Polska z początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku widziana oczami obcokrajowca to kraj z Księżyca. Nic nie jest takie, jakie być powinno.
Włączniki światła działały na odwrót i włączały się w pozycji, w której powinny były się wyłączać, z kurków z gorącą wodą leciała zimna i na odwrót, niektóre zamki w drzwiach zamykały się w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, drzwi szaf same się otwierały, okna ni stąd, ni zowąd wypadały z ram, papier toaletowy rwał się na strzępy w połowie rolki.
Wiele lat wcześniej Michael Moran obiecał umierającemu wujowi, pianiście oczarowanemu muzyką Chopina, że pojedzie do Polski i rozsypie jego prochy nad Żelazową Wolą. Przyrzeczenia nie udało się dotrzymać, ale gdy tylko nadarzyła się okazja podjęcia pracy w ojczyźnie polskiego kompozytora, Michael nie wahał się długo.
Tłem jego zmagań z polską rzeczywistością są barwne opowieści z kart naszej historii. Tworzą ją przede wszystkim niezwykłe postaci — Tatarzy i Krzyżacy, oblubienica Napoleona i kochanka Chopina, śmiali piloci spitfire’ów i mechanicy Rolls-Royce’a — ale też piękno zachowanej architektury, miasta utracone i zdobyte, zachwycające krajobrazy.
Zainteresowanie Chopinem przerodziło się u Morana w wielką fasynację, a ponieważ polskie tłumaczenie książki zbiega się z dwusetną rocznicą urodzin Fryderyka Chopina, autor postanowił specjalnie na tę okazję rozszerzyć rozdział dotyczący młodości kompozytora oraz współczesnych interpretacji jego muzyki.
Polscy czytelnicy prócz barwnych anegdot, zapomnianych lub całkiem nieznanych historii i faktów, odnajdą w tej książce wiele własnych wspomnień, drobnych irytacji czy zdziwień. W końcu żyliśmy w tym kraju z Księżyca!
Moran podchodzi do opisywanej rzeczywistości z pokorą, ale i entuzjazmem. Nikt zainteresowany Polską nie może pominąć tej książki.
Książka Morana napisana jest z taką werwą, że pochłania czytelnika od pierwszej do ostatniej strony.
Świetnie napisany, dowcipny i pełen cennych wiadomości dziennik z podróży Morana zwycięsko łączy poczucie humoru z naukową rzeczowością.
Ten znakomity opis Polski i Polaków w niezwykle sugestywny sposób ukazuje absurdy i surrealizm postkomunistycznej rzeczywistości wczesnych lat dziewięćdziesiątych (…). To nie tylko książka podróżnicza, lecz także podróż przez historię Polski, o której Moran, pisarz obdarzony prawdziwym talentem narracyjnym, opowiada z werwą i znajomością rzeczy.
