Autorzy Życia w cieniu słów

Gion Mathias Cavelty, ur. w 1974 r. w Chur w Szwajcarii; studiował filologię włoską, retoromańską i angielską we Fryburgu i w Zurychu. W 1997 r. ukazała się pierwsza część jego "trylogii podróży" Quifezit oder eine Reise im Geigenkoffer, w 1998 — kończąca ten cykl Tabula rasa oder eine Reise ins Reich des Irrsinns. Środkowym ogniwem trylogii Cavelty’ego jest powieść Ad absurdum oder eine Reise ins Buchlabyrinth (1997). W 1998 r. odbyła się premiera jego sztuki Das verlorene Wort. Cavelty publikował również w antologiach młodej prozy szwajcarskiej: w 1998 r. — w Das Netz-Lesebuch, a w 1999 r. — w Sex, Drugs, Rock’n’Roll. W 2000 r. ukazała się jego satyra Endlich Nichtleser. Die beste Methode, mit dem Lesen für immer aufzuhören.
Ad absurdum albo podróż do labiryntu książek jest przekładem fragmentu powieści Ad absurdum oder eine Reise ins Buchlabyrinth.

Franzobel (właśc. Franz Stefan Griebl), ur. w 1967 r. w Vöcklabruck w Austrii; studiował germanistykę i historię w Wiedniu, gdzie obecnie mieszka. W 1995 r. rozgłos przyniosło mu przyjęte owacyjnie przez jurorów konkursu im. Ingeborg Bachmann opowiadanie-kolaż Die Krautflut. Publikuje powieści, minipowieści, opowiadania i sztuki teatralne, zawsze wzbudzające gorące polemiki. W 1994 r. ukazały się Ranken i Die Musenpresse, w 1995 — Hundshirn oraz Thesaurus. 1996 r. przyniósł autobiograficzne Schinkensünden i satyrę Linz. Eine Obsession. W 1997 r. powstała sztuka Kafka, rok później trzy powieści: Böselkraut und Ferdinand. Ein Bestseller von Karol Alois, Bibapoh. Il re pastore folgend. Ein Hirtenspiel oraz Der Trottelkongress. Commedia dell´ pape. Ein minimalistischer Heimatroman. Utwory Franzobla wystawiane sš też na scenie: w 1996 r. Das Buschelgeflecht, w 1998 — Nathans Dackel. Eine Lessingvollstreckung, w 1999 — Hermes, w 2000 — Merzedes stirbt i Volksoper, adaptacji scenicznej doczekała się wówczas powieść Scala Santa oder Josefine Wurznbachers Höhepunkt, w 2001 — Shooting Star i Mayerling. Die österreichische Tragödie. W 2002 r. ukazała się jego powieść Lusthaus oder Die Schule der Gemeinheit, a w 2003 Mozarts Vision. Stück, Materialien, Collagen oraz tomik wierszy Luna Park. Za całokształt twórczości Franzobel otrzymał w 1997 r. nagrodę miasta Darmstadt (Leonce und Lena-Preis) oraz w 2002 wiedeńskš nagrodę im. Artura Schnitzlera.
Proza Psi mózg, prezentowana w niniejszej antologii, zaczerpnięta została z powieści Hundshirn.

Bettina Galvagni, ur. w 1976 r. w Bolzano w Południowym Tyrolu; mieszka w Neumarkt i Wiedniu. Jako szesnastolatka uzyskała pierwszą nagrodę literacką Zrzeszenia Artystów Południowego Tyrolu za publikowane w czasopismach teksty prozatorskie i poezję. W 1996 r. ukazał się zbiorek jej wierszy Moira, za który Galvagni w 1997 r. otrzymała nagrodę im. Ernesta Willnera. Popularność przyniosła jej entuzjastycznie powitana przez krytykę książka Melancholia, za którą w 1997 r. otrzymała jedną z nagród w konkursie im. Ingeborg Bachmann. W 2002 r. ukazała się druga powieść Galvagni, zatytułowana Persona.
Zamieszczona w niniejszej antologii proza stanowi fragment powieści Melancholia.

Vera Henkel, ur. w 1961 r. w Düsseldorfie; z zawodu graficzka i ilustratorka. Publikuje utwory literackie oraz karykatury w czasopismach i antologiach; współpracuje z radiem. Laureatka wielu nagród literackich, m.in. nagrody za lirykę miasta Düsseldorf (1995), Open Mike (Berlin, 1996), Highlander Poetry Slam (Düsseldorf, 1997). W 1998 r. otrzymała stypendium miasta Düsseldorf. W 1996 r. opublikowała zbiorek Männer in Unterhosen. Merkwürdige Geschichten und Zeichnungen (Düsseldorf, 1996), z którego pochodzi prezentowana w niniejszej antologii miniatura.

