Za chwilę sezon wakacyjny, więc serwisy informacyjne będą nieustannie donosić o wypadkach, kolizjach i brawurowej jeździe naszych rodaków. (…) Zawarta w tytule wymówka pokazuje absurd takich sytuacji – kiedy stawiamy ponad bezpieczeństwo i ludzkie życie własną wygodę.

Badana przez Bartosza Józefiak samochodoza to choroba straszna. Ale i fascynująca.

Niby już wszyscy o tym pisali, a jednak książka Józefiaka wnosi nową wartość. Przede wszystkim nie jest to raport, a próba zrozumienia zjawiska. Reporter sięga np. do „Chamstwa” Kacpra Pobłockiego, wywodząc drogową dezynwolturę ze szlacheckiego umiłowania wolności.

„Wszyscy tak jeżdżą” to nie tylko książka o kierowcach, pieszych, samochodach, problemach komunikacyjnych (z wykluczeniami małych miejscowości) i nie jest to także książka mająca przestrzegać, by po prostu jeździć rozsądniej. To bardzo ciekawa socjologiczna wiwisekcja polskiego społeczeństwa. Tego, kim dla siebie dzisiaj jesteśmy, jak się wzajemnie postrzegamy i jak potężna doza nieufności tkwi w każdym z nas, kiedy decydujemy się na to, by z kimś innym współpracować lub na kimś polegać.

Bartosz Józefiak na bazie tragicznych historii wnikliwie przeanalizował życie na polskich drogach i to, co się dzieje wokół nich. Dla niego ta opowieść o jest zarazem opowieścią o Polsce i Polakach.

Na ponad 370 stronach swojej książki Józefiak nie oszczędza nikogo. Bierze pod lupę rozmaite grupy społeczne, zarówno zmotoryzowane, jak i piesze. Tych, dla których żadna prędkość nie jest wystarczająca, jak i tych, którzy rowerem, tramwajem, autobusem czy pociągiem nie mają nawet gdzie i kiedy się rozpędzić.

W miłości do aut nikt nie dorówna Polakom. Samochód to nasz drugi dom, do którego inni nie mają dostępu. Wystarczy, że ktoś nam zajedzie drogę, a będziemy go bronić.

Autor „Wszyscy tak jeżdżą” kreśli szeroką panoramę zjawisk, związanych z ruchem samochodowym - infiltruje środowisko nielegalnych wyścigów, odwiedza rodziny ofiar wypadków komunikacyjnych, zostaje dostawcą jedzenia, wstępuje w szeregi cmentarnych hien, czyli agentów ubezpieczeniowych, żerujących na śmierci, rozmawia z psychologami transportu, policjantami, ekspertami w dziedzinach planowania przestrzennego.

Autor przemierza polskie autostrady, drogi, ulice, uliczki i rozmawia ze wszystkimi osobami, które te kulturę jazdy tworzą. Wyłania się z tej książki obraz rzeczywistości, która pędzi (…).Codziennie wielu z nas wyjeżdża na drogę w stresie, w niedoczasie, w korkach, w samochodach, którego stanu technicznego nikt nie sprawdził, bo szefowi szkoda na to kasy. Walczymy ze sobą o parkingi, o ostatni przejazd na żółtym świetle, kto szybciej ruszy i kto ostatni się wciśnie. Przejmująca to jest lektura!

Od pierwszych stron „gaz wciśnięty jest do dechy”.

Jest to z pewnością jeden z tych reportaży, który powinien przeczytać każdy.

Reportaż opisuje zarówno kluby nielegalnych wyścigów, ale też życie poza wielkimi miastami i jaką rolę odgrywa samochód, gdy nie ma komunikacji miejskiej. Opisuje życie w ciągłej trasie, czyli zawodowych kierowców ciężarówek, ale też ludzi którzy jeżdżą na Uberze, taksówkach czy kierowców InPostu.

Bartosz Józefiak […] wyruszył w Polskę po to by nakreślić portret psychologiczny krajowych kierowców. Ponadto zbadał realia panujące w branży kurierskiej, czy też wstrząsające praktyki stosowane przez niektóre firmy odszkodowawcze.

Książka opisuje sytuacje na polskich drogach; dlaczego Polacy jeżdżą szybko, bardzo przepraszając prędkość, jakich wypadków jest najwięcej oraz co zrobić, by ta sytuacja się zmieniała?