychowanych w ZSRR, ale żyjących na Ukrainie. Oni wiedzą, co jest dobre, a co złe, i walczą o swoje.

Podobnie jak w poprzedniej powieści Sorokina „Dzień oprycznika”, akcja książki rozgrywa się w niezbyt odległej przyszłości, zapewne w drugiej połowie obecnego stulecia. Mimo to zarówno realia społeczne, jak i stylizowany na archaiczną ruszczyznę język bohaterów (brawa za znakomity przekład!) przywodzą na myśl dziewiętnastowieczną prowincjonalną Rosję.

Ja dla siebie odnalazłem też w tej książce — dość paradoksalnie — mnóstwo przestrzeni i spokoju. Bo, jakby wbrew temu, że podróże Nowickiego czasem sprawiają wrażenie lekko nerwowych, przypadkowych, może nawet chaotycznych, to zdają się pozwalać autorowi na zatrzymanie się choć na chwilę i wzięcie głębszego oddechu. Tych zatrzymań i oddechów szczerze mu zazdroszczę, a za podzielenie się nimi — dziękuję.

Czytając „Salki” chce się tak jak autor sięgnąć do kufrów, zakurzonych już pudełek ze starymi fotografiami, listami i dokumentami, albo po prostu wyruszyć w drogę, odkrywać żywoty i historie, od których zapełnia się umysł.

Bo „Futbol jest okrutny” to nie książka o piłce nożnej – to książka o życiu, na które patrzy się przez pryzmat piłki. Między innymi dlatego każdy, kto będzie pisał o futbolu po Okońskim, będzie musiał się do jego książki odwołać.

Jest w „Południu” kilka mocnych punktów. Naprawdę świetnych, wręcz rewelacyjnych tekstów, które przywodzą na myśl najlepsze pełnokrwiste reportaże.

„Południe” Muszyńskiego ma wiele zalet: dla mnie jest przede wszystkim próbą przekroczenia siebie, wyjścia poza stereotypowe rozumienie innego.

112 stron pochłania się bardzo szybko, za szybko! Przede wszystkim dzięki językowi. Niesłychane wyczucie stylistyczne ma Justyna Bargielska.

Dzięki doskonałej fabule, zaskakującym zwrotom akcji, samochodowym pościgom od pierwszych stron książki oraz zaangażowanym, błyskotliwym i drobiazgowym funkcjonariuszom, Kjell Ola Dahl prezentuje najwyższy poziom i przyciąga do siebie kolejnych czytelników spragnionych intrygujących kryminalnych opowieści i rozrywki na najwyższym poziomie.

Od 13 do 24 maja w Radiu Kraków można będzie posłuchać fragmentów książki Andrzeja Muszyńskiego "Południe” w interpretacji Radosława Krzyżowskiego.

Serdecznie zachęcamy do słuchania codziennie od poniedziałku do piątku o godz. 11:45 (lub powtórka o 22:50).

Sara Shilo w swej powieści „Krasnoludki nie przyjdą” ukazuje, jak w niesprzyjających okolicznościach dokonuje się nieuchronna, stale postępująca erozja życia rodzinnego.

11 maja gościem Dariusza Rosiaka w radiowej Trójce będzie Andrzej Muszyński, autor Południa. Zachęcamy do słuchania Raportu o stanie świata od godz. 12:00!