Peter Henning, ur. w 1959 r. w Hanau; mieszka we Frankfurcie nad Menem. Od 1986 r. pracuje jako dziennikarz. W 1997 r. zadebiutował powieścią Tod eines Eisvogels i otrzymał za nią nagrodę Fundacji im. Jürgena Ponto. W 2000 r. opublikował nowelę Aus der Spur. Jesienią 2002 r. ukazał się jego zbiór Giganten. 18 Geschichten.
Opowiadanie Ważki pochodzi z antologii Wenn der Kater kommt. Neues Erzählen-38 deutschsprachige Autorinnen und Autoren (Kolonia, 1996).

Felicitas Hoppe, ur. w 1960 r. w Hameln; studiowała literaturoznawstwo, retorykę, religioznawstwo i italianistykę w Tybindze, Berlinie, Rzymie oraz w USA. Pracowała jako dramaturg i dziennikarka. Od 1986 r. mieszka w Berlinie. Publikowała m.in. we "Frankfurter Rundschau", "Literaturmagazin", "Sinn und Form", szwajcarskim czasopiśmie kulturalnym "Du" oraz w piśmie "Art". W 1995 r. uhonorowano ją pierwszą nagrodą magazynu literackiego "foglio" dla młodych pisarzy. W 1996 r. zadebiutowała tomikiem opowiadań Picknick der Friseure, za który otrzymała nagrodę im. Ernsta Willnera, w konkursie im. Ingeborg Bachmann nagrodę wydawców oraz nagrodę literacką magazynu kulturalnego ZDF "aspekte", przyznawaną za najlepszy debiut. W 1999 r. ukazała się jej pierwsza powieść Pigafetta, drukowana wcześniej jako cykl siedmiu artykułów we "Frankfurter Allgemeine Zeitung", a na początku 2003 powieść Paradiese. Übersee.
Prezentowana w niniejszej antologii Wiecha... została pierwotnie opublikowana w piśmie "Frankfurter Rundschau" (27.07.1996).

Zoë Jenny, ur. w 1974 r. w Bazylei; mieszkała w Grecji oraz w szwajcarskim kantonie Tessin; obecnie mieszka i pracuje w Bazylei. Wydaniem pierwszych swoich opowiadań zwróciła uwagę krytyki i uzyskała kilka stypendiów literackich, m.in. programu telewizyjnego 3-SAT. W 1997 r. ukazała się jej powieść Das Blütenstaubzimmer, nagrodzona przez szwajcarską fundację Pro Helvetia. Autorka otrzymała za tę książkę nagrodę literacką magazynu kulturalnego "aspekte", a w 1997 nagrodę w konkursie im. Ingeborg Bachmann oraz nagrodę im. Jürgena Ponto. Powieść ta została wydana również w języku polskim (Kwietny pył). W 2000 r. ukazała się jej kolejna powieść Jenny Der Ruf des Muschelhorns. W 2001 r. napisała wraz z B. Pfarrem opowieść dla dzieci Mittelpünktchens Reise um die Welt. W 2002 r. wydała powieść Ein schnelles Leben, opowiadającą o miłości tureckiej dziewczyny i niemieckiego chłopca.

Helmut Krausser, ur. w 1964 r. w Esslingen; studiował archeologię, teatrologię i historię sztuki w Monachium. Przez dłuższy czas pracował jako piosenkarz, robotnik, statysta w operze i stróż nocny, poznając przy tym środowisko bezdomnych. Obecnie mieszka w Monachium i w Berlinie. W 1993 r. otrzymał renomowaną nagrodę Tucan. Jest autorem licznych utworów: powieści Könige über dem Ozean z 1989 r., Spielgeld z 1990 oraz Melodien z 1993. W 1994 r. ukazał się jego tom opowiadań Die Zerstörung der europäischen Städte, a w 1996 powieść o istocie pisarstwa Thanatos. Das schwarze Buch. W 1999 r. wydrukowano jego długo nie publikowaną powieść Schweine und Elefanten i tomik wierszy, a w 2001 r. Schmerznovelle. Dwie jego powieści — Fette Welt z 1992 i Der grosse Bagarozzy z 1997 — doczekały się ekranizacji. Ta ostatnia ukazała się w Polsce (Wielki Bagarozy). W 1997 r. na scenie wystawiono jego sztukę Spät weit weg, a w 2000 Haltestelle. Geister. Począwszy od 1992 r., ukazało się osiem części Dzienników Kraussera, będących komentarzem do jego twórczości. W 2001 r. wydał Schmerznovelle, a w 2003 r. powieść UC oraz Strom. 99 neue Gedichte.
Opowiadanie Leśniczy, morderca i ja pochodzi ze zbioru Die Zerstörung der europäischen Städte.

