Serce narodu koło przystanku

Mistrz rozkroku i przykucania

Pierwszy raz w życiu byłem na siłce, dwie godziny targałem żelazo. Wszystko mnie boli. Mam 44 lata i 332 dni, 66 kg wagi. Przy chłopakach z siłowni wyglądam jak „przecinek”, „szczypiorek” albo „szczurek”.
Taki jeden prostopadłościan zapytał mnie przy sztandze (szarpał 120 kg): „Ile masz w kablu?”. Udałem, że nie słyszę i przeniosłem się na drążek. Okazało się, że chodziło o obwód bicepsa. Więc w lewym kablu mam 28 cm, w prawym 29. Głupio się czuję. Oni mają kable po 40.

Słownik pakera. C: Cykl, (kuracja, koksowanie) – zażywanie sterydów

W piwnicy jednej z poznańskich szkół ćwiczy dwudziestu siłaczy. Sapią, stękają, czasem ktoś z wysiłku zawyje pod sztangą. Z głośnika duet Tatu. – Jak potrzebujesz sterydów, to do Martena. Ten z hantlami przed lustrem.
Marten (kabel 43 cm) wygląda jak siłacz z kreskówek dla dzieci. Góra mięśni na cienkich nóżkach. Kiedy zapomni długich spodni, na siłowni spada mu autorytet. Ćwiczy od pięciu lat. Zaczął w liceum. – Ambicja. Dwa najgorsze w klasie ciapalągi powiedziały, że nie wycisnę nawet 50 kg. Sztanga tak zaczęła mi się bujać, że musieli mi pomóc, bo by mnie zgniotła.
Właśnie przyjął zamówienie. 240 kapsułek superanabolonu. Dwóch kolegów z siłowni zaczyna nową kurację, każdy weźmie po 120 zastrzyków. Jedna kapsułka po 6,50 zł w hurcie. Na każdej kapsułce Marten zarabia 4 zł, ale z kumpli nie zedrze. Mówi, że 80 procent ludzi na siłowni bierze. Na innych siłkach jest tak samo. No, może mniej koksu jest w tych trzech najdroższych, o których pakerzy mówią z pogardą „wystawa trampków”. – Jedni biorą na siłę, inni na masę albo na wygląd. Taki pakuje, żeby mu brzuch się ładnie wyciął i żyła wyskoczyła na bicepsie.
Jeden bierze powoli, małymi dawkami, drugi na żywca, wszystko miesza i od razu sięga po jakąś petardę z koniem albo krową na opakowaniu. (Sterydy dla zwierząt są tańsze). – Kumpel po tygodniu zrobił się silny jak koń, zaczął dźwigać o 30 kilo więcej.
Marten przysięga, że nigdy nie koksował, bo się boi o zdrowie, ale na siłce nikt mu nie wierzy: – Skąd u niego taka masa i kwadratowa szczęka?
– Mam masę, bo aktualnie nie mam dziewczyny – tłumaczy się Marten – a dziewczyna to wiadomo, dodatkowy stres i człowiek więcej spala.
Ma 25 lat, studiuje zarządzanie i marketing. Obiecywali, że po tym będzie praca. A to jak w liceum, wszystko po łebkach. Chodzi, żeby rodzice nie gadali. Dzisiaj miał zaliczenie z niemca. Włożył obcisły sweter. Przed lektorką rozprostował bary od niechcenia i pokazał paluszek wskazujący, cały we krwi. (Tydzień temu rozwalił sobie sztangą, a przed drzwiami rozerwał ranę). – Ojej, krew – zapiszczała lektorka i szybko wpisała zaliczenie. – Klasyczna ściemka – uśmiecha się Marten. Magisterkę kupi, bo nie ma cierpliwości.

D: Deka, deczka – deca durabolin, lek (przewlekłe choroby wątroby, osteoporoza, wyniszczenie organizmu przez AIDS). Działania niepożądane, patrz: teściu. Bardzo popularna wśród pakerów, więc często podrabiana.

Między seriami ćwiczeń podchodzi się do wielkiego lustra i ogląda ciało. Czy rośnie? Czy równo z każdej strony? Więc się prężymy i opowiadamy różne historyjki. Na przykład o psie, który przekoksował. Bokser miał pana, który lubił sterydy. Pan kłuł siebie w tyłek i tą samą strzykawką psa. Koks też ten sam, nie wiadomo już, czy dla zwierząt, czy dla ludzi. Pan rósł pięknie i pies też. Panu się podobało, że jego bokser wygląda jak olbrzymi rottweiler. Aż pies przestał wydalać. Jak weterynarz go rozkroił, to nie było czego zszywać, jedno g... Pan koksuje dalej w pojedynkę.
– No, co tam trzeba, kolego? – usłyszałem. – Trzeba brać, bo nie urośniesz. Może winko z deką? A najtańsza jest metka z omką, tylko 180 zł. – Marten może mi załatwić koks jeszcze dzisiaj. – No, albo trochę teścia, będziesz mocny. Chyba, że stać cię, kolego, na hormon wzrostu, będziesz duży, może nawet wyższy o kilka centymetrów. Ale na dobrą kurację wydasz z 12 tysiaków.
Poleca deczkę (deca durabolin), najlepsza jest holenderska. A przy okazji może załatwić lewą viagrę.
Marten z koksem się nie narzuca, nowicjuszowi podtrzyma sztangę, podpowie, jak ćwiczyć plecy, a potem zagadnie: – I co, młody, pizgasz żelazo i nie rośniesz? Weź coś, bo się zajedziesz.
I przychodzą. Po dwóch tygodniach, po miesiącu. Zamawiają, pytają, jak brać. On pyta hurtownika. Jak ten powie „raz albo dwa razy w tygodniu”, to Marten powtórzy młodemu, „musisz brać dwa razy”, żeby w interesie był większy ruch. Do biznesu dostał się przez dwóch penerów z Dębca, których poznał na siłowni. Brali duże dawki. Chciał trochę koksu dla kolegi i załatwili. Kiedyś zadzwonili do niego z trasy, że na sobotę potrzebują koks, a wracają z Belgii i nie zdążą odebrać. Podali adres. Sklep z legalnymi odżywkami i sprzętem sportowym. – Jak powiedziałem, po co przyszedłem, to facet krzyczał, że wezwie policję. Uspokoił się, jak wymieniłem ksywki penerów. Zadzwonił z zaplecza, sprawdził. Dał koks i przepraszał, myślał, że to tajniak węszy, bo policjanci też chodzą nieźle napakowani.
Teraz Marten czeka, aż klienci wyjdą ze sklepu. Mówi, że wiele nie ryzykuje, bo koks to nie narkotyki, tylko lekarstwa, możesz mieć przy sobie.
Marten opowiada o fortunach, które powstały na koksie. W takim mieście jak Poznań jest z 60 siłowni, w każdej po 50 pakerów. To razem trzy tysiące. Z tego dwa tysiące to klienci, jadą na koksie, więc hurtownicy dobrze żyją, mają z tego samochody, domy, wczasy.
Kabel, łapa – biceps.
(...)