Danilo Kiš
Danilo Kiš (1935–1989) – serbski pisarz, poeta, eseista i tłumacz, uznawany za jednego z największych prozaików swojego
pokolenia. Urodził się w Suboticy jako syn Czarnogórki i węgierskiego Żyda, większość rodziny stracił w nazistowskich
obozach zagłady. Ukończył studia literaturoznawcze na
Uniwersytecie Belgradzkim. Do 1960 roku pracował w czasopiśmie
„Vidici”. Zadebiutował w 1962 roku powieściami Mansarda oraz Psalm 44. W języku
polskim ukazały się także jego
Klepsydra
(uhonorowana prestiżową Nagrodą „NIN”, którą pisarz zwrócił po
kilku latach z powodów politycznych), Encyklopedia umarłych,
Ogród, popiół, Homo poeticus, mimo
wszystko, Życie,
literatura, Wczesne
smutki, Grobowiec
dla Borysa Dawidowicza oraz Cyrk rodzinny. Laureat wielu nagród literackich i translatorskich – zarówno w kraju, jak i za granicą. Członek
Serbskiej Akademii Nauk i Sztuk.