Manuel Lessing, ur. w 1965 r. w Wiedniu, gdzie mieszka do dziś. W 1988 r. otrzymał nagrodę fundacji Adolfa Scherfa. W 1989 r. napisał scenariusz do austriackiej eksperymentalnej sztuki science-fiction, zatytułowanej Constant Instant Blue.
Prezentowany w niniejszej antologii tekst ukazał się w wiedeńskim czasopiśmie "Wespennest" (100/1995).

Udo Marx, ur. w 1961 r. w Cochem; mieszka i pracuje w Ernst nad Mozelą, w 1992 został wyróżniony stypendium promocyjnym Nadrenii-Palatynatu. Uprawia głównie prozę i eseistykę; jego teksty ukazują się w prasie codziennej, czasopismach literackich oraz antologiach, głównie w zbiorach współczesnej prozy w Niemczech, Francji i Belgii, np. w 1988 r. w antologii René pflügt Margritten. Texte knapp unterm Surrealismus. Jako publikacje samodzielne ukazały się: tomik wierszy Kleiner Sohn des Lichts z 1980 r. i dwie powieści — w 1996 Landeinwärts nach Süden, a w 1999 Das Katzenhaus. W 2000 r. Marx wydał tomik wierszy Squash.
Wypominki z lewego brzegu Renu ukazały się w biuletynie mogunckiego Biura Literackiego "Dalberger HofBerichte".

Jens Neumann, ur. w 1970 r. w Moguncji; od 1990 wydaje książki i antologie, sztuki teatralne i prozę "realistyczno-surrealistyczną". Jest współzałożycielem istniejącego od 1999 r. wydawnictwa Ventil, publikującego teksty z zakresu teorii, historii i literatury pop.

Doron Rabinovici, ur. w 1961 r. w Tel Awiwie; od 1994 pracuje jako historyk i publicysta w Wiedniu. W 1996 r. otrzymał nagrodę im. Roberta Curtiusa za eseistykę. Publikuje w antologiach i czasopismach, m.in. we "Frankfurter Allgemeine Zeitung". Zajmuje się historią najnowszą Austrii, jej współczesną sytuacją polityczną, a także przeszłością austriackich Żydów. Jako prozaik zadebiutował w 1994 r. zbiorem krótkich opowieści Papirnik. Stories. W 1997 r. opublikował Suche nach M. Roman in 12 Episoden. W 2001 r. wydał tom esejów Credo und Credit. Einmischungen. W 2000 r. napisał historyczną monografię Instanzen der Ohnmacht o radzie Żydów w narodowo-socjalistycznym Wiedniu. W 2002 r. Rabinovici otrzymał nagrodę im. Clemensa Brentano, przyznawaną przez miasto Heidelberg, oraz nagrodę im. Jeana Améry’ego.
Mała proza Piszę do Ciebie pochodzi ze zbioru Papirnik. Stories.

Tobias Rausch, ur. w 1972 r. we Frankfurcie nad Menem; studiował filozofię, germanistykę oraz biologię we Fryburgu, Moguncji i Berlinie. Otrzymał szereg nagród literackich, m.in. pierwszą nagrodę Forum Literackiego Hesji i Turyngii (1998) oraz nagrodę promocyjną miasta Moguncji (1997). Współpracuje z radiem, publikuje w czasopismach literackich i antologiach (m.in. w 1998 r. w "Trafo 2" — almanachu wydawanym przez stowarzyszenie Biuro Literackie Moguncji). Obecnie pracuje jako reżyser i dramaturg w Berlinie.
Stryker ukazał się w zbiorze Nagelprobe 15 (Frankfurt, 1989).

Sabine Reber, ur. w 1970 r. w Bernie; studiowała dziennikarstwo i wiedzę o mediach. Od 1992 r. pracuje jako dziennikarka oraz tłumaczka. Publikuje wiersze i opowiadania w czasopismach literackich oraz antologiach w Niemczech i w Szwajcarii. W 1998 r. ukazała się jej debiutancka powieść Die Schwester des Schattenkönigs, a rok poźniej powieść Blau. Mieszka w Irlandii.
Opowiadanie Czerwień truskawek, zamieszczone w niniejszym zbiorze, pochodzi z antologii Wenn der Kater kommt. Neues Erzählen-38 deutschsprachige Autorinnen und Autoren (Kolonia, 1996).

