Święty Psychol

Johan Theorin w „Świętym Psycholu” doskonale zgrał thriller psychologiczny z mroczną historią miłosną, ale nie zrobił z tego banalnej historii o przewidywalnym zakończeniu.

„Święty psychol” to ciekawa opowieść o zakochaniu, miłości, a raczej fascynacji i o tym, do czego może ona doprowadzić. To również narracja o przemocy i o tym, jak wpływa na całe życie – nie tylko ofiar. Ta lektura naprawdę wciąga!

„Święty Psychol” naprawdę mrozi krew w żyłach, a mnie przyprawił już o jeden senny koszmar. Jest to bowiem opowieść o złu kameralnym i o tym, że wiele ludzkich tragedii wynika nawet nie z głupoty, tylko ze zwykłej bezmyślności.

„Święty psychol” to thriller tak mocny i precyzyjnie skonstruowany, że aż ciarki biegają po plecach. Czytałem, odpoczywałem, czytałem znów i nawet nie spostrzegłem, gdy wylazł ze mnie czytelnik naiwny, taki, który myśli, że wszystko dzieje się naprawdę. Z każdą odwróconą kartką bałem się coraz bardziej.

Tu zbrodni jest wiele – mniejszych i większych, a ofiary mogą stać się katami. Nic nie jest oczywiste. To jest dla mnie największy plus powieści – fabuła trzyma w napięciu, narracja buduje mroczny klimat, choć tak naprawdę nic się konkretnego nie stało.

Johan Theorin perfekcyjnie snuje swoją opowieść. Mamy tu elementy thrillera psychologicznego i horroru, a także zręczną intrygę kryminalną z zaskakującymi zwrotami akcji. A wszystko to przesycone bardzo intensywnymi emocjami, rozważaniami o samotności, przemocy, zagubieniu i wydarzeniach, które potrafią złamać albo zdeterminować nasze życie.

W powieści Theorina nie ma łatwych odpowiedzi. Każdy jest tutaj po części ofiarą, po części mścicielem. Nie ma znaczenia fakt, iż niektórzy popełniają błędy i nie umieją się już wycofać z raz obranej drogi. Zło niezależnie od tego, czy jest dziełem misternego planu, przypadku czy po prostu głupoty, pozostaje złem.

Theorin kolejną powieścią potwierdza swoją szczytową pozycję w gronie twórców szwedzkiej literatury popularnej. To książka nie tylko dla wielbicieli skandynawskich dreszczowców, ale dla wszystkich, którzy mają ochotę na zarwanie nocy, oddając się rozrywce na najwyższym poziomie.

„Święty Psychol” to obłędnie dobry thriller psychologiczny, dzięki któremu Johan Theorin po raz kolejny udowodnił, że jest jednym z najważniejszych, najoryginalniejszych i elokwentnych współczesnych szwedzkich pisarzy.

Nie można jednak stwierdzić, że „Święty Psychol” to thriller psychologiczny (czy też powieść psychologiczna z elementami thrillera). Znajdziemy tu bowiem i coś z romansu, i coś z kryminału, i coś z powieści obyczajowej. Jakakolwiek próba przyporządkowania gatunkowego nie ma więc według mnie większego sensu; byłaby dla tej książki krzywdą i niepotrzebnie by ją upraszczała. Najlepsza jest tu bowiem właśnie ta niejednoznaczność, ujawniająca się również w mistrzowskim zakończeniu.

Johan Theorin wykonał koronkową robotę. Interesujące wątki, pozornie rozłożone byle jak, ciśnięte w chaos okazują się elementami precyzyjnej układanki, wiodącej do zaskakującego i wstrząsającego zakończenia.

„Święty Psychol” to thriller wyróżniający się precyzją konstrukcji, głębią psychologiczną i subtelnością; trzymający w napięciu nawet wtedy, kiedy właściwie nic się nie dzieje…