Zabójca z miasta moreli to wielowątkowa opowieść o Turcji rozdartej między Wschodem a Zachodem, islamem a islamofobią, przesiąkniętej konserwatyzmem i ponowoczesnością, tęsknotą za Europą i eurosceptycyzmem. W każdym z reportaży Szabłowskiego ważą się czyjeś losy, każdy bohater ma okazję przemówić pełnym głosem, opowiedzieć swoją historię, nierzadko zadziwiony własną odwagą, którą wyzwolił w nim polski reporter. Imigranci z Afryki, młode dziewczyny uciekające przed widmem zabójstw honorowych, Ali Ağca — to zaledwie ułamek bajecznie kolorowego, choć niekoniecznie bajkowego korowodu, który prowadzi nas w głąb Turcji, do serca narodu, który — zainfekowany europejskością — gubi swój miarowy, tradycyjny rytm.
Witek, rocznik 1980, stał się gazetowym specjalistą od nietypowych zadań. Dotarł do rodziny Ali Agcy, był wodzirejem na bezalkoholowym weselu, z al Dżazirą robił program o polskiej lustracji. Ale jego miłością jest Turcja, którą poznał jeszcze jako student, a dziś przemierza jako reporter ’Gazety’, opisując jej jasne i ciemne strony, od honorowych zabójstw po rewolucję seksualną.
To książka o tym, jak niewygodnie jest stać w rozkroku. Nie jest to jednak poradnik fitnessowy, jeno porywająca opowieść o życiu pomiędzy dwoma nieprzystającymi światami.
Witold Szabłowski pisze o Turcji tak jak ja bym chciał pisać, gdybym znał się na Turcji.
Po lekturze książki Szabłowskiego jestem przekonany, że rośnie nam drugi Kapuściński.
Witold Szabłowski rozmawia z kierowcami ciężarówek, prostytutkami, profesorami – każdym, kto może pomóc mu zrozumieć dziwne i niepokojące oblicza współczesnej Turcji. [...] Jak Guliwer przygląda się krajowi, w którym polityka, przestępczość, poczucie humoru, gospodarka i życie codzienne zdają się postawione na głowie, a jednak wyglądają dziwnie znajomo. [...] Żaden angielskojęzyczny reporter nie opisał Turcji tak celnie.
Witoldowi Szabłowskiemu udało się osiągnąć idealną równowagę pomiędzy bezkompromisowym dziennikarstwem, wnikliwą analizą polityczną i dowcipną opowieścią. Jego reportaż daje doskonały wgląd w realia współczesnej Turcji, jej mocne strony, słabości i paradoksy. Lektura obowiązkowa.
Odważne i ożywcze spojrzenie za kulisy Turcji.
Opowieści Szabłowskiego słucha się doskonale przede wszystkim ze względu na lekkość i niezobowiązującą pozycję, na której autor siebie plasuje: włóczęgi wałęsającego się po wielkim kraju, podsłuchującego ludzkie historie.
