Lektura Leviego sprawia, że w człowieku zaczyna pracować dojmującą świadomość tego, że wszystko, co wydarzyło się wtedy, dobiegło końca jedynie w określonym czasie, natomiast wciąż trwa w nas jako potencjalność politycznych, zbrodniczych rozwiązań - ponieważ rozglądając się po świecie wiemy już, że Auschwitz nie było wystarczającą przestrogą i wciąż może wydarzyć się nowe - kolejne.
Marcin Zegadło, Księgozbiry, facebook.com
- Jest to proza o wybitnych walorach poetyckich, napisana piękną polszczyzną. Słowa mają tu swój rytm i melodię, malują w głowie czytelnika sugestywne obrazy, a nawet przywołują zapachy, słowem – odbieramy je wszystkimi zmysłami. […] Trzeba niemałego talentu, literackiego słuchu i językowego wyczucia, by zróżnicowane głosy naśladować tak, by brzmiały one wiarygodnie. W tym przypadku tak właśnie się dzieje.Szymon Babuchowski, „Gość Niedzielny”, T./ Nr 14 z dn. 07.04.24
- spreaker.com
„Wojna odwraca pewne pojęcia […], relacje między oprawcą, agresorem a ofiarą są zaburzone. Sytuacja stawia oprawcę w pozycji, w której on ustala reguły gry, także opowieść, ja próbowałem to odwrócić” – opowiadał Tomasz Szerszeń, przy okazji rozmowy o eseju Być gościem w katastrofie – bardzo polecamy wysłuchanie całej rozmowy.
- „Białe noce” to trzynaście opowiadań będących echem historii, które autorka obserwowała lub zasłyszała w dzieciństwie – z tym że w bardziej plastycznej formie. Słowem: pisze o swoich dawnych sąsiadach z beskidzkiej wsi. Ludziach, którzy tam zostali, którym nie powiodło się w życiu, którzy przedwcześnie zmarli. Otoczeni ubóstwem, rozpaczą, brutalnością i ogólnym bezsensem.Klaudia Mizerska, zwierciadlo.pl
- [doświadczenie Ernaux] Jest punktem wyjścia do rozważań o kobiecym losie we Francji schyłku lat pięćdziesiątych. Dostajemy jednocześnie ostry jak brzytwa obraz społeczeństwa tamtego czasu, ze wszystkimi ograniczeniami sprzed fali rewolucyjnych zmian kolejnej dekady.CZYTELNIA KULTURALNA, legalnakultura.pl
- [...] Robert Whitaker podejmuje temat korelacji między stosowaniem leków psychotropowych a wzrastającą liczbą zaburzeń psychicznych. [...] Oczywiście różne leki stosuje się na różne przypadłości, warto się jednak zastanowić, czy zasadne jest traktowanie cierpienia psychicznego tak samo jak innych chorób somatycznych.Cveta Dmitrova, polityka.pl
- [...] nie jest to książka o spisku Big Pharma i lekarzy – Whitakerowi zarzuca się nawet, iż pomniejsza skalę problemu korupcyjnych działań firm farmaceutycznych. Jej sednem są najnowsze badania dotyczące „serotoninowej teorii depresji”, pokazujące iż nie istnieje związek między poziomem serotoniny w mózgu człowieka a depresją. A taka teoria obowiązywała dotychczas i skutkowała stosowaniem odpowiednich leków. Można także podejrzewać, iż była stworzona w zgodzie nie tylko z interesem pacjentów, ale i z interesem firm farmaceutycznych, pasowała także do rozumienia przyczyn chorób psychicznych jako niedoboru określonych substancji.Anna Leszkowska, sprawynauki.edu.pl
- „Szkice z bramy” to zbiór 10 tekstów, które, choć osobne, doskonale komponują się w domkniętą całość, tworząc opowieść nie tylko o historii i działalności Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN”, ale także kreując nową „opowieść o mieście Lublinie”. Estetyka strony graficznej idealnie koresponduje z tematem, minimalistyczna, a jednak niezwykle sugestywna.Magdalena Piotrowska-Grot, artpapier.com
- Kolejna pozycja noblistki, będąca portretem kobiet rysowanym na podstawie na podstawie wiwisekcji własnych wspomnień. […] Bez kompromisów. Ernaux nie bierze jeńców.„Elle”, M./Nr 355 z dn. 01.05.24
- Marzenia o nieskrępowanej wolności ciała (i zarazem duszy) jeszcze się nie ziściły, lecz siła krytycznych esejów brytyjskiej autorki powoduje, że mamy ochotę nie tylko dalej marzyć, ale już walczyć.Diana Dąbrowska, „Znak”, M./ Nr 4 z dn. 04.24
- „Kamienie…” to reportaż znakomity, który przywraca wiarę w ten gatunek literacki.Beata Chomątowska, facebook.com
- Ona, prawosławna Białorusinka, dziennikarka i pisarka, chciała zrozumieć jednych i drugich. Odczytać ich mity.Anna Radziukiewicz, „Przegląd”, T./ Nr 13 z dn. 25.03.24
Wspaniała wiadomość!
Jędrzej Pasierski zdobył I miejsce głosami czytelników w Konkursie na Książkę Miesiąca portalu Książka zamiast kwiatka, za powieść kryminalną Źródło.
