W mieście wojna

Serhij Żadan

W mieście wojna

fragment

Dzień 18 13.03.2022

13:22 O wojnie z pewnością wiele zostanie napisane i zaśpiewane. Przypuszczam, że to będzie zupełnie inny język. Język, który kształtuje się właśnie dziś, codziennie, w całym kraju. Na razie zbyt wiele w nim bólu. Ale całkiem wystarczająco gniewu. I co najważniejsze – dość wiary i miłości.

Zajechaliśmy z naszym gitarzystą Żeką Turczynowem do studia w Dnieprze, próbujemy z przyjaciółmi z Wertepu nagrać coś nowego.

 

Dzień 19 14.03.2022

21:11 Zimne marcowe miasto, powietrzem cały dzień wstrząsają ostrzały. Rozmawiamy ze znajomymi, wszyscy niby rozpoznają te dźwięki: to „przylot” – uderzają w nas, to „wylot” – nasi odpowiadają.

Nagle zauważam, że na ulicach są niemal wyłącznie mężczyźni, niektórzy niosą żywność, niektórzy to wolontariusze, niektórzy po prostu stoją przed klatką, patrzą w niebo. Kiedyś usiłowali tak rozpoznać, czy spadnie śnieg. Teraz – czy będzie ostrzał.

Już po czwartej w mieście pusto, wszyscy przygotowują się do nocy. Mają nadzieję, że będzie dobra. Kierowcy jeżdżą szybko i w skupieniu. W dzień czuć wiosnę, pod wieczór robi się zimniej.

Nad miastem górują nasze flagi.

 

[…]

Dzień 21 16.03.2022

8:43 Z cichą nocą się nie powiodło. Regularnie, po gęstej sprasowanej ciszy, powietrzem wstrząsały echa wybuchów. Tak jakby gdzieś w górze łączono wagony towarowe. Kiedy skończyła się godzina policyjna, zaczęły jeździć auta. Miasto żyje swoim życiem. Zza okna słychać śpiew ptaków. Dzień dobry.

 

15:24 Przyjechał tu do nas Swiatosław Iwanowycz [Wakarczuk] :))) Zamówiłem u niego samochód i różne przydatne rzeczy dla naszych chłopców. Sława obiecał – Sława zrobił. Teraz nasi ochotnicy mają opancerzony samochód do przewożenia gotówki i kupę krótkofalówek i noktowizorów. Wszystko to im potrzebne – oczyszczają przedmieścia z wrogów. Sław, przyjacielu, dzięki ci od całego ukraińskiego Charkowa :)

Rozmawiałem z głową miasta i kierownikami departamentów. Miasto żyje i pracuje, służby komunalne są w bezpośrednim kontakcie z wojskowymi. Wszyscy działają jak zgodny mechanizm.

Byliśmy w metrze, rozmawialiśmy z charkowianami. Wiele osób straciło mieszkania. Ale nie ma rozpaczy – tylko wściekłość i gotowość do pomagania.

Byliśmy w szpitalu. Nasi lekarze są po prostu fantastyczni: kiedy jakiś czas temu przez front przedarła się wroga grupa dywersyjna, wzięli karabiny, zajęli obwodnicę. Jak Rosjan położyli, wrócili na sale operacyjne. O szpitalu z pewnością napiszę jeszcze osobno.

W ogóle dziękuję losowi za to, że mieszkam w tym mieście. Tyle męstwa, tyle siły i tyle człowieczeństwa, co u charkowian w tych dniach, nigdzie i nigdy nie widziałem. Wse bude Ukrajina. Nad miastem górują nasze flagi.

 

17:23 Charkowianie w metrze śpiewają Czerwoną rutę. To jest historia. I w tej historii Rosji nie ma. Kocham was wszystkich.

21:02 Genialni, nieprawdopodobni lekarze z naszego szpitala. Zdając sobie sprawę, że inwazja jest nieunikniona, zabezpieczyli wszystko, co konieczne. I nie chcieli wyjeżdżać. O naszych medykach po zwycięstwie będą osobne historie :))

Przyjaciele, chcę powiedzieć tym, którzy nie rozumieją, co się tu u nas dzieje – to wojna ludowa. Ukraina nigdy nie miała takiego doświadczenia, a teraz ma. Całe miasto przeciwko okupantom. Nie wiadomo, gdzie miałby tu pływać rosyjski wojenny korabl :))

 

Dzień 22 17.03.2022

9:51 Historia robi dziwne zakręty, miejscami chodzi w kółko, gdzie indziej wyznacza nowe drogi. I symbolizm tych dni jest szczególnie gorzki i głęboki. Miasto powstrzymuje oblężenie, broniąc się przed ordą. Ludzie chowają się w metrze jak w cerkwi, zjednoczeni śpiewem, mężczyźni i kobiety nie uginają się, bo za nimi stoi to miasto i trzeba je obronić. Wszystko nagle stało się takie ostre i wyraźne. Tego już nie można zetrzeć, to zostanie.

Nocą było cicho, a od rana znów słychać, jak strzelają. Dzień się zaczął, miasto ożyło, każdy robi swoją robotę. Dzień dobry wszystkim.

 

10:16 Rozmawiałem z naszymi rannymi. Lekko, oczywiście. Są niesamowicie nakręceni. Żadnej rozpaczy, żadnego zagubienia, raczej pragnienie powrotu do walki. Jakieś niesamowite poczucie jedności i gotowości do obrony swojego. Bardzo silni ludzie. Silni i jaśni.

 

Dzień 23 18.03.2022

10:45 W Charkowie słonecznie i przejrzyście. Ludzi na ulicach jest mało, w ogóle można pomyśleć, że dziś niedziela. Niestety wciąż trwają ostrzały, ciągle gdzieś grzmi. Miasto się trzyma, wszyscy są na swoich miejscach. Przyjaciele wolontariusze pracują – obierają humanitarkę, zbierają adresy, rozwożą pomoc. Wolontariuszami są setki osób. Wszyscy połączeni wspólnym celem – wytrzymać i zwyciężyć.

Nad miastem górują nasze flagi.

 

 

Osoby zainteresowane przedrukiem tego lub innego fragmentu książki prosimy o kontakt z działem promocji: julita@czarne.com.pl.