Świat wirtualny, w którym toczy się codzienne cyberżycie, ma też swoją ciemną odsłonę. Darknet. To właśnie tam, po drugiej stronie internetowego lustra, Ross Ulbricht postanowił zrealizować swój zuchwały plan, który miał doprowadzić do narkotykowej rewolucji.
Ulbricht był typowym dwudziestokilkulatkiem – studiował fizykę, grał na bębnach, chodził na randki. Równolegle pracował nad swoim życiowym dziełem, które miało mu przynieść sławę i cyfrową nieśmiertelność. W 2011 roku założył platformę Silk Road – sklep internetowy oferujący łatwy zakup wszystkiego, co nielegalne. Bez względu na to, czy zamówienie dotyczyło heroiny, cyjanku, czy nerki, wystarczyło jedno kliknięcie, zaszyfrowana płatność bitcoinami i towar lądował pod drzwiami klienta. Jednak jak zawsze w przypadku czarnego rynku, także Silk Road szybko utonął w przemocy, stając się wirtualnym kartelem, gdzie morderstwa, wymuszenia i ataki są codziennością. Alter ego Rossa – Straszny Pirat Roberts – stanął na jego czele.
Król darknetu to trzymające w napięciu studium obłędu napędzanego poczuciem władzy i wnikliwa kronika jednego z najważniejszych śledztw we współczesnej historii Stanów Zjednoczonych. To także historia o tym, że nie ma zbrodni doskonałej. Wystarczy jeden mały błąd, by wygodny fotel bossa nielegalnego imperium zamienić na twardą pryczę w więziennej celi.
Opowieść o królu darknetu pokazuje w krzywym zwierciadle historię start-upowych geniuszy, których biznesy zmieniły świat i internet. Wierzyli, że realizują wielką misję naprawiania świata. Straszny Pirat Roberts, twórca Silk Road – bitcoinowego targowiska, na którym handlowano narkotykami, bronią, a nawet organami – wierzył w libertariańskie idee piratów sprzeciwiających się opresji rządu. Uważał, że ludzie są wolni i sami powinni decydować, co napiszą na portalu społecznościowym i czym chcą handlować w sieci. Geniusze z Doliny Krzemowej zostali okrzyknięci wizjonerami, Pirat Roberts wrogiem publicznym numer jeden. Ale czy oni aż tak się od siebie różnią?
Portret genialnego i bezczelnego Rossa Ulbrichta odmalowany przez Biltona na długo zostaje w pamięci. Zwłaszcza gdy poświęcasz sen, przewracając kolejne strony, by sprawdzić, jak sprawiedliwości stało się zadość.
Śledztwo Biltona na temat Silk Road jest tak pełne zwrotów akcji, że zawstydzi twoje ulubione kryminały.
Czytelniku, nie czytaj tej książki na raz! Mistrzowsko udokumentowany i doskonale napisany reportaż Biltona rzuca cię w sam środek najsłynniejszej zbrodni internetowej. To przyjemność, która trzeba sobie dawkować.
Nick Bilton […] maluje jaskrawy obraz tego, co się dzieje, gdy geniusz i ambicja połączą się z deprawacją.
Wciągająca, uzależniająca, trzymająca w napięciu, fascynująca— nie mogłem jej odłożyć już po pierwszej stronie. „Król darknetu” to najlepsze, co czytałem od lat.
Tylko Nick Bilton mógł tak opowiedzieć tę trzymającą w napięciu historię. „Król darknetu” wciąga i trzyma w napięciu aż po zakończenie, od którego skacze tętno.
Oprócz historii Rossa Ulbrichta, multimilionera, który prowadził sklep przynoszący w szczytowym momencie pół miliona dolarów przychodu tygodniowo, Bilton pokazał sposób myślenia twórcy Silk Road, jego wizję świata, wewnętrzny bunt, ale i walkę pomiędzy dobrem a złem.
Autor nadał [książce] formę powieści non-fiction, łączącą w sobie
interesującą biografię, kryminał ze żmudnym dochodzeniem i sensację pędzącą za zwrotami akcji (...) całość absorbuje, a dłoń z ciekawością przewraca kolejne strony, bo to fascynująca historia.
Jeśli o jakieś książce wydanej w tym roku mogę powiedzieć, że pochłonęła mnie bez reszty, jest to właśnie „Król darknetu”.
Autor reportażu z niespotykaną pieczołowitością odtwarza narodziny i rozwój Jedwabnego Szlaku [ang. Silk Road] [...] Nie ma się co dziwić, że książka stała się bestsellerem „The New York Timesa”, a wydarzenia w niej opisane pchnęły moich ulubionych amerykańskich filmowców – braci Coenów – do pracy nad dreszczowcem „Dark Web”, który – miejmy nadzieję – zobaczymy na dużym ekranie już niebawem.
Publikacja trzyma równy, wysoki poziom. To wciągająca opowieść, którą w napięciu czyta się od pierwszej do ostatniej strony.
Zanim bracia Coen sfilmują tę historię, bądźcie pierwsi i sięgnijcie po książkę. Nie da się od niej oderwać przed przeczytaniem ostatniego słowa.
„Król darknetu” jest królem wśród przeczytanej przeze mnie w czasie pandemii literatury kryminalno-sensacyjnej. Najlepszy. I naprawdę nie ma znaczenia, że jest to książka non-fiction.
Nick Bilton pokazuje punkt widzenia praworządnych i wysoce zorganizowanych instytucji Stanów Zjednoczonych oraz utopijne plany nieuchwytnego Strasznego Pirata Robertsa, jak z czasem nazwał się Ross Ulbricht, który zapragnął, by ludzie sami mogli o sobie decydować. Owa bitwa o przekonania i bezpieczeństwo, wolność i prawa jest jednak niezwykle gorzka w swym morale, gdyż pokazuje, że dla rządu amerykańskiego niedopuszczalne są nie narkotyki, a to, co reprezentuje sobą strona typu Silk Road – opór, zamach na ustalony porządek, nieposłuszeństwo, a przede wszystkim drwina.
Nick Bilton przeprowadza czytelnika przez historię geniusza
cyberprzestępczości, ale również funkcjonariuszy będących w stałej, długo bezskutecznej pogoni za przestępcą. To sprawia, że reportaż czyta się jak kryminał.
Tę znakomicie udokumentowaną książkę czyta się jak thriller.
Śledztwo Biltona jest precyzyjne jak działanie najlepszej agencji
detektywistycznej.
Ten reportaż czyta się jak powieść sensacyjną – policjanci dopasowują kolejne elementy układanki, a szwarccharakter traci grunt pod nogami.
Król darknetu to pasjonująca opowieść kryminalna, ale też panoramiczny obraz amerykańskiego społeczeństwa nieradzącego sobie z właściwym rozumieniem wolności.
„Król darknetu” – nie zdradzając zakończenia i zbyt wielu szczegółów intrygi, jak to w dobrym kryminale – ujawnia, niejako przy okazji, zestaw paradoksów cyberkapitalizmu.
„Król darknetu” – nie zdradzając zakończenia i zbyt wielu szczegółów intrygi, jak to w dobrym kryminale – ujawnia, niejako przy okazji, zestaw paradoksów cyberkapitalizmu.