Serdecznie gratulujemy!- „Obca” to historia o dorastaniu w rodzinie głuchych włoskich imigrantów – buntowników i dekadentów, z nieustannym poczuciem niedopasowania i syndromem oszustki. Autorka nie ukrywa, że pisanie autobiografii polega na wymyślaniu tego, co się przeżyło, skrupulatnym dobieraniu słów, by ostatecznie uświadomić sobie, że język nie pomoże zasypać doświadczonych pęknięć.Ilona Klimek-Gabryś, miesiecznik.znak.com.pl
- Autorka podjęła się zadania niewykonalnego, arcyważnego społecznie. Praktycznie brak jest już naocznych świadków i dokumentów, a te, jeśli istnieją, są rozproszone po wielu archiwach.Artur Franczak, sadeckisztetl.com
- Pasierski ciągnie nas w tej powieści w Beskid Sądecki, nad Poprad, na hale, wysoko, tam, gdzie zimą nie da się dojechać. Tylko Nina Warwiłow, ze swoją niezawodną intuicją, będzie potrafiła odkryć kulisy pewnego makabrycznego morderstwa.Maria Fredro-Smoleńska, vogue.pl
-
Doskonałe wieści!
Karolina Kuszyk oraz tłumacz Bernhard Hartmann otrzymali nagrodę Georg Dehio Book Prize 2024 za książkę Poniemieckie.
Najserdeczniejsze gratulacje! - Z połączenia wnikliwości, empatii i wielkiej wiedzy (lista źródeł, z których korzystała reporterka jest godna podziwu, zwłaszcza w czasach, gdy dziennikarze często rezygnują z przygotowywania szczegółowych przypisów i bibliografii) powstała wyjątkowa książka. Niezwykle trudna, ale konieczna. I dobrze, że napisała ją właśnie Błażejowska.Jadwiga Biernacka, „Nowe Książki”, M./ Nr 3 z dn. 03.24
- Od lat nie miałem tak dużego oporu przed lekturą, jak w przypadku „Bezdusznych” Kaliny Błażejowskiej. To straszna książka. Tym straszniejsza, że żyjemy w świecie, w którym wołanie „nigdy więcej wojny”, z całym jego dobrze zrozumiałym kontekstem czasów pogardy, znów wydaje się rozpaczliwym wołaniem na próżno. Ale ten reportaż oddaje sprawiedliwość cieniom najsłabszych i zapomnianych. To rzecz bolesna.Krzysztof Wołodźko, panstwo.net
- Pochłonęłam „Bezdusznych. Zapomnianą zagładę chorych” w jeden dzień. Brak mi słów podziwu dla wartości pracy, jaką wykonała Kalina Błażejowska – zbierając materiały do tej książki, docierając do ostatnich żyjących świadków eksterminacji psychicznie chorych przed i w czasie drugiej wojny światowej oraz układając dla nas tę opowieść.Agnieszka Kostuch, nowynapis.eu
- […] historia Leviego to jeden ze sztandarowych przykładów tego, co niejednokrotnie umyka nam, gdy konfrontujemy się z historią Holocaustu. Liczba ofiar, tych bezpośrednich, pomordowanych przez nazistów, szczególnie w obozach koncentracyjnych, to jedno. Stopień traumatyzacji ocalałych z Holocaustu, ich konieczność konfrontowania się na nowo z przeżyciami – to sprawa odrębna.Mateusz Łabuz, warhist.pl
- Autor świetnie operuje giętkością gatunkową eseju, łączy go z autobiografią, wciąga w tę pozornie zwyczajną opowieść.[…] I to osobiste, płynące z wnętrza wyznanie autora wydaje mi się czymś najbardziej wartościowym w świecie krótkiej pamięci, sztucznych, quasi-celebryckich biografii, kupowania prestiżu. Dlatego „Hankę” powinni przeczytać wszyscy. To jedna z tych lektur, które otwierają oczy.Sławomir Iwasiów, artpapier.com
- Jeżeli ktoś ma ochotę zejść do kopalni ojców, powdychać nieco już w Polsce zakurzony pył węglowy i poczuć smak krwi z rozciętego policzka, to Breece D’J Pancake będzie w punkt. Do lektury pasować będą przygaszone świece zapachowe o nutach mgły, świerku, tytoniu i prochu.Jakub Jakubik, artpapier.com
- Annie Ernaux twardo trzyma się w swojej prozie tego, co zna najlepiej – własnego życia. Nie ukrywa jej autobiograficznego charakteru. [...] Ernaux patrzy przenikliwie, pisze jakby szeptała, a jej pisanie bywa krzykiem albo szlochem.Leszek Bugajski, „Wprost”, T./ Nr 14 z dn. 01.04.24
- radiogdansk.pl
Czytelnik przygląda się jednostkom – babci Albinie, matce (czyli tytułowej Hance) i Maciejowi, który spełnił marzenie poprzedniczek o zdobyciu wykształcenia. Te osoby odzwierciedlają jednak losy podobnych rodzin. Czytelnik ma więc okazję przyjrzeć się przodkom i zadać sobie pytanie o awans społeczny własnej rodziny. W audycji „Wspólne Czytanie z Radiem Gdańsk” z Maciejem Jakubowiakiem, eseistą i wicenaczelnym magazynu „Dwutygodnik”, rozmawiała Marzena Bakowska.