Silke Andrea Schuemmer, ur. w 1973 r. w Akwizgranie; publikuje w czasopismach literackich oraz antologiach; jej utwory prezentowane są w radiu na obszarze niemieckojęzycznym i w Rosji. W 1994 r. była stypendystką Senatu ds. Kultury w Berlinie oraz Ministerstwa Kultury Północnej Nadrenii-Westfalii. Jest laureatką poetyckiej nagrody promocyjnej im. Christine Lavant (1997); w 1996 r. otrzymała nagrodę magazynu literackiego "foglio". W 1996 r. ukazały się bibliofilskie wydanie tomu jej wierszy Triptichon oder Salzig schmeckt der Algenstrang oraz zbiór opowiadań Die Form des Fisches ist sein Wissen über das Wasser. W 1999 r. otrzymała literacką nagrodę im. G. Ch. Lichtenberga.

Thomas Strittmatter, ur. w 1961 r. w St. Georgen w Szwarzwaldzie; studiował malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Karlsruhe; w latach 1983–1993 mieszkał i tworzył w Wiedniu, później — aż do przedwczesnej śmierci w 1995 r. — w Berlinie. W 1981 r., jeszcze jako uczeń, napisał w lokalnym dialekcie sztukę dla teatru ludowego Viehjud Levi, w 1983 Brach, a w 1984 Der Polenweiher. W 1981 r. otrzymał nagrodę Ministerstwa Kultury i Sztuki Badenii-Wirtembergii, a w 1984 przyznano mu w ramach konkursu im. Ingeborg Bachmann stypendium im. E. Willnera. Był twórcą wszechstronnie utalentowanym, oprócz sztuk teatralnych opublikował powieść Raabe Baikal (1990), stworzył też wiele słuchowisk radiowych i filmów. Wraz z reżyserem Janem Schüttem napisał trzy scenariusze: w 1987 r. Drachenfutter, w 1990 — Winkelmanns Reisen, a w 1994 — Auf Wiedersehen Amerika. W 1998 r. ukazała się książka pióra G. Wendt dokumentująca jego życie i twórczość Der Tod ist eine Maschine aus Eis.
Fragment prozy Strittmattera wykorzystany w naszej antologii pochodzi z powieści Raabe Baikal.

Ilija Trojanow, ur. w 1965 r. w Sofii. W 1972 r. rodzina pisarza opuściła Bułgarię i otrzymała azyl polityczny w Niemczech; przez następne dziesięć lat przebywała w Kenii. Ostatnie szkolne lata i czas studiów Trojanow spędził w Niemczech. Od 1992 r. prowadzi własne wydawnictwo w Monachium. W 1997 r. rozgłos przyniosła mu pisana w internecie powieść Autopol. Ein Internet-Moovie. Za wydaną rok wcześniej książkę Die Welt ist gross und Rettung lauert überall, finansowaną przez Niemiecką Fundację Literatury, Trojanow otrzymał wyróżnienie w konkursie im. Ingeborg Bachmann. W 1999 r. ukazały się jego refleksje z podróży do rodzinnego kraju pt. Hundezeiten. Bulgarien — Heimkehren in ein fremdes Land. W 2000 r. wydał zbiór zatytułowany Döner in Walhalla. Texte aus der anderen deutschen Literatur. Obecnie zajmuje się pisaniem reportaży, książek podróżniczych i przewodników po Afryce i Indiach. W 2002 r. ukazał się zbiór zatytułowany Der Sadhu an der Teufelswand. Reportage aus einem anderen Indien.
Zamieszczone w niniejszej antologii dwa fragmenty zostały zaczerpnięte z powieści Trojanowa Die Welt ist gross und Rettung lauert überall.

Alissa Walser, ur. w 1961 r.; studiowała malarstwo w Nowym Jorku i w Wiedniu, mieszka we Frankfurcie nad Menem, tłumaczy z angielskiego sztuki teatralne. W 1992 r. otrzymała nagrodę im. Ingeborg Bachmann za opowiadanie Geschenkt. W 1994 r. ukazał się jej tom opowiadań Dies ist nicht meine ganze Geschichte, a w 2000 r. zbiór zatytułowany Die kleinere Hälfte der Welt (z niego pochodzi opowiadanie zamieszczone w niniejszej antologii), wydany w Polsce (Mniejsza połowa świata).