Zofia Stryjeńska

Zofia Stryjeńska (ur. 13 maja 1891 r. w Krakowie) – malarka, graficzka, ilustratorka, scenografka, projektantka plakatów, zabawek i tkanin; w 1911 roku w męskim przebraniu rozpoczęła naukę na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium; autorka takich cykli, jak Bożki słowiańskie, Polskie bajdy, Tańce polskie. Jej prace wystawiane były m.in. w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie (1919), Nemzeti Szalon w Budapeszcie (1926), Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Sztokholmie (1926), Muzeum Przemysłu Artystycznego we Lwowie (1932), Brooklyn Museum of Art w Nowym Jorku (1933), Instytucie Propagandy Sztuki w Warszawie (1935) oraz na Biennale w Wenecji (1920, 1932). Laureatka złotego medalu za prace ilustratorskie na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu (1929), srebrnego na na Międzynarodowej Wystawie Sztuki Religijnej w Padwie (1931) oraz złotego na XVIII Biennale w Wenecji (1932); została również odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1930) oraz wyróżniona przez Fundację im. Alfreda Jurzykowskiego w Nowym Jorku za całokształt dorobku artystycznego (1971); związana z Warszawą i Zakopanem, okres powojenny spędziła we Francji i Szwajcarii. Zmarła w Genewie w 1976 roku.