„Czy walka z chaosem i absolutyzmem na Bliskim Wschodzie leży w naszym interesie? Na Bałkanach – owszem, ponieważ sąsiadują z Europą Środkową i stanowią naturalny kierunek w poszerzaniu zachodniej strefy wpływów i dobrobytu. Gdzie indziej nasze zaangażowanie zależy od tego, czy istnieje stan wyższej konieczności.
Demokracja może bujnie rozkwitnąć w Europie Środkowej, w południowej części Ameryki Łacińskiej czy gdzie indziej, ale w większości krajów Bliskiego Wschodu w pierwszej dekadzie XXI stulecia wciąż będzie, niestety, czystą abstrakcją” – pisze Robert D. Kaplan.
Kolejna prorocza wizja wnikliwego obserwatora? Prowokacja cynicznego podróżnika? W najnowszej książce autor bestsellerowych Bałkańskich upiorów proponuje nam podróż „na wschód od Zachodu”. Z charakterystyczną dla siebie wnikliwością bacznie przygląda się ruchom tektonicznym pośród narodów zamieszkujących obszar od Węgier i Rumunii, poprzez rejon Morza Kaspijskiego, Turcję, Syrię aż do Izraela i Kaukazu. Bezbłędnie wyłuskuje słabości systemu, odnotowuje drgania nastrojów społecznych, by jako znany polityczny sejsmolog wyczulić nas na najmniejsze sygnały problemów, zanim staną się zarzewiem prawdziwego konfliktu.
Przemierzając kraje „szerokiego Bliskiego Wschodu” – leżące na wschód od Europy Środkowej, na zachód od Chin i na południe od Rosji – Robert D. Kaplan zastanawia się, jaka będzie ich przyszłość. Odpowiedzi szuka w przeszłości. Jego przewodnikami, obok spotykanych po drodze ludzi, są dzieła Herodota i Strabona, muzealne eksponaty czy dzisiejsze, ale wytyczone setki lat temu szlaki komunikacyjne. Mimo to Na wschód do Tatarii jest książką o współczesności – często bardziej aktualną niż najświeższy serwis agencji prasowej. Amerykański reporter kolejny raz udowadnia, że wielkie, objaśniające świat dziennikarstwo wymaga połączenia warsztatowej biegłości z wszechstronną wiedzą, głęboką refleksją, empatią i otwartością na Innego, pasją badacza i odkrywcy.
