W dniach 16-19 maja serdecznie zapraszamy na Stadion Narodowy, na stoisko 111/D8.

Nasze nowości i bestsellery kupicie z targowym rabatem 30%.

Spotkanie też naszych autorów, którzy na naszym stoisku będą podpisywać swoje książki.

W dniach od 30 kwietnia do 6 maja kupicie najlepsze lektury na majówkę z 30% rabatem.

Rabat dotyczy książek papierowych oraz e-booków.

Promocja obowiązuje na stronie internetowej i w warszawskiej Księgarni Czarnego w alei Jana Pawła II 45a/56.

Monika Sznajderman otrzymała nominację do Nagrody Polskiej Rady Biznesu, jednego z najważniejszych wyróżnień biznesowych w Polsce, w kategorii WIZJA I INNOWACJE. Jesteśmy dumni i serdecznie gratulujemy!

Nie był zawodowym historykiem, ale jego opowieści mają dodatkowy walor – są świadectwem ocalałego z Auschwitz. […] Stąd bogactwo szczegółów w jego książkach, obrazowe przekazywanie relacji i staranność w opowiadaniu losów osób, po których ślad pozostał tylko w pamięci Leviego. Dlatego warto też zwrócić uwagę na znakomite tłumaczenie jego wspomnień […].

„Nie wiem, czy kiedykolwiek udało mi się bezpiecznie „wylądować” w jakimś języku. Wydaje mi się, że to charakterystyczne dla osób pochodzących z rodzin, które wyemigrowały. Ale zastanawiam się też, czy ten proces zadomowienia się w jakimś języku – osiągnięcie poczucia bliskości z nim, intymności, pewności siebie – jest w ogóle możliwy”. Z Claudią Durastanti, autorką książki Obca, na łamach Kultury Liberalnej rozmawiała Sylwia Góra.

To autobiograficzna proza o dorastaniu poza językiem – Claudia Durastanti urodziła się w rodzinie głuchych. Jej rodzice swoje życie budowali w ciszy, ona sama wychowała się w głośnym Nowym Jorku, a po rozwodzie przeniosła się z mamą do kraju swoich dziadków, do Włoch. Czy uda jej się znaleźć własny język i dokładnie określić tożsamość w świecie, w którym czuje, że istnieje pomiędzy kulturami, językami, obyczajami? Intymna, erudycyjna opowieść.

Autor, wszak erudyta z doktoratem, sam siebie pozbawia naukowego języka, który opanował doskonale na uniwersytecie w ramach awansu społecznego i pisze prostym, przystępnym językiem. Hanna, osoba, której życie pozornie zdawać się mogło niegodne powieści, czy eseju staje się potężną bohaterką tej historii. Zwykłe życie śląskiej urzędniczki, matki trójki dzieci, okazuje się fascynującą opowieścią. Książka zaś staje się aktem socjologicznej i historycznej analizy ale też aktem miłości.

Ernaux nie boi się ocen, pisze najszczerzej, jak może. Nikt tak jak ona nie opisuje kondycji kobiety – jej marzeń, ambicji, pragnień, rozkoszy, popełnionych błędów, do których chce mieć prawo.

Od początku więc równie dobrze można przyjąć, że ta biografia jest fikcją, jak i to, że budowanie tożsamości na podstawie chaotycznej, rozpisanej na dwa kraje i kilka języków rodzinnej historii będzie dla Durastanti procesem trudnym – dla czytelnika odwrotnie; chaos i nieprzewidywalność tej lektury i losów jej bohaterów przyswaja się wartko i z ogromną przyjemnością.

„Właściwie nie mogliśmy chyba tego nie napisać. Każdy z tą historią, ze spotkaniem z tym ornitologiem, nazistą, esesmanem, który służył również w Auschwitz przez formalnie dwa lata, gdzieś nas goniła. Pomysł napisania wspólnej książki się pojawił. No i tak ta książka powstała, przy czym to jej powstawanie to kolejne pięć lat mniej więcej” – mówi Beata Dżon-Ozimek, współautorka (wraz z Michałem Olszewskim) książki Ptaki krzyczą nieustannie, na antenie Radia Opole.

„[...] wielu malców faktycznie odzyskało w Rabce zdrowie i wielu uratowano życie. Ale złe wspomnienia i skojarzenia więzienne, obozowe nadal w nich tkwią. Adekwatną odpowiedzią wydaje się współczucie i refleksja nad przyczynami tego stanu rzeczy” — z Beatą Chomątowską, autorką Miasta Dzieci Świata, rozmawiała Joanna Biszewska.

Książka przepełniona jest rzetelną wiedzą, nie ma tu stawiania jedynie słusznych społeczno-obyczajowych tez i manipulowania, w celu ich udowodnienia, rozmaitymi badaniami. Whitaker sumiennie, alei bezwzględnie, wykazuje złożoność i powszechność epidemii chorób psychicznych, a zarazem przeprowadza precyzyjną krytykę licznych wciąż obowiązujących teorii na temat biologicznych podstaw zaburzeń umysłowych i psychofarmakologii.

Beata Chomatowska [...] stara się odpowiedzieć na pytanie, czy słynne Miasto dzieci świata było naprawdę idyllicznym uzdrowiskiem.

Z Urszulą Honek, autorką nominowanych do Bookera Białych nocy, w podcaście Vogue „Słowo za słowo”, rozmawiała Maria Fredro-Smoleńska. Zachęcamy do wysłuchania!

Autorka o swoich doświadczeniach opowiada jednak z humorem, zręcznie lawirując pomiędzy tym, co racjonalne a tym, co szalone. Ogromny podziw budzi w czytelnikach jej determinacja, aby realizować własne marzenia i plany. Aby zmierzyć się z życiem na swoich, zupełnie innych niż rodziców zasadach. Wymyślając, nadając literacką formę temu, co przeżyła, Durastanti odkrywa wolność, jaką daje pisanie i opowiadanie historii. Przepisując swoją biografię na prozę, łata pęknięcia w swoim życiu, nadając mu formę.

Te trzy teksty były we Francji publikowane osobno, jednak zestawione tak, jak w Polsce zrobiło to wydawnictwo Czarne, wszystkie korzystają na trójstronnej synergii: wzmacniają się wzajemnie i rezonują ze sobą. Dopiero lektura całości uzmysławia wywrotowy zamysł autorki, wykraczający daleko poza autobiografizm i herstoryzm.

Dzięki znakomitemu przedstawieniu tła każdej historii oraz postaci, udaje się nam nawiązać z nimi pewną emocjonalną więź, która nie pozwala nam odłożyć książki Deeshy Philyaw nawet na moment. Wszystkie rozdziały wywołują w nas współczucie, złość, rozczarowanie i – co prawda momentami, ale jednak – szczyptę radości. „Sekretne życie pobożnych kobiet” to kolejna książka z serii „Opowiadania amerykańskie”, która trafiła w moje ręce. Jeśli następnym lekturom uda się utrzymać poziom, w co nie śmiem wątpić, Wydawnictwo Czarne będzie mogło pochwalić się naprawdę wybitną kolekcją.

To lektura, która poruszy, zainspiruje do refleksji i otworzy oczy na różnorodność kobiecego doświadczenia. Literatura na światowym poziomie, idealna nie tylko dla kobiet.

Zbigniew Rokita polskim laureatem tegorocznej Nagrody im. S. B. Lindego! Jest to już XXVIII edycja jedynej polsko-niemieckiej nagrody literackiej. Ze strony niemieckiej wyróżniona została Anne Weber. Serdeczne gratulacje!

Dzięki Ciałku możemy poznać jeden z najbardziej poruszających i mrocznych rozdziałów współczesnej historii Hiszpanii. Autorka podejmuje temat niebezpieczny i robi to z wielkim zaangażowaniem.

Beata Chomątowska rozmawiała z Aldoną Wołłk-Łaniewską o Rabce, której poświęciła swoją nową książkę Miasto Dzieci Świata.

Amerykanka o żydowskim pochodzeniu czerpie z dziejów obu narodów, ale przede wszystkim z historii własnej rodziny. Wydany właśnie zbiór opowiadań jest wciągającą grą z czytelnikiem.

[Ernaux] napisała książkę o kobiecych ciałach zdanych na łaskę świata, który jest nieprzychylny, obcy, okrutny. […] Jest to również książka o pamięci i szukaniu własnej tożsamości.

Losy przesiedleńców były różne, i trudne, i ciężkie. Niektórzy zapłacili za powrót do ukochanej ojczyzny wysoką cenę. Warto o tym wiedzieć, bo to kolejny, istotny i dosyć zagubiony dotąd puzzel, tak potrzebny w układance o naszych polskich losach. Autorka pokazuje je rzetelnie, z historyczną starannością, z nutą subtelnej nostalgii opisuje to, co do tej pory nie było opisane [...].

„Mój znajomy, który już przeczytał Miasto dzieci świata, powiedział, że Rabka to takie polskie Twin Peaks” – mówi Beata Chomątowska, dodając, że historia Rabki-Zdroju jest niczym baśń, w której jasność przenika się z ciemnością, a szlachetne przeplata się z okrutnym. Z Beatą Chomątowską rozmawiał Jakub Wojtaszczyk. Polecamy